Σημεία ομιλίας Πάρι Κουκουλόπουλου στην συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ

Με όποιον πολίτη και να μιλήσουμε οποιασδήποτε κοινωνικής, μορφωτικής και ηλικιακής κατηγορίας θα διαπιστώσουμε μια απλή αλήθεια.

Κανένας δεν έχει αντίρρηση να δει το ΠΑΣΟΚ να μετεξελίσσεται, αλλά και κανένας, επίσης, δε μας ζητάει επιτακτικά να αλλάξουμε όνομα. Όλοι συμφωνούν στην αναγκαιότητα συνένωσης δυνάμεων για να γίνει η Δημοκρατική Παράταξη πάλι κραταιά και ζητάνε από εμάς καθαρές θέσεις όπως είναι φυσιολογικό.  

Η κρίση ταυτότητας που χαρακτηρίζει όλη την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ έφτασε στα όρια του παροξυσμού.

Δεν είναι μόνο η ταύτισή μας με αντιδραστικές και ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλαν οι έσχατοι δανειστές μας.

Είναι και το ιστορικό λάθος να πάρουμε μόνοι μας την ευθύνη το 2010, όπως και το γεγονός ότι παραδώσαμε το Γενάρη του 2015 χωρίς να «τελειώσουμε τη δουλειά». Αυτοκαταστροφική αρχή, αυτοκαταστροφικό τέλος σε μια επώδυνη προσπάθεια ιστορικού χαρακτήρα.

Σήμερα απαλλαγμένοι από κυβερνητικές ευθύνες και με την ψευδαίσθηση που καλλιέργησε ο κ. Τσίπρας να εξελίσσεται σαν τη «Μεγάλη Χίμαιρα» του Καραγάτση οφείλουμε να μιλήσουμε καθαρά.

-          Καμμία στήριξη στην κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου

-          Καμμία συμπόρευση με τη Δεξιά

-          Εθνική στάση στο προσφυγικό

-          Καθαρές θέσεις ως πρώτη προϋπόθεση για να γίνει η σοσιαλδημοκρατική πρόταση εναλλακτική πρόταση εξουσίας. 

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα μεγάλο κύμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων με προοδευτικό πρόσημο.

1.                  Κόστος χρήματος: Η αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού είναι η μητέρα των μεγάλων αλλαγών, τόσο για την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας όσο και για την έξοδο μας από το φαύλο κύκλο της ύφεσης όπου επιστρέψαμε κατόπιν ενεργειών του κ. Τσίπρα.

Το κόστος του χρήματος στην Ελλάδα είναι εδώ και χρόνια απαγορευτικό και αυτή η κατάσταση δε μπορεί να συνεχιστεί.

Μεταρρυθμίσεις δεν είναι αυτές που ορίζουν τα κανάλια με χορηγούς τις Τράπεζες αλλά είναι αυτές που προκύπτουν από την πραγματικότητα.

2.                  Κόστος ηλεκτρικής ενέργειας: Εδώ και 14 μήνες με την κυβέρνηση των ανίκανων εκτυλίσσεται η τελευταία πράξη του δράματος με τη διάλυση της ΔΕΗ και το διαμοίρασμα των ιματίων της. Δε θέλουν τη Μικρή ΔΕΗ αλλά πολλές μικρές ΔΕΗ γιατί μέχρι εκεί φτάνουν τα πόδια ντόπιων και ξένων μεταπρατών.

Η ΔΕΗ μπορεί και πρέπει να παραμείνει ενιαία, με το κράτος να κατέχει καταστατική μειοψηφία - το 34% - και το μάνατζμεντ να αναλάβει στρατηγικός επενδυτής που δε μπορεί παρά να είναι μεγάλη κρατική εταιρεία που πληροί τους όρους της Ε.Ε.

Στόχος η ανταγωνιστική τιμή της KWh που είναι όπως και το κόστος του χρήματος θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη.

3.                  Θεσμοί: Η ευημερία μιας χώρας είναι απόρροια της ποιότητας των θεσμών της και του ανοιχτού χαρακτήρα τους. Η επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης και η ριζική αποκέντρωση με στόχο το σύγχρονο κράτος είναι οι μείζονες αλλαγές στο πεδίο των θεσμών.

Σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας (2011) το 50% του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στην αργή απονομή δικαιοσύνης.

Σχετικά με το κράτος πρέπει να τελειώνουμε με τα μισόλογα. Δε νοείται Υπουργείο με αριθμό υπαλλήλων που είναι 4ψήφιος. Όπως δε νοείται Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ούτε και Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, που υποδεικνύει στα άλλα τι να κάνουν.

Η μεγάλη αλλαγή στο κράτος δεν είναι κυνήγι κεφαλιών των Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά απαιτεί τιτάνια προσπάθεια στο πεδίο των διαδικασιών και των αρμοδιοτήτων και υποστηρίζεται από ένα μεγάλο πρόγραμμα κινητικότητας χωρίς απολύσεις.

Τέτοιας έκτασης και σημασίας αλλαγές  οφείλουμε να επεξεργαστούμε εν όψει της προγραμματικής συνδιάσκεψης για να ξεχωρίσουμε από τους δήθεν μεταρρυθμιστές που δεν είναι παρά απόφοιτοι των ΙΕΚ διαφόρων καναλιών και άλλων ευαγών  ιδρυμάτων.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα κι αν είμαστε πράγματι αποφασισμένοι τότε η Συνδιάσκεψη, καθώς είναι απαλλαγμένη από λογικές μηχανισμών που συνοδεύουν συνήθως τα Συνέδρια, είναι μια μεγάλη πρόκληση.

Οι αιρετοί της αυτοδιοίκησης και οι εκλεγμένες ηγεσίες συνδικάτων, συλλόγων, επιμελητηρίων και ενώσεων πρέπει να είναι πλειοψηφία έναντι των κομματικών αντιπροσωπειών.

Να συνδιαμορφώσουμε τις θέσεις με όλους αυτούς που κρατούν ακέραιο το μεγάλο αποτύπωμα της παράταξης που παραμένει πάντα ισχυρή.

Μαζί τους μπορούμε να αποφασίσουμε και τις θέσεις και το όνομα και τα επόμενα βήματα με αδιαμφισβήτητη πολιτική νομιμοποίηση.