Πρόσκληση αποστασίας

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Αν κατάλαβα καλά από τις επαναλαμβανόμενες δημόσιες δηλώσεις του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους βουλευτές των κομμάτων της συμπολίτευσης να αποστατήσουν.

Να καταψηφίσουν, δηλαδή, και συνεπώς να ανατρέψουν την κυβέρνηση στην οποία τα κόμματά τους παρέχουν εμπιστοσύνη κατά την κοινοβουλευτική και συνταγματική τάξη.

Κι όλα αυτά στο όνομα κάποιας υποτιθέμενης «συνείδησης» την οποία σταθερά επικαλείται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, για να δικαιολογήσει τι; Μια ωμή και κυνική πρόσκληση αποστασίας.

Από πότε άραγε η απιστία αποτελεί πράξη συνείδησης;

Να θυμίσω ίσως ότι ο τελευταίος στην ελληνική πολιτική ιστορία που είχε επιχειρήσει κάτι ανάλογο ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Τότε αρχηγός της ΕΡΕ. Το 1965. Σε συνεννόηση με το Παλάτι.

Τη συνέχεια, υποθέτω, δεν χρειάζεται να τη θυμίσω και αυτήν...

Πολύ φοβούμαι ότι και τώρα η συνέχεια κινδυνεύει να αποδειχθεί ανάλογη. Η δημοκρατική τάξη καταλήγει πάντα να τιμωρεί όσους την ποδοπατούν ή απλώς την παρακάμπτουν προκειμένου να επιβάλουν το γινάτι τους ή την αφεντιά τους.

Διότι λυπάμαι αλλά περί αυτού πρόκειται.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δικαιούται να διαφωνεί με τα μέτρα, να αγωνίζεται κατά των μέτρων, να καταψηφίσει τα μέτρα, να καταγγείλει τα μέτρα, να δηλώσει πως όταν έλθει στην εξουσία θα τα καταργήσει, όλα αυτά δεκτά και θεμιτά.

Δεν δικαιούται να δρομολογεί κοινοβουλευτική εκτροπή.

Δεν δικαιούται να καλεί τον κόσμο να τρομοκρατήσει τους βουλευτές της συμπολίτευσης.

Δεν δικαιούται να μεθοδεύει την αποσταθεροποίηση της χώρας στο όνομα κάποιας «συνείδησης» που του ψιθυρίζει στο αυτί αγωνιστικά παραγγέλματα - περίπου όπως η Ιωάννα της Λωρραίνης εκστράτευσε κατά των Αγγλων ακούγοντας... μυστικές φωνές!..

Και πάντως δεν δικαιούται να παίζει τη δημοκρατία μας κορόνα-γράμματα.

Θέλω να πιστεύω πως δεν το εννοεί έτσι ή, τέλος πάντων, δεν το εννοεί όπως το καταλαβαίνουμε.

Ούτως ή άλλως, διατηρώ πάντοτε την υποψία ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει μια κλίση στην ευκολία, στην υπερβολή και στην τιριτόμπα - είναι το τυπικό ελάττωμα των αριστερών αμφιθεάτρων και των δεξιών καφενείων...

Ακόμη, όμως, κι αν δεν εννοεί την εκτροπή που ζητάει, το κακό το κάνει.

Διότι συντηρεί στη χώρα ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας, ανάλογο με εκείνο που θέλει να επιβάλει ο Φωτόπουλος στην κοινωνία. Για να ρίξει «το σύστημα»...

Και τα κίνητρα ή οι επιδιώξεις του προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είναι απολύτως ορατά και προφανή. Ο άνθρωπος προσπαθεί να σώσει το κεφάλι του.

Αλλά τα κίνητρα και οι επιδιώξεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ποια ακριβώς είναι;

Ελπίζω τουλάχιστον να μην είναι αυτά που φαίνονται.