«Κακώς αναλάβαμε μόνοι μας το βαρύ φορτίο διάσωσης της χώρας»

Φ. Σαχινίδης, βουλευτής ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός Οικονομικών
Ίσως ήταν λάθος που δεχθήκαμε να αναλάβουμε μόνοι μας το φορτίο διάσωσης της οικονομίας εκτιμά, μιλώντας στην «Η», ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης. Κάνοντας λόγο για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης της οικονομίας προειδοποιεί πως, όσο δεν απαντάται το ερώτημα της βιωσιμότητας του χρέους, η οικονομία δεν θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης, ενώ χαρακτηρίζει ανεξήγητη την εμμονή της τρόικας για τα εργασιακά.

Συνέντευξη στην Ελευθερία Αρλαπάνου

Με την εμπειρία σας στη διαχείριση της κρίσης από την αρχή της, τι θα λέγατε σήμερα στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και της ΔΗΜ.ΑΡ.;

Μετά και την εμπειρία των τελευταίων δυο ετών, εκτιμώ ότι είχε γίνει κατανοητό από όλους ότι οι αποφάσεις που θα λαμβάνονταν κατά τη διάρκεια αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου δεν θα συμβάδιζαν με τα όσα λέγονταν από τα κόμματά τους πριν από τις εκλογές. Η υπεράσπιση κατά την προηγούμενη διετία διαμετρικά αντίθετων απόψεών τους δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα πολιτικής αξιοπιστίας. Είμαι όμως σίγουρος ότι όλοι έχουν συναίσθηση της κρισι-μότητας των περιστάσεων. Με ικα-νοποιεί ότι αυτό γίνεται κατανοητό σιγά σιγά από όλους.

Τι έχετε να πείτε για τις πολλές και αντικρουόμενες φωνές που ακούγονται μέσα στο ΠΑΣΟΚ;

Κανείς από όσους συμμετείχαν στη μάχη που έδωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη διετία για να σταθεί η χώρα όρθια, δεν μπορεί να δεχτεί την επιχειρούμενη ακύρωση της μεγάλης αυτής προσπάθειας παρά τα όποια λάθη μπορεί να έγιναν. Δεν μπορεί και δεν αρμόζει στο ΠΑΣΟΚ ύστερα από μια πολύχρονη ιστορική διαδρομή να μετατραπεί σε υποστύλωμα είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ όπως ίσως κάποιοι επιθυμούν και επιδιώκουν.

Η απόφαση να στηρίξουμε την τρικομματική κυβέρνηση δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθούν να υπάρχουν οι ιδεολογικές μας διαφορές με τη ΝΔ. Είναι μια πράξη ευθύνης. Το ΠΑΣΟΚ παρά τις λοιδορίες και τους επικήδειους που έχουν ετοιμαστεί, θα συνεχίσει την πορεία αυτογνωσίας στην έρημο, επιδιώκοντας να ξαναχτίσει από την αρχή την σχέση του με τους ανθρώπους της δημοκρατικής παράταξης που θέλουν το ΠΑΣΟΚ ένα κόμμα ριζοσπαστικό, σύγχρονο και σοσιαλδημοκρατικό.

Γιατί φθάσαμε εδώ;

Έχω πει πολλές φορές ότι φτάσαμε ως εδώ γιατί μετά την ένταξη στην ΟΝΕ δεν έγινε κατανοητό ότι οι κανόνες του παιχνιδιού άλλαξαν οριστικά. Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών όταν έφτασε στο οριακό 15% του ΑΕΠ το 2007 είχε στείλει προειδοποιητικά μηνύματα για την επερχόμενη ύφεση και την ανεργία. Όμως τα κόμματα και το πολιτικό δυναμικό που είχαν την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας με τον φόβο του πολιτικού κόστους δεν προχώρησαν στις αναγκαίες αλλαγές. Τώρα πληρώ-νουν βαρύτατο τίμημα γιατί υφίστανται την απαξίωση των πολιτών. Το ΠΑΣΟΚ ειδικότερα στις τελευταίες εκλογές πλήρωσε δυσανάλογο τίμημα για τα λάθη του παρελθόντος. Και το παράδοξο είναι ότι τον λογαριασμό κλήθηκε να τον πληρώσει κυρίως ένα πολιτικό προσωπικό νεότερων γενεών που δεν είχε καμία συμμετοχή στα όσα συνέβησαν στο παρελθόν. Κρίνοντας εκ των υστέρων ίσως τελικά να ήταν λάθος μας που δεχτήκαμε να αναλάβουμε μόνοι μας το βαρύ αυτό φορτίο και να αναθέσουμε στην προηγούμενη Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ να κάνει μόνη της ό,τι δεν ανέλαβαν να κάνουν άλλοι βουλευτές από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια.

Εκ των υστέρων αποτιμώντας τα πράγματα πιστεύετε πως θα έπρεπε η κυβέρνηση Παπανδρέου να είχε κινηθεί διαφορετικά ώστε να αποφύγουμε την έκρηξη της ύφεσης και της ανεργίας;

Η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέλαβε μια οικονομία που ήταν σε ύφεση για δεύτερη χρονιά και με ένα εκρηκτικό πρόβλημα που δημιουργούσε η παρουσία του δίδυμου ελλείμματος και η μειωμένη αξιοπιστία της χώρας από τις επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή. Οι επιλογές που είχε το ΠΑΣΟΚ ήταν ελάχιστες. Έπρεπε, παρά την ύπαρξη αντίθετων απόψεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης, να προχωρήσει σε περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτι που εξ ορισμού μειώνει τη ζήτηση στην οικονομία όπως και έκανε. Θα μπορούσε να διεκδικήσει ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή. Αυτό όμως προϋπέθετε περισσότερα χρήματα από την πλευρά των θεσμικών πιστωτών. Το διεκδικεί η χώρα τώρα που έχει δώσει δείγματα γραφής στη δημοσιονομική προσαρμογή.

Αν οι αποχωρήσεις δημοσίων υπαλλήλων είχαν προχωρήσει από το 2011 όπως ζητούσε η τρόικα θα είχαμε αποφύγει αρκετά από τα επώδυνα μέτρα που εφαρμόστηκαν και από όσα μένει να εφαρμοστούν στη διετία 2013 - 2014;

Οι απολύσεις στον δημόσιο τομέα από μόνες τους δεν θα μπορούσαν και δεν μπορούν να λύσουν το διαρθρωτικό πρόβλημα του δημόσιου τομέα. Ήρθε η ώρα να δούμε το πρόβλημα στο σύνολό του χωρίς προκαταλήψεις.

Πότε εκτιμάτε πως μπορούμε να μιλάμε με ασφάλεια για σταθεροποίηση της οικονομίας;

Υστερα από μια σκληρή και γεμάτη θυσία για τους πολίτες διετή προσπάθεια, το 2012 θα έχουμε πλεόνασμα στο κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές ισοζύγιο. Αυτό δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής που ξεπερνά το 70% της συνολικής προσπάθειας έχει επιτευχθεί. Είμαστε λοιπόν πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου.

Δημόσιο χρέος. Καλπάζει πάλι προς το 175% του ΑΕΠ, εκτός των ορίων βιωσιμότητας που θέτει η τρόικα. Πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα για να μη χρειαστούν και νέα μέτρα, είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ποια μπορεί να είναι μια δυνητική λύση για το ελληνικό χρέος;

Όσο το ερώτημα της βιωσιμότητας του χρέους δεν απαντάται η ελληνική οικονομία δεν θα μπει σε τροχιά ανάκαμψης.

Οι αγορές θα αμφισβητούν την προοπτική της χώρας και η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα θα εμποδίζουν την προσέλκυση επενδύσεων. Επομένως, οποιαδήποτε πρόταση -εμείς έχουμε καταθέσει συγκροτημένη- που οδηγεί σε μείωση του ονομαστικού χρέους οδηγεί στην οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Για αυτό επιμένουμε ότι τα μέτρα της διετίας από μόνα τους δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα αν δεν βγει από το λαιμό της ελληνικής οικονομίας ο βρόχος της βιωσιμότητας του χρέους.

Πιστεύετε πως έχει απομακρυνθεί πραγματικά ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ή όπως λένε ορισμένοι πήραμε μια παράταση έως ότου σταθεροποιηθούν οι άλλες μεγάλες προβληματικές οικονομίες του Ευρωπαϊκού Νότου;

Αυτό που με ρωτάτε είναι τελικά αν όλα τα μέλη της Ευρωζώνης επιθυμούν μια κοινή προοπτική. Αν είναι θετική η αποτίμηση της εμπειρίας, όπως εκτιμώ ότι είναι, από τη λειτουργία της Ευρωζώνης τότε οι χώρες που παίζουν κομβικό ρόλο στη λειτουργία της καλούνται εκ του ρόλου τους να αναλάβουν τις αναγκαίες αποφάσεις που θα διασφαλίσουν το μέλλον και την προοπτική της.

Η δημοσιονομική διαχείριση του κράτους πρέπει να γίνεται από τις ελληνικές αρχές, «δεν είμαστε προτεκτοράτο» είπε ο Ευάγγ. Βενιζέλος. Συζητείται κάτι διαφορετικό από τους δανειστές μας;

Υπάρχουν προτάσεις στο τραπέζι που οδηγούν σε περιορισμένη εθνική κυριαρχία. Το ερώτημα είναι πώς τις αντιμετωπίζεις; Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου αντιμέ-τωπη με το αίτημα να δημιουργηθεί λογαριασμός στο εξωτερικό για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους πέτυχε να δημιουργηθεί ο λογαριασμός αυτός στην Τράπεζα της Ελλάδος και να τον κινεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Τώρα το αίτημα για άνοιγμα λογαριασμού στην ΕΚΤ μαζί με άλλες προτάσεις που οδηγούν σε περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας επανήλθαν στο τραπέζι και πρέπει όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλος να αντιμετωπιστούν με σκληρότητα από την ελληνική πλευρά.

Τρία χρόνια, τώρα, ζούμε την ομηρεία των δόσεων και των προαπαιτούμενων πακέτων λιτότητας. Πώς τελειώνει το «μαρτύριο της σταγόνας»; Πού να «προσδοκά» ο ελληνικός λαός για να προσδοκά σε ένα λιγότερο ανασφαλές μέλλον;

Η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του χρέους, σε συνδυασμό με την ανα-διάρθρωση της οικονομίας και την επαναφορά του τραπεζικού συστήματος στον αναπτυξιακό του ρόλο είναι οι προϋποθέσεις για να βγει η χώρα από την ύφεση, την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.

Όπως ανέφερα ένα μεγάλο μέρος από την προσπάθεια αυτή έγινε με μεγάλο τίμημα για τους πολίτες. Εμείς έχουμε δείξει ότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας. Για να πειστεί ο ελληνικός λαός ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο και ότι η επιπλέον προσπάθεια είναι αναγκαία πρέπει και οι εταίροι μας, σε πολιτικό επίπεδο να λάβουν όλες εκείνες τις αποφάσεις που θα δώσουν ελπίδα και προοπτική στους Έλληνες.

Νέο παραγωγικό πρότυπο

Πάντα υποστηρίζατε πως απαιτούνται παράλληλες αναπτυξιακές δράσεις για να μπορέσει να «δουλέψει» το σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Σήμερα ετοιμαζόμαστε να επιβάλουμε πρόσθετα μέτρα 13,5 δισ., ενώ διανύουμε τον πέμπτο χρόνο ύφεσης. Πόσο βιώσιμη είναι η στρατηγική που ακολουθείται;

Η επιστροφή των δημοσιονομικών μεγεθών σε υγιή βάση αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να επιστρέψει η χώρα σε μια διατηρήσιμη ανάπτυξη. Σήμερα με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση μιλάμε για ένα νέο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της οικονομίας ώστε να προχωρήσουμε σε αναδιάρθρωση του παραγωγικού προτύπου της χώρας. Να μειωθεί το τμήμα της οικονομίας που δεν είναι ανταγωνιστικό και εξωστρεφές και να ενισχυθεί το τμήμα που είναι ανταγωνιστικό. Πρέπει να υποκατασταθούν οι εισαγωγές από προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα και να αυξηθούν οι εξαγωγές. Έτσι, η χώρα θα διεκδικήσει στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας ένα μεγαλύτερο κομμάτι από αυτό που έχει για να αποκαταστήσει τις απώλειες των χρόνων της προσαρμογής.

Εργασιακά
Ανεξήγητη η εμμονή της τρόικας

Υποστηρίζετε πως δεν πρέπει να ανοίξουν «μέτωπα» όπως αυτό των εργασιακών. Αποτελεί casus belli για εσάς η επιμονή της τρόικας σε αυτό το ζήτημα;

Είναι μια ανεξήγητη εμμονή που δεν δικαιολογείται παρά μόνο αν δεχτούμε ότι παράγοντες της ελληνικής οικονομίας -προφανώς όχι οι εργαζόμενοι- μέσω της τρόικας επιδιώκουν να οδηγήσουν τη χώρα σε ένα τοπίο εργασιακό που δεν θα σχετίζεται με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Κάναμε και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν μέχρι και την τελευταία στιγμή για να βελτιωθούν αυτές οι διατάξεις.

• Η... ευθύνη
  Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών όταν έφτασε στο οριακό 15% του ΑΕΠ το 2007 είχε στείλει προειδοποιητικά μηνύματα για την επερχόμενη ύφεση και την ανεργία. Όμως τα κόμματα και το πολιτικό δυναμικό που είχαν την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας με τον φόβο του πολιτικού κόστους δεν προχώρησαν στις αναγκαίες αλλαγές.
• Εχουμε διαφορές
  Η απόφαση να στηρίξουμε την τρικομματική κυβέρνηση δεν σημαίνει ότι δεν εξακολουθούν να υπάρχουν οι ιδεολογικές μας διαφορές με τη ΝΔ. Είναι μια πράξη ευθύνης.
• Εγινε κατανοητό
  Η υπεράσπιση κατά την προηγούμενη διετία διαμετρικά αντίθετων απόψεών τους δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα πολιτικής αξιοπιστίας. Είμαι όμως σίγουρος ότι όλοι έχουν συναίσθηση της κρισιμότητας των περιστάσεων. Με ικανοποιεί ότι αυτό γίνεται κατανοητό σιγά σιγά από όλους.
• Πριν και μετά
  Εχει γίνει κατανοητό από όλους ότι οι αποφάσεις που θα λαμβάνονταν κατά τη διάρκεια αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου δεν θα συμβάδιζαν με τα όσα λέγονταν από τα κόμματά τους πριν από τις εκλογές
• Με ιστορική διαδρομή
  Δεν μπορεί και δεν αρμόζει στο ΠΑΣΟΚ ύστερα από μια πολύχρονη ιστορική διαδρομή να μετατραπεί σε υποστήλωμα είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ όπως ίσως κάποιοι επιθυμούν και επιδιώκουν.
• Υστερα από μια σκληρή και γεμάτη θυσία για τους πολίτες διετή προσπάθεια, το 2012 θα έχουμε πλεόνασμα στο κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές ισοζύγιο. Αυτό δείχνει ότι ένα μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής που ξεπερνά το 70% της συνολικής προσπάθειας έχει επιτευχθεί.  

http://www.imerisia.gr