Ομιλία Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην Βουλή για τον Προϋπολογισμό

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, από πολλούς σ’ αυτή την αίθουσα ακούστηκε ότι ο Προϋπολογισμός δεν είναι μόνον αριθμοί. Φυσικά και δεν είναι. Είναι πολιτικές, που αφορούν σε ανθρώπους, που είτε κάνουν τη ζωή τους καλύτερη είτε την επιδεινώνουν, που είτε δίνουν προοπτική, συμμαζεύοντας τα δημόσια οικονομικά, είτε δεν το κάνουν.

Όμως, ο προϋπολογισμός είναι και αριθμοί. Και το πρόβλημα είναι ότι, για να κάνουμε μία σοβαρή συζήτηση, πρέπει τουλάχιστον να συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα, να συμφωνήσουμε σ’ αυτούς τους περίφημους αριθμούς. Δέχεται  ή όχι η αντιπολίτευση ότι, το 2009, αυτή η χώρα είχε ένα έλλειμμα 36 δισ. ευρώ και ένα χρέος 300 δισ. ευρώ; Να μας το πει καθαρά.

Ακούμε από την  Αριστερά ότι ένα μέρος του χρέους δεν είναι πραγματικά δικό μας. Το ίδιο ακούμε και από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Από τη Νέα Δημοκρατία δεν είμαι σίγουρος, τί ακούμε. Πότε-πότε μας λένε «το έλλειμμα ήταν τελικά 9,9%». 

Πριν από λίγο, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς, κατέθεσε στα Πρακτικά της Βουλής τον πίνακα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δείχνει αυτό που έκανε η Νέα Δημοκρατία τέσσερα χρόνια, τον απόλυτο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, τον οποίο μας κληροδότησε. Τον καταθέτω ξανά, λοιπόν, και εγώ στα Πρακτικά της Βουλής, για δεύτερη φορά για να το δουν όλοι οι Βουλευτές, για να ξέρουμε για τί ακριβώς μιλάμε. Μιλάμε για ένα έλλειμμα 36 δισ. ευρώ, το οποίο πήρε αυτή η κυβέρνηση και το οποίο κλήθηκε να χειριστεί. Να μην μιλάμε στον αέρα. Να μιλάμε με πραγματικά στοιχεία.

Θα ήταν κοινοτυπία να πούμε ότι το 2010 ήταν μια δύσκολη χρονιά, είναι αυτονόητο. Η χρονιά, όμως, θα μπορούσε να ήταν ακόμη πιο δύσκολη, αν σήμερα δεν είχαμε να συζητάμε έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος με τα χρήματα του πακέτου στήριξης μπορεί τουλάχιστον να χρηματοδοτεί τα ελλείμματά του και αν σήμερα βρισκόμασταν εδώ να συζητάμε για μια χρεοκοπημένη οικονομία. Για καταλάβουμε λίγο τί σημαίνει αυτό.

Η ελληνική οικονομία, τους τελευταίους έξι μήνες, από το μηχανισμό στήριξης άντλησε συνολικά 38 δισ. ευρώ. Ας τα αφαιρέσουμε αυτά και ας σκεφτούμε λίγο από πού ακριβώς το κράτος θα έβρισκε να πληρώσει 20 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις; Από πού ακριβώς θα έβρισκε να πληρώσει τα 20 δισ. ευρώ στην κοινωνική ασφάλιση; Από πού θα πλήρωνε για τις δημόσιες επενδύσεις; Αφήστε τους τόκους. Αφήστε τα τοκοχρεολύσια. Από πού θα έβρισκε χρήματα για να πληρώσει αυτές τις δαπάνες, που όλοι θεωρούμε ότι είναι απαραίτητες, για να ζει ο Έλληνας πολίτης σε ένα ευνομούμενο κράτος; Θα τα πλήρωνε από τα λιγότερα από 50 δισ. έσοδα που είχαμε το 2009; Είμαστε, λοιπόν, εδώ και κάνουμε μια συζήτηση για το κατά πόσο το μνημόνιο είναι μονόδρομος ή όχι. Φυσικά, δεν είναι μονόδρομος. Φυσικά, υπάρχουν άλλοι δρόμοι. Το ερώτημα είναι, αν αυτοί, οι άλλοι δρόμοι οδηγούν κάπου; Και αν ναι, πού;  

Ακούσαμε τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να επικαλείται το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Θα έπρεπε, όμως, να είναι λίγο πιο ειλικρινής με τους Έλληνες πολίτες.  Θα έπρεπε να πει σε αυτή τη Βουλή και στους Έλληνες πολίτες τα ίδια πράγματα που λέει στους ομολόγους του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και όχι να πηγαίνει στο εξωτερικό και να λέει άλλα πράγματα. Διότι στο εξωτερικό λέει διαφορετικά. Αναφέρει ότι η χώρα έπρεπε να κάνει όπως και η Ιρλανδία, να διαπραγματευτούμε σοβαρά, όπως και η Ιρλανδία. Γιατί δεν λέει στους Έλληνες πολίτες πόσο μειώθηκαν οι κοινωνικές μεταβιβάσεις, πόσο μειώθηκαν τα επιδόματα στην περίπτωση της Ιρλανδίας και το μόνο, το οποίο επικαλείται είναι η μείωση της φορολογίας; Το μόνο ζήτημα σε αυτή τη χώρα είναι η φορολογία των επιχειρήσεων; Δεν είναι να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους; Αυτό δεν το διαπραγματευτήκαμε εμείς; Η Ιρλανδία, που μείωσε τα επιδόματα σε αυτά τα επίπεδα, διαπραγματεύτηκε καλύτερα; Μας λέει ότι δεν αξιοποιήσαμε τα ατού μας, δηλαδή, να απειλήσουμε με χρεοκοπία.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έρχομαι σε ένα ζήτημα, το οποίο είναι πάρα πολύ σοβαρό. Ακούσαμε από πολλές πτέρυγες στη Βουλή, από όλη σχεδόν την Αντιπολίτευση μια αβάσταχτη ελαφρότητα γύρω από το ζήτημα της χρεοκοπίας. Ακούσαμε από τον κ. Τσίπρα να μας λέει ότι είναι ψευδεπίγραφο το δίλημμα της χρεοκοπίας. Ακούσαμε από τη Νέα Δημοκρατία ότι οι άλλοι θα έχαναν περισσότερα, αν εμείς χρεοκοπούσαμε. Αλήθεια, το έχουμε πραγματικά συζητήσει αυτό με τους Έλληνες πολίτες; Έχουμε συζητήσει τί θα συνέβαινε σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό, αν αυτή η χώρα είχε κηρύξει παύση πληρωμών, πριν από μερικούς μήνες; Τι θα συνέβαινε στις καταθέσεις των ανθρώπων, τι θα συνέβαινε στις δουλειές τους, τι θα συνέβαινε στην Δημόσια Διοίκηση που δεν θα είχαμε χρήματα να πληρώσουμε αστυνομικούς, πυροσβέστες, δασκάλους, γιατρούς; Αυτό είναι το μέλλον, το οποίο θέλουν για αυτή τη χώρα οι δυνάμεις της Αντιπολίτευσης;

Ακούσαμε πολλά για ανάκαμψη και ανάπτυξη, μέτρα τόνωσης της οικονομίας. Μήπως εννοούσατε μέτρα όπως για παράδειγμα τη μείωση στον ΦΠΑ, που κάναμε, για να τονώσουμε τον τουρισμό; Μήπως εννοούσατε την αναστολή του πόθεν έσχες, που κάναμε, για να τονώσουμε την οικοδομή; Μήπως εννοούσατε τη μείωση στα κέρδη, τα οποία επανεπενδύονται και γίνονται επενδύσεις και θέσεις εργασίας από το 24% στο 20%, που έχουμε αναγγείλει; Μήπως υπάρχουν άλλα μέτρα ανάκαμψης, τα οποία έχει να μας προτείνει η Νέα Δημοκρατία; Διότι πέρα από τις γενικόλογες κρίσεις για ανάκαμψη και ανάπτυξη, καλό είναι να ξέρουμε για το τι ακριβώς μιλάμε.

Ακούσαμε για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Περιμένουμε να δούμε, αν σε συνέχεια των ανακοινώσεων που έκανε η κυβέρνηση για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, όταν θα έρθουν στη Βουλή αυτά τα ζητήματα, θα έχουμε τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Ακούσαμε για το λάθος, το οποίο έκανε η κυβέρνηση με τις γενικές και οριζόντιες περικοπές και την ανάγκη να γίνουν στοχευμένες περικοπές. Μπορείτε να μας πείτε πού; Φέρτε μας τους κωδικούς του προϋπολογισμού και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε αυτές τις στοχευμένες περικοπές, τις οποίες μας λέτε. Έως ότου όμως το κάνετε αυτό, επιτρέψτε μας να πούμε ότι είναι εξαιρετικά εύκολο να λες ότι θα ισοσκελίσεις τον προϋπολογισμό, χωρίς να μειώνεις τις δαπάνες και χωρίς να αυξάνεις τα έσοδα. Και αυτό, όσο και αν ηχεί καλά στα αυτιά, οι Έλληνες πολίτες καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά ότι δεν είναι τίποτα άλλο από κοροϊδία. Και επειδή, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε μπροστά μας άλλα δυο χρόνια, το 2012 και το 2013, μετά τον Προϋπολογισμό του 2011, και επειδή η κυβέρνηση πρέπει να φέρνει ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής πολιτικής στη Βουλή, εγώ σας καλώ ως Υπουργός Οικονομικών να έρθετε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, να ανοίξουμε τα βιβλία και να μας πείτε, πώς θα ισοσκελίσουμε τον Προϋπολογισμό μέσα σε δεκαοκτώ μήνες και ποιο είναι ακριβώς το δημοσιονομικό πρόγραμμα σας. Ποιες είναι οι προτάσεις σας και τι διαφορετικό θέλετε να κάνετε από αυτά που εμείς προτείνουμε να κάνουμε; Να συμφωνήσουμε στα νούμερα και να μη μιλάμε γενικά για την ανάγκη να υπάρξει ανάκαμψη και ανάπτυξη, αλλά συγκεκριμένα το πώς θα βοηθήσουμε να ισοσκελιστεί ο Προϋπολογισμός του κράτους. Και εμείς αυτό θέλουμε, να έχουμε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.

Όσον αφορά στις διαρθρωτικές αλλαγές, άκουσα με μεγάλη προσοχή τις τοποθετήσεις πολλών Βουλευτών από την Αντιπολίτευση. Είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές, οι τομές και οι αλλαγές που επιχειρούμε να κάνουμε σε όλη την παραγωγική δομή της ελληνικής οικονομίας. Είναι το κέντρο βάρους του Προγράμματος, το οποίο επιχειρούμε να υλοποιήσουμε. Παρ’ όλα αυτά, ακούω –όπως είπε ο κ. Τσίπρας- ότι φτιάχνουμε έναν εφιάλτη. Και ο κ. Τσίπρας επικαλέστηκε ιδιαίτερα τους νέους επιστήμονες. Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, τι άλλο είναι από το να δώσουμε ευκαιρία σε νέους επιστήμονες; Και όχι, κύριε Σαμαρά, δεν έχουμε ακόμη αναγγείλει τι θέλουμε να κάνουμε στα κλειστά επαγγέλματα, ακριβώς γιατί θέλουμε να κάνουμε διάλογο με όλους τους φορείς. Γι’ αυτό ακριβώς στο Υπουργικό Συμβούλιο, χθες, έγινε μια πρώτη ενημέρωση και αυτόν το διάλογο θα κάνουμε το επόμενο χρονικό διάστημα.

Άκουσα, ακόμη, και βασικά ζητήματα διαφάνειας - στα οποία όλοι θα πρέπει να είμαστε προσηλωμένοι ως πολιτεία - να μην αναγνωρίζονται από την Αντιπολίτευση. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι επιτέλους αυτή η χώρα έχει αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, ότι ουδείς αυτή τη στιγμή αμφισβητεί τα νούμερα που δίνουμε. Άκουσα τον κ. Καρατζαφέρη να λέει, «εν πάση περιπτώσει, όλες οι χώρες έβαζαν λάδι στους αριθμούς». Κύριε Καρατζαφέρη, μπορεί να είναι έτσι. Εμείς, όμως, εμφανιστήκαμε με τενεκέδες από λάδι. Αυτό ήταν το πρόβλημά μας. Γι’ αυτό κανείς δεν μας πίστεψε. Γι’ αυτό η αξιοπιστία της χώρας μας κατέρρευσε. Για αυτό βρεθήκαμε στη σημερινή κατάσταση που είμαστε.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τίποτα δεν θα πετύχει, αν δεν είμαστε όλοι μαζί. Τίποτα δεν θα προχωρήσει, αν συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι υπάρχουν πολλές εναλλακτικές, χωρίς να τις κατονομάζουμε και να μετράμε αν ο λογαριασμός βγαίνει ή όχι. Τίποτα δεν θα γίνει, αν χώσουμε το κεφάλι μας στην άμμο και δεν δούμε τί γίνεται γύρω μας.

Δεν σας καλώ να ψηφίσετε αυτόν τον Προϋπολογισμό, γιατί υπόσχεται να μας πάει στη γη της επαγγελίας.

Σας καλώ να τον ψηφίσετε, στηρίζοντας την συνέχεια και την συνέπεια μιας προσπάθειας που ξεκίνησε, για να τιμήσουμε τις θυσίες που έκαναν οι Έλληνες πολίτες, το 2010.

Σας καλώ να είστε εξαιρετικά αυστηροί στην πορεία της υλοποίησής του και να παρακολουθείτε από πολύ στενά.

Και εμείς θα συμβάλλουμε σε αυτό, δίνοντας στοιχεία, όπως ποτέ καμία κυβέρνηση δεν έχει δώσει. Διότι και αυτός ο Προϋπολογισμός, όπως και κάθε άλλος, όπως και κάθε άλλη μάχη που πρέπει να δώσουμε, το επόμενο χρονικό διάστημα, πρέπει να πετύχει. Και θα πετύχει.

Ευχαριστώ πολύ.