Νέα άφιξη...

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Όταν έμαθα ότι θα ‘ρθεις, αναρωτήθηκα αν είναι η κατάλληλη στιγμή. Βλέπεις είναι η ανεργία, η συγκυρία, η αβεβαιότητα που ήρθαν και «μπαστακώθηκαν» στη ζωή όλων μας. Αλλά πάλι σκέφτηκα υπάρχει ποτέ κατάλληλη στιγμή για τέτοιες αφίξεις; Μήπως και που τα φτιάχνουμε στο μυαλό μας και προσπαθούμε να τα ταιριάξουμε, καταφέρνουμε κάτι; Η ζωή ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς και ούτε που μας ρωτάει.
Παιδιά γεννιούνται κάθε μέρα. Σε συνθήκες κρίσης, μη-κρίσης, στην υποσαχάρια Αφρική και σε εμπόλεμες ζώνες. Δε ρωτάνε, απλά έρχονται, για να αποτελέσουν τη συνέχεια του δικού μας κόσμου. Αυτού που φτιάξαμε λίγο καλύτερο ή λίγο χειρότερο με τις πράξεις, τις παρεμβάσεις και τις αντιλήψεις μας.
Η εμφάνιση  μιας νέα ζωής –στο πολύ άμεσο περιβάλλον-  σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς. Με λίγο μεγαλύτερη ευαισθησία, με λίγο μεγαλύτερη υπευθυνότητα, με λίγο περισσότερη ελπίδα.
Κι εσύ και όλοι εσείς μικροί μπόμπιρες και ομορφοκόριτσα αποτελείτε τη δική μας ελπίδα, αλλά όχι το δικό μας καθρέφτη. Η παρουσία σας στη ζωή των δικών σας ανθρώπων είναι μια διαρκής πρόκληση και αναμέτρηση του καλού με το κακό. Γιατί δίνετε από την πρώτη στιγμή μαθήματα για τη ζωή και μαλακώνετε τις σκληρές εκφράσεις του προσώπου μας.