Η κατάρρευση

Ως παράδειγμα προς αποφυγήν έχει καταντήσει διεθνώς η Ελλάδα, καθώς η αξιοπιστία της χώρας μας έχει καταρρεύσει εντελώς και η εικόνα αυτή- πέρα από την επιτυχία ή όχι του νέου οικονομικού προγράμματος- θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανατραπεί. Είναι η πρώτη φορά από την ένταξή μας στην ΕΕ που οι αρμόδιοι ιθύνοντες στις Βρυξέλλες έχουν εγκαταλείψει τις διπλωματικές διατυπώσεις του παρελθόντος και μιλούν ανοιχτά για την ανικανότητα της χώρας να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, καθώς τώρα ανακαλύπτουν (λίγο αργά, είναι αλήθεια) ότι η κρατική μηχανή δεν λειτουργεί, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εφαρμοσθεί στην πράξη κανένα απολύτως μέτρο. Και αυτός είναι ο λόγος που έχει ζητηθεί από την Αθήνα να αποδεχθεί την έλευση εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι ουσιαστικά θα πράξουν αυτά που οι Ελληνες δεν είναι ικανοί να πράξουν από μόνοι τους. Ευνόητο είναι ότι μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δυσχεραίνονται οι γενικότεροι χειρισμοί της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όταν παραμένουν ανοιχτά όλα τα γνωστά εθνικά θέματα.

Η διαπίστωση αυτή δεν έχει θεωρητικό χαρακτήρα, όπως ίσως θα μπορούσε κανείς να υποθέσει.

Αλλεπάλληλες είναι οι υποτιμητικές για τη χώρα μας δηλώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε μια έκρηξη απελπισίας αναφώνησε: «Τι να πει κανείς για τους Ελληνες;» (αφήνοντας να εννοηθεί ότι δέχεται ακόμη και απειλές για τη ζωή του). Ακόμη και ο πρόεδρος της
Τουρκίας, προβάλλοντας τα οικονομικά επιτεύγματα της χώρας του, προέβλεψε ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, ενώ ο νέος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας (ο οποίος τόνισε ότι θα κάνει πολύ περισσότερα από όσα προβλέπει το δικό τους μνημόνιο) εξήγησε ότι στόχος του είναι «να μην καταντήσουμε σαν την Ελλάδα». Και όλα αυτά τη στιγμή που στις Βρυξέλλες δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς οι χώρες-μέλη της ΕΕ, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, δίνουν τη μάχη για να βοηθήσουν την Ελλάδα, τη στιγμή που ο πολιτικός κόσμος της χώρας αυτής αδυνατεί να ομονοήσει. Γι΄ αυτό άλλωστε τα είπαν έξω από τα δόντια στον Αντώνη Σαμαρά, υποδεικνύοντάς του να ακολουθήσει το παράδειγμα του πορτογάλου ομοϊδεάτη του. Και είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημα της Πορτογαλίας δίνει τώρα μαθήματα πολιτικού ρεαλισμού, τα οποία αποβαίνουν- και αυτά- εις βάρος της Ελλάδας.

Μέσα σε αυτή την εξαιρετικά βαριά ατμόσφαιρα μένει ως παρηγοριά η προτροπή του Μπαράκ Ομπάμα προς την Ανγκελα Μέρκελ να βοηθήσει την Ελλάδα. Προσοχή όμως, η προτροπή αυτή δεν γίνεται για τα ωραία μας μάτια, αλλά επειδή ο αμερικανός πρόεδρος ανησυχεί ότι μια νέα οικονομική κρίση στην Ευρώπη θα είχε αντίκτυπο και στις Ηνωμένες Πολιτείες τις παραμονές των προεδρικών εκλογών του 2012. Αν ως τις 2 Αυγούστου το Κογκρέσο δεν κατορθώσει να επιλύσει το θέμα του δυσθεώρητου αμερικανικού χρέους, τότε οι περιώνυμοι οίκοι αξιολόγησης απειλούν τις Ηνωμένες Πολιτείες (!) ότι θα υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Αυτά για να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει και για να αντιληφθούμε ότι με τα σημερινά δεδομένα η Ελλάδα ελάχιστα περιθώρια έχει πλέον για να παίξει κάποιον ρόλο διεθνώς. Τη στιγμή μάλιστα που οι σημερινές εκλογές στη γειτονική μας Τουρκία θα πιστοποιήσουν την ισχυροποίηση της χώρας αυτής τόσο στο πολιτικό όσο και στο οικονομικό επίπεδο.
Γ.Καρτάλης-ΤΟ ΒΗΜΑ