ΚΥΡΙΑΚΗ Βʹ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. 4, 18-23)
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὸ μεγαλύτερο καὶ
σπουδαιότερο ἀπ” ὅλα τὰ ἔργα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία εἶναι αὐτὸ ποὺ ἦλθε
νὰ ἐπιτελέση ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς, ἡ σωτηρία δηλαδὴ τοῦ κόσμου
καὶ τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὴ ἡ σωτηρία ἐνδιαφέρει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅλων
τῶν ἐποχῶν. Ἐπίσης δὲν ἔχει σχέση μὲ ἐφήμερες ἐπιδιώξεις, ἀλλὰ μὲ τὴν
αἰώνια ἀποκατάτασή τους. Ὡς παντοδύναμος ὁ Χριστὸς θὰ μποροῦσε νὰ
ἐπιτελέση τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μόνος του. Ἡ φιλανθρωπία του ὅμως τὸν
ἔκανε νὰ τιμήση τὸ πλάσμα του, τὸν ἄνθρωπο, καὶ νὰ τὸν κάνη ἄμεσο
συνεργό του.