Ομιλία κ. Δημήτρη Γκόγκου για της 28 του Οκτώβρη

Πριν από λίγο μας ήρθε με e-mail από τον κ. Γκόγκο η ομιλία που εκφώνησε στις 28 Οκτωβρίου και προκάλεσε σχόλια στο ιστολόγιό μας. Τη δημοσιεύουμε αυτούσια.

 Αιδεσιμότατοι, κύριε Δήμαρχε, αξιότιμοι προσκεκλημένοι, κυρίες και  κύριοι, αγαπητοί συνάδερφοι και συναδέρφισες, αγαπητά μας παιδιά, Πέρασαν ήδη 69 χρόνια, από τότε που η Ελλάδα ανηφόριζε στο δρόμο του μεγαλείου, που έμεινε στη νεότερη Ιστορία σαν "έπος του ΄40". Ήταν η πιο φωτεινή ώρα των νεότερων χρόνων, λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την εγκαθίδρυση της ανοιχτής αντικοινοβουλευτικής δικτατορίας στις 4 Αυγούστου 1936.

 Είναι χρέος του ανθρώπου που θέλει να ζήσει έντιμα, συνειδητά, και υπεύθυνα, να στοχάζεται πάνω στην Ιστορία του Έθνους του και να προσπαθεί να επισημάνει το νόημα των μεγάλων του επετείων. Και υπάρχουν επέτειοι που ανασταίνουν μέσα μας ένα πρωτοφανέρωτο μεγαλείο, μια υπερηφάνεια εθνική γεμάτη πνευματικότητα, γεμάτη σεμνότητα, θα  'λεγα, γιατί είναι επέτειοι όπου αισθάνεσαι πως το Έθνος σου έκανε το χρέος του.

Σίγουρα  μέσα στην ιστορία υπάρχουν απρόβλεπτα, τυχαία γεγονότα. Και τα απρόβλεπτα γεγονότα μερικές φορές έγιναν αφορμή για να ξεσπάσουν πόλεμοι. Παρ’ όλα αυτά οι ίδιοι οι πόλεμοι ποτέ δεν αποτελούν τυχαία γεγονότα. Πάντα είναι το αποτέλεσμα της νομοτελειακής εξέλιξης των ιστορικά δοσμένων κοινωνικών καθεστώτων. Γι’ αυτό  και 2^ος  Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα της ανάπτυξης των οικονομικών, πολιτικών, και κοινωνικών δυνάμεων του παγκόσμιου συστήματος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, ο οποίος μέσα σε 25 χρόνια (1914-1939) έφερε στον κόσμο δύο παγκόσμιες ανθρωποσφαγές. Για ποιο λόγο έγιναν τόσα εγκλήματα; Μήπως γιατί ο Χίτλερ ήταν παλαβός και λυσσασμένος μανιακός; Όχι. Τα αίτια βρίσκονται αλλού.

Η ανισόμερη οικονομική ανάπτυξη ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις κι ο σκληρός και ασυγκράτητος αγώνας ανάμεσά τους για την κυριαρχία στην παγκόσμια αγορά και στην παγκόσμια πολιτική αποτελούν τα βασικά αίτια των σύγχρονων ιμπεριαλιστικών πολέμων. Η κάθε τόσο κατάργηση της ισορροπίας που υπάρχει ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και η επιθετική φύση του μονοπωλιακού καπιταλισμού δεν αφήνει περιθώρια για να ξαναμοιράζεται ο κόσμος «ειρηνικά». Έτσι μπορούμε να πούμε πως τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχαν βασικά κοινά αίτια.

Η Γερμανία, αφού προηγούμενα υπέταξε ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη, αφού έβγαλε από τη μέση τον επικίνδυνο ανταγωνιστή της – τη Γαλλία – απέβλεπε στο πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής, στην πρόσβαση στη Μεσόγειο καθώς και στη συντριβή της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι θεώρησε ότι οι αγγλοαμερικάνοι θα αποδέχονταν την καινούργια κατάσταση και θα της αναγνώριζαν τον παγκόσμιο ηγεμονικό ρόλο. Εκείνη θα έστρεφε την ιστορία της ανθρωπότητας προς τα πίσω, σ’ εκείνη δικαιωματικά θα ανήκαν και τα μεγαλύτερα κέρδη.  Ο ένας λαός στράφηκε κατά του άλλου, καταλήγοντας πιόνια στο αιματηρό και ολέθριο παιχνίδι του επερχόμενου πολέμου. Οι λαοί υποτάσσονται στη δύναμη των όπλων και βασιλεύει το γεωπολιτικό δόγμα της ισχύος.Έτσι δημιουργήθηκε ο γνωστός συνασπισμός της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και της Ιταλίας που αποτέλεσαν το λεγόμενο Άξονα Βερολίνου – Τόκιου – Ρώμης, σκοπός του οποίου ήταν το ξαναμοίρασμα του κόσμου με βάση τα συμφέροντα των μελών του.

Η χιτλερική Γερμανία θα έπρεπε να συντρίψει τη Σοβιετική Ένωση ύστερα από σκληρό κι εξαντλητικό γι’ αυτήν πόλεμο που θα την υποβίβαζε σε δύναμη δεύτερης κατηγορίας. Έτσι μονάχα θα επικρατούσε στον κόσμο η αγγλοσαξωνική ειρήνη. Έτσι δημιουργείται από την άλλη ο  συμμαχικός αντιχιτλερικός συνασπισμός ανάμεσα στις Η.Π.Α., στην Αγγλία και στη Σοβιετική Ένωση.

Η Ιταλία επιδίωκε πάντα την απόλυτη κυριαρχία της στη Μεσόγειο. Αυτό όμως σήμαινε ότι όλες οι μικρές μεσογειακές χώρες έπρεπε να πέσουν στην ιταλική εξάρτηση. Εδώ πρέπει να αναζητηθεί η βασική αιτία της επιδρομής του Μουσουλίνι στην Αλβανία (Απρίλης 1939) και στην Ελλάδα (Οκτώβρης 1940). Για να το πετύχει αυτό, έπρεπε να εκτοπίσει από το μεσογειακό χώρο την αγγλογαλλική παρουσία και να αποκλείσει την πιθανή εμφάνιση στη Μεσόγειο της συμμάχου της Γερμανίας.

Η Ελλάδα στα 1940 δεν ήταν εμπόλεμη χώρα. Ακολουθούσε πολιτική «ουδετερότητας», τη μοναδική πολιτική που συνέφερε στη Μεγάλη Βρετανία. Η ελληνική «ουδετερότητα» έδινε τη δυνατότητα στην Αγγλία να αντιμετωπίσει απερίσπαστη την ιταλική επίθεση στη Βόρειο Αφρική. Όταν το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα, Γκράτσι, έδινε στον Ι. Μεταξά το τελεσίγραφο του Μουσουλίνι για την κατάκτηση της Ελλάδας από τα στρατεύματά του, ο Έλληνας δικτάτορας ένιωσε βαθύ τον τρόμο για την περιπέτεια που άρχιζε. Στο ημερολόγιό του, ο Τσιάνο γράφει: «Ο Γκράτσι έφτασε από την Αθήνα. Επιβεβαιώνει ότι οι εσωτερικές συνθήκες στη χώρα είναι πολύ κακές και ότι η αντίσταση είναι «φωτιά από άχυρο», σύμφωνα με αυτά που αναφέρει ο Μεταξάς. Όταν πήρε τη διακοίνωσή μας, με τα νυχτικά του, στην αρχή θέλησε να ενδώσει. Η αδιαλλαξία του εκδηλώνεται μονάχα ύστερα από συνομιλία του με τον βασιλιά και μετά από επέμβαση του Άγγλου πρεσβευτή».

Ο λαός της Ελλάδας δεν είχε παραφρονήσει. Είχε ξεσηκωθεί κι άρχιζε ένα σκληρό αγώνα για τη λευτεριά του. Ο λογοτέχνης Γεώργιος Θεοτοκάς έγραψε τις μέρες εκείνες: «Θα κάμουμε τον πόλεμο ως το τέλος, ως τις έσχατες συνέπειές του… Δε θα πούμε εμείς: οτιδήποτε εξόν από τον πόλεμο. Θα πούμε  και λέμε ήδη: οτιδήποτε εξόν από τη δουλεία και την ατιμία». Και όταν ένας λαός παίρνει την απόφαση να πολεμήσει τη σκλαβιά και την ταπείνωση, τότε τα αντιδραστικά – σάπια καθεστώτα σβήνουν, γκρεμίζονται. Όποτε οι πόλεμοι συνδέονταν άμεσα με την εθνική απελευθέρωση του ελληνικού λαού (λόγου χάρη το 1912), ζωντάνευαν οι παραδόσεις των αγωνιστών του 1821. Αντίθετα, όποτε επικρατούσε η ωμή βία της άρχουσας τάξης (όπως στην περίπτωση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου), κυριαρχούσαν οι αντιδραστικές παραδόσεις της αντιλαϊκότητας και της ξενοδουλείας.

Ήταν ένα παράδοξο φαινόμενο: Να βαδίζει ένας λαός με το "χαμόγελο στα χείλη" στον πόλεμο απέναντι σ' έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο συγκριτικά άοπλος, αδύναμος, με ανοιχτά τεράστια κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, χωρίς ίχνος φόβου, με μια τεράστια θέληση να ταπεινώσει αυτόν που τόλμησε αυτήν τη θανάσιμη ύβρη και να νικήσει. Αυτό ξεπερνούσε τα σύνορα της λογικής, ήταν μια παράφορη εκτίναξη στα ύψη της θυσίας και έγινε απ' όλους και όλες, αυθόρμητα και από ένστικο. Ακόμη και οι πικραμένες μάνες, οι ορφανές αδελφές, τ’ ανήλικα παιδιά που παραμένουν χωρίς στήριγμα, πνίγουν τον πόνο τους στη μέθη του πατριωτισμού.

Οι μάχες στο μέτωπο συνεχίζονται άγριες. Τα νέφη του πολέμου, κόλαση δαντική, τυλίγουν «τους βράχους τους καλόγερους» και τους εγείρουν από τη σιωπή. Οι Έλληνες αγωνίζονται νικηφόρα. Ο θάνατος, όμως σπαράσσει τους ανθρώπους. Ο ηρωικός ανθυπολοχαγός, νέος Περσομάχος ή Διγενής Ακρίτας, σύμβολο και εκφραστής του ήθους της ελληνικής ελευθερίας «κείτεται στην τσουρουφλισμένη χλαίνη. / Αιώνες μαύροι γύρω του / ..κι οι ώρες που ξανάγιναν πέτρινες περιστέρες / Ακούν με προσοχή». Έτσι το «γέλιο κάηκε», «ο κόσμος άδειασε με τη στερνή κραυγή» «η μία στιγμή παράτησε την άλλη / κι ο ήλιος ο παντοτεινός έτσι με μιας τον κόσμο» στενάζει ο Ελύτης. Η συνέχεια γράφτηκε στα βουνά της Μακεδονίας, στη λεγόμενη Γραμμή Μεταξά. Στις 6 του Απρίλη 1941 ο γερμανικός στρατός σάρωνε τη Γιουγκοσλαβία και έμπαινε στην Ελλάδα προσβάλλοντας  τις ελληνικές δυνάμεις στο Ρούπελ.

Εκεί ζωντάνεψε ο βιβλικός μύθος του Δαυίδ και του Γολιάθ. Οι Γερμανοί σκόνταψαν σε μια λυσσαλέα αντίσταση που δεν είχαν γνωρίσει ως τότε στην Ευρώπη και έχασαν λίγο χρόνο για την επίθεσή τους στη Ρωσία, χρόνο που τους κόστισε πολύ γιατί στο μεταξύ έφτασε ο χειμώνας. Ο κόσμος ολόκληρος ανάσανε. Η ναζιστική Γερμανία δεν ήταν ανίκητη. Τον πόλεμο θα τον έκριναν, όχι μόνο τα όπλα, αλλά και η ψυχή και το τίμημα της δημοκρατίας, και της ελευθερίας. Το ελληνικό παράδειγμα έγινε πρότυπο για μίμηση.Ο αγώνας στα βουνά της Αλβανίας και στα βόρεια σύνορά μας σταμάτησε με την υπογραφή του πρωτοκόλλου παράδοσης και διάλυσης του ελληνικού ταχτικού στρατού, από τον αρχηγό της ελληνικής στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας Γεώργιο Τσολάκογλου  στις 20 Απριλίου 1941, τη στιγμή που οι φαντάροι αντιμετώπιζαν με αποφασιστικότητα τον επιδρομέα. Στον Τσολάκογλου δίνεται και η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον κατακτητή μετά την αποχώρηση του βασιλιά στην Κρήτη, αφού αυτός ήταν και ο πρωτεργάτης του εγκλήματος της 21ης Απριλίου 1941. Έτσι για ένα μήνα περίπου έχουμε δυο ελληνικές κυβερνήσεις: Η μια η γερμανόδουλη στην Αθήνα και η άλλη η αγγλόδουλη στην Κρήτη. Δυο χαβάδες για το ίδιο τραγούδι. Μα η Κρήτη στα τέλη του Μάη έπεφτε στα χέρια του Χίτλερ. Ο βασιλιάς και η κυβέρνησή του φεύγουν στην Αίγυπτο και ολόκληρη η Ελλάδα βρίσκεται πια στα χέρια της χιτλερικής Γερμανίας και των συμμάχων της, της φασιστικής Ιταλίας και της φασιστικής Βουλγαρίας.

Το χιλιοτραγουδισμένο όμως "έπος του ΄40" πυροδότησε την εξίσου μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση. Χωρίς το έπος της Αλβανίας δεν θα υπήρχε το έπος της Αντίστασης. Ο λαός ενώθηκε στον πόλεμο. Η δυστυχία, η πείνα, ο θάνατος ύφαναν μια πρωτόγνωρη αλληλεγγύη, διαμόρφωσαν μια προχωρημένη κοινωνική συνείδηση. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ρίζωσε το εθνικοαπελευθερωτικό μήνυμα του ΕΑΜ με το ένοπλο τμήμα του τον ΕΛΑΣ που βρήκε τη λαμπρότερη έκφραση στο βιβλιαράκι του Δημήτρη Γληνού, του λαμπρότερου Έλληνα στοχαστή εκείνου του καιρού: "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ".Λίγες μέρες μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα δύο νέοι, ο Μανόλης  Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, εκφράζοντας το αίσθημα όλων, κατέβασαν από το κοντάρι της Ακρόπολης τη σημαία - σύμβολο του εχθρού και έστειλαν παντού το μήνυμα:

Η Ελλάδα δεν έπεσε!

Οι Γερμανοί κατακτητές άρπαξαν το βιος των Ελλήνων, μας καταδίκασαν σε μια εξοντωτική πείνα και επέβαλαν παντού τον τρόμο. Είναι δεκάδες χιλιάδες οι νεκροί από την πείνα και άλλες χιλιάδες οι εκτελεσμένοι, οι νεκροί στα καμένα χωριά και χιλιάδες οι σταλμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπολογίζεται ότι πάνω από 700.000 είναι τα θύματα της κατοχής, ενώ μνημεία της χιτλερικής θηριωδίας έμειναν τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, τα Ανώγεια, η Καισαριανή, η Κοκκινιά, τα Σέρβια και πολυάριθμες άλλες πόλεις και χωριά.

Τα Σέρβια και τα χωριά της γύρω περιοχής πλήρωσαν ακριβά τη συμμετοχή τους στις πρώτες γραμμές της Αντίστασης.Στις 6 Μαρτίου 1943 καταστρέφονται ολοκληρωτικά από τους Ιταλούς κατακτητές και από μια πόλη πλούσια, αρχοντική και γεμάτη μορφωμένο και καλλιεργημένο κόσμο, μετατρέπεται σε μια φτωχή, μικρή και ανύπαρκτη κωμόπολη.Ανάλογη τύχη είχαν αργότερα και τα χωριά της  γύρω περιοχής από τους γεμάτους μίσος και εκδίκηση Γερμανούς. Η Λάβα, ο Μεταξάς, το Τριγωνικό, το Πολύραχο, το Παλιογράτσανο, το Μοσχοχώρι, η Καστανιά, το Λιβαδερό, και το Καταφύγι έγιναν στάχτη.

Το κεφάλαιο που άνοιξε με το έπος της Πίνδου, και συνεχίστηκε με την Αντίσταση, έχει να μας πει πολλά όχι μόνο σαν Έλληνες αλλά και σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος, φυλή ή θρησκεία. Η ελληνική αντίσταση παίρνει οικουμενικές διαστάσεις και αποκτά ένα ευρύτερο πνευματικό νόημα, αφού αποσκοπεί στο να απελευθερώσει και να λυτρώσει το υποδουλωμένο στη βία και στην ανάγκη πνεύμα του ανθρώπου.

Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όπου το πρόβλημα ενός κράτους γίνεται πρόβλημα όλων των κρατών. Κυρίαρχο ρόλο, όπως και τότε, κατέχει η οικονομία και η πρόοδος στην τεχνολογία και τη γνώση.Η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται. Μόνο που στις μέρες μας είναι εύκολο να διαπιστώσουμε ότι τα παιδιά στην Αφρική πεθαίνουν κατά χιλιάδες επειδή δεν έχουν φαγητό ή επειδή πάσχουν από το AIDS, ότι στη Μέση Ανατολή οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι αλληλοσκοτώνονται, ότι στο Ιράκ ο κόσμος προσπαθεί να συνέλθει και να βρει το δρόμο του, ότι στα Βαλκάνια επικρατεί και πάλι αναταραχή και ότι ένα μεγάλο μέρος της Μεγαλονήσου Κύπρου βρίσκεται κάτω από παράνομη κατοχή.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε; Μπορούμε να οξύνουμε τη μνήμη μας, να μάθουμε από την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου μας, ώστε να συνεχίσουμε να διαμορφώνουμε μια κοινή γνώμη, μια νεολαία η οποία θα μπορεί να εισακούγεται, να μετέχει στις αποφάσεις και να αγωνίζεται. Μια νεολαία που δε θα ασχολείται μόνο με το καινούργιο κινητό ή με την αγορά ακόμη ενός αυτοκινήτου εκμεταλλευόμενη τα διάφορα μέτρα απόσυρσης.

Ίσως αναρωτιέται κανείς: Πόσα κοινά σημεία έχουμε σαν συλλογική ψυχοσύνθεση εμείς οι σημερινοί Έλληνες με τους Έλληνες του 1940; Πόσα ομόφωνα "ΟΧΙ" θα ήμασταν έτοιμοι να πούμε σήμερα στις ποικιλόμορφες απειλές που υψώνονται γύρω μας; Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά τα ίδια ερωτήματα, για διαφορετικούς βέβαια λόγους, υπήρχαν και στην Ελλάδα της εποχής εκείνης.Ο Αλέκος Λιδωρίκης θυμάται: "Μια νύχτα βροχερή και σκοτεινή , επάνω στην Κλεισούρα, ένα παλικάρι που άκουγε σκεπτικό τα άλλα παιδιά να τραγουδάνε σιγά-σιγά, κουκουλωμένα μέσα στις κουβέρτες και στα αντίσκηνά τους, κάποια στιγμή βούρκωσαν τα μάτια του και μου είπε: -Ξέρεις τι σκέφτομαι; Πως είμαστε μέχρι τώρα, μια γενιά φτωχή, αλογάριαστη και παρεξηγημένη. Μας έλεγαν ανάξιους των προγόνων μας. Μιλούσαν μόνο γι' αυτούς κι εμάς τους νέους μας ξεγράφανε, λες κι εμείς δεν είχαμε μέσα στα στήθη μας φωτιά. Αυτό το άθλιο παραμύθι, αυτή η άθλια συκοφαντία, εδώ πάνω στα βουνά της Πίνδου, σαρώθηκαν αμείλικτα. Ένα καινούριο '21 - που πάντα ζούσε μέσα μας - πρόβαλλε εκτυφλωτικό, για να ξεχύσει τις ακτίνες του στα πέρατα του κόσμου". 

Έτσι και σήμερα. Η Ελλάδα μπορεί να στηρίζεται στα νιάτα της. Είναι η γενιά που τα προβλήματα, τις αγωνίες αλλά και τους πόθους της τους μετουσιώνει σε αγωνιστική δράση. Είναι η γενιά που αγωνίζεται να βρει το δρόμο της μέσα από την αμφισβήτηση, την οικονομική ανέχεια, την πληρωμένη μόρφωση, την εργασιακή ανασφάλεια. Είναι γενιά του άρθρου 16 και η γενιά των staze, που αντιμετωπίζει την απουσία του μέλλοντος, την ώρα που εμείς οι μεγάλοι τους παρακολουθούμε στην τηλεόραση καθισμένοι στον ευρύχωρο  και δερμάτινο καναπέ μας.

Και είναι αυτή η απάντηση που οφείλουμε ως δάσκαλοι, ως γονείς, ως άνθρωποι που θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν ειρηνικά και να ζουν για τις χαρές της ζωής και όχι για τις δυστυχίες του πολέμου. Δε δικαιούμαστε λοιπόν να λησμονούμε αυτούς που με τη θυσία τους μας έδειξαν το δρόμο της αρετής: Ότι δηλαδή η ζωή έχει νόημα και αξία μόνο όταν τη ζούμε ελεύθεροι.

Οφείλουμε να συντηρούμε την ιστορική μας μνήμη αντιστεκόμενοι στη φθορά του χρόνου και τις "Σειρήνες" της καταναλωτικής εποχής μας, να μελετούμε και να γνωρίζουμε την ιστορία μας, ώστε να τεκμηριώνουμε τις απαντήσεις μας σ' αυτούς που την αμφισβητούν. Οφείλουμε όχι μόνο με λόγια αλλά κυρίως με πράξεις να διαφυλάττουμε τις πολύτιμες παρακαταθήκες των παππούδων μας. Να πράττουμε το καθήκον μας προς την πατρίδα και να υπερασπίζουμε καθημερινά τις ανθρώπινες αξίες βιώνοντας ουσιαστικά τις αρχές της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ομόνοιας.Σήμερα λοιπόν ας αποδώσουμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους γονείς και στους παππούδες μας, στους απλούς, και ανώνυμους, αγωνιστές του ’40, αναλογιζόμενοι το μέγεθος της προσφοράς τους σε μας τους νεότερους.Ας κρατήσουμε τη θυσία τους σαν ακριβό φυλαχτό βαθιά μέσα στην καρδιά μας και σαν πολύτιμο μάθημα, που δε βρίσκεται γραμμένο σε κάποιο βιβλίο αλλά χαραγμένο στη μνήμη μας.

 Τιμή και δόξα πρέπει στους αντρειωμένους!  Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Πρόστιμα του ΕΣΡ

από τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Τέλος στο “Call for cash” Το αμαρτωλό τηλεπαιχνίδι “Call for cash” μπορεί να απέφερε κάποια έσοδα στα περιφερειακά και τοπικά κανάλια που το προβάλλουν, όμως στοίχιζε περισσότερα και έτσι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έδωσε εντολή σε πέντε κανάλια να διακόψουν οριστικά τη μετάδοσή του. Συγκεκριμένα, το ΕΣΡ απαγορεύει εφεξής την αναμετάδοση του τηλεπαιχνιδιού από τα Πανόραμα TV και Time Channel της Θεσσαλονίκης, Θράκη ΝΕΤ του Έβρου, Channel 1 της Καβάλας και TV10 του νομού Τρικάλων. Επιπλέον, το Top Channel της Κοζάνης τιμωρήθηκε με πρόστιμο 20.000 ευρώ για παράλειψη υποβολής στοιχείων για το ίδιο πρόγραμμα.
Πρόστιμα σε Τατιάνα, Αννίτα Τα “Παρατράγουδα” της Αννίτας Πάνια και η Τατιάνα Στεφανίδου είχαν για μια ακόμη φορά την τιμητική τους στη χθεσινή συνεδρίαση του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου. Το όργανο επέβαλε πρόστιμο 40.000 ευρώ στην εκπομπή του Alter για δημοσιοποίηση στοιχείων ανηλίκων, ενώ 20.000 ευρώ καλείται για μια ακόμη φορά να πληρώσει ο ΑΝΤ1 για την παρουσίαση δεκαεξάχρονης εγκύου στο “Αξίζει να το δεις”.

H χθεσινή επίσημη απάντηση της ΔΕΗ.... χωρίς σχόλια

Tα μέτρα που παίρνει η ΔΕΗ για τη βελτίωση της ποιότητας του Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος στη Δυτική Μακεδονία

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ A.E. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σχετικά με πρόσφατα δημοσιεύματα Τύπου για υπερβάσεις στις συγκεντρώσεις εδάφους των αιωρουμένων σωματιδίων στην ευρύτερη περιοχή λειτουργίας του Ενεργειακού Κέντρου Πτολεμαΐδας, από τη ΔΕΗ Α.Ε. ανακοινώνονται τα εξής:

1. Η συνεχής βελτίωση των μέτρων προστασίας του Περιβάλλοντος αποτελεί κύριο στόχο της Στρατηγικής της ΔΕΗ και, για την επίτευξη αυτού του στόχου, η Επιχείρηση δεν φείδεται οικονομικών πόρων και προσπαθειών για την εφαρμογή των πιο προηγμένων περιβαλλοντικών τεχνολογιών σε όλους τους τομείς δραστηριοποίησής της.

2. Η ΔΕΗ παρακολουθεί συστηματικά, με πυκνό, πρόσφατα αναβαθμισμένο, δίκτυο σταθμών μέτρησης, την ποιότητα της ατμόσφαιρας στην ευρύτερη περιοχή λειτουργίας των Ορυχείων και των Ατμοηλεκτρικών Σταθμών Παραγωγής (ΑΗΣ) στους Νομούς Κοζάνης και Φλώρινας. Από τις μετρήσεις αυτές προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία υπέρβαση των θεσμοθετημένων ορίων ποιότητας της ατμόσφαιρας για τα οξείδια του αζώτου και το διοξείδιο του θείου. Ως προς τις συγκεντρώσεις εδάφους των αιωρούμενων σωματιδίων (σκόνης), η κατάσταση έχει ως εξής:

o Καμία υπέρβαση δεν σημειώθηκε στον ετήσιο αριθμητικό μέσο όρο των τιμών των αιωρουμένων σωματιδίων του προηγουμένου έτους .

o Κατά το τρέχον έτος παρουσιάζονται υπερβάσεις (τιμές >50μg/Nm3) στο πλήθος των 24ωρων μέσων συγκεντρώσεων, πέραν των 35 επιτρεπομένων κατ΄ έτος, σε τρεις από τους εννέα εγκεκριμένους από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ σταθμούς του δικτύου μέτρησης ποιότητας ατμόσφαιρας της ευρύτερης περιοχής των ΑΗΣ και των Ορυχείων.

3. Ως προς το θέμα αυτό επισημαίνονται τα ακόλουθα: - Αυξημένες συγκεντρώσεις σκόνης υφίστανται σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, αλλά και σε άλλες χώρες, κυρίως μεσογειακές, καθώς η συγκέντρωση αιωρουμένων σωματιδίων αυξάνεται και εξαιτίας φυσικών παραγόντων (ξηρό κλίμα, φαινόμενο μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα, σκόνη από την επιφάνεια του εδάφους μεταφερόμενη σε μεγάλες αποστάσεις μέσω του ανέμου). - Τα επίπεδα αιωρουμένων σωματιδίων στο λεκανοπέδιο Κοζάνης - Πτολεμαΐδας - Φλώρινας είναι μέσα στο εύρος των τιμών, που απαντώνται και σε άλλες κατοικημένες περιοχές της Ελλάδας, όπου δεν υφίσταται δραστηριότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. -

Σημαντικές πρόσφατες παρεμβάσεις της ΔΕΗ στον αντιρρυπαντικό εξοπλισμό των Λιγνιτικών Σταθμών, όπως: * η αλλαγή των Ηλεκτροστατικών Φίλτρων (Η/Φ) του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου, * η βελτίωση λειτουργίας των Η/Φ του ΑΗΣ Καρδιάς, λόγω βελτίωσης του μίγματος λιγνίτη * οι επιτυχημένες επεμβάσεις συντήρησης του εξοπλισμού του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας μείωσαν δραστικά τις εκπομπές αιωρουμένων σωματιδίων των ΑΗΣ, χωρίς ωστόσο - λόγω ακριβώς της μικρής συμμετοχής τους - αντίστοιχη βελτίωση των συγκεντρώσεων στην ατμόσφαιρα της περιοχής, που οφείλονται κυρίως σε άλλες αιτίες, πέραν των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ. -

Σε όλα τα Ορυχεία, και σε αρκετές θέσεις σύνδεσης ταινιοδρόμων (μεταφόρτωσης τέφρας από ταινιόδρομο σε ταινιόδρομο) έχουν τοποθετηθεί αυτόματα συστήματα καταστολής της σκόνης, τα οποία επιτυγχάνουν καταστολή αυτής σε ποσοστό 90%. - Ειδικά στο Ορυχείο Αμυνταίου το παραπάνω σύστημα ενισχύθηκε και με εγκατάσταση εξοπλισμού πλύσης των ταινιοδρόμων, με άριστα αποτελέσματα. - Σε τμήμα του ταινιόδρομου μεταφοράς τέφρας του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου εφαρμόσθηκε με μεγάλη επιτυχία σύστημα συνεχούς διαβροχής εκατέρωθεν του ταινιόδρομου. Σημειώνεται ότι η αποτελεσματικότητα του ως άνω συστήματος διαβροχής έχει διαπιστωθεί και από το ΚΕΠΠΕ της Ν.Α. Κοζάνης σε αυτοψία του στις 16.07.09.

- Η κατασκευή διασυνδετηρίου ταινιοδρόμου για τη διασύνδεση των Ορυχείων Νοτίου Πεδίου και Καρδιάς επέφερε σημαντική μείωση στην κίνηση των φορτηγών αυτοκινήτων μεταφοράς λιγνίτη. -

H συστηματική διαβροχή και ασφαλτόστρωση του εσωτερικού οδικού δικτύου των Ορυχείων συμβάλλει, επίσης, στην καταστολή της σκόνης που παρατηρείται από την κίνηση των οχημάτων. Τα παραπάνω συνάδουν με τα αποτελέσματα έρευνας του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης, με τίτλο "Μελέτη χημικής σύστασης αιωρουμένων σωματιδίων για τον προσδιορισμό του ποσοστού συμμετοχής των πηγών εκπομπής τους στην ατμόσφαιρα του Λεκανοπεδίου Εορδαίας", σύμφωνα με την οποία:

Κυριότερη πηγή εκπομπής αιωρουμένων σωματιδίων είναι η καύση πετρελαίου κίνησης (φορτηγά, λεωφορεία, ταξί, αγροτικά οχήματα κ.α.) που κυμαίνεται κατά την ψυχρή περίοδο από 30% έως 51% και κατά τη θερμή περίοδο από 22% έως 62%. 

Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της τέφρας, αυτή κυμαίνεται κατά την ψυχρή περίοδο από 2% έως 18% και κατά τη θερμή περίοδο από 2% έως 22%.

4. Η ΔΕΗ, στην προσπάθειά της για την περαιτέρω βελτίωση του περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, υλοποιεί σειρά μέτρων και δράσεων. Συγκεκριμένα, το Στρατηγικό Σχέδιο της Επιχείρησης, για την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, προβλέπει: -

Τη διακοπή της λειτουργίας των παλαιών Μονάδων (ΑΗΣ ΛΙΠΤΟΛ και Πτολεμαΐδας), σταδιακά από το έτος 2011.

Την κατασκευή και θέση σε λειτουργία δύο νέων, σύγχρονων και υψηλού βαθμού απόδοσης λιγνιτικών Μονάδων - στον ΑΗΣ Μελίτης και στην περιοχή της Πτολεμαΐδας - με τον πλέον σύγχρονο αντιρρυπαντικό εξοπλισμό.

Την περαιτέρω βελτίωση της περιβαλλοντικής λειτουργίας των υφισταμένων Μονάδων παραγωγής. - Τη βελτίωση της περιβαλλοντικής λειτουργίας των Ορυχείων με ειδικά προγράμματα αποκατάστασης εδαφών και μείωσης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Την επέκταση του μόνιμου συστήματος διαβροχής, που έχει εφαρμοστεί με επιτυχή αποτελέσματα στους ταινιόδρομους μεταφοράς τέφρας του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου σε όλους τους αντίστοιχους ανοικτούς ταινιοδρόμους

Τη βελτίωση της περιβαλλοντικής λειτουργίας των Ορυχείων με εντατικά προγράμματα δενδροφύτευσεων στα εδάφη που αποκαθίστανται. Με την υλοποίηση του Στρατηγικού Σχεδίου της Επιχείρησης - που θα είναι η μεγαλύτερη περιβαλλοντική επένδυση στην ιστορία της χώρας - εκτιμάται ότι: Μεταξύ των ετών 2006 και 2015 θα επιτευχθούν σημαντικές μειώσεις στις ειδικές εκπομπές ανά παραγόμενη kWh, όλων των συμβατικών ρύπων και του διοξειδίου του άνθρακα από τους θερμικούς σταθμούς του διασυνδεδεμένου συστήματος της τάξης του: * 91% για το διοξείδιο του θείου (SO2), * 39% για τα οξείδια του αζώτου (ΝΟx), * 56% για τα αιωρούμενα σωματίδια και * 25% για το διοξείδιο του άνθρακα. Τέλος, από την Επιχείρηση υπογραμμίζεται ότι: Στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των Ορυχείων Πτολεμαΐδας - η οποία έχει υποβληθεί στο ΥΠΕΚΑ για την ανάπτυξη των ορυχείων - περιγράφονται αναλυτικά ο μελλοντικός σχεδιασμός και τα μέτρα που προτίθεται να λάβει η ΔΕΗ ΑΕ για τη περιβαλλοντικά ασφαλέστερη μεταφορά του λιγνίτη και της τέφρας.

Αθήνα, 3.11.2009 ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δ. Μαυροματίδης: όταν επιστρατεύεται η "επικοινωνία" για να δοθούν απαντήσεις

Όταν αμφισβητείς πρακτικά τις μετρήσεις ρύπων των δικών σου σταθμών αλλά και του φορέα (Νομαρχία Κοζάνης) με τον οποίο έχεις συνάψει "Σύμφωνο Συνεργασίας Τοπικής Κοινωνίας και ΔΕΗ" και ο οποίος με στάση ευθύνης σε καταγγέλει και μιλα ευθέως, για υπερβάσεις στα όρια των ρύπων. Όταν η διαπιστωμένη ρύπανση αναγράφεις ότι οφείλεται και σε εξωγενείς παράγοντες όπως και στη σκόνη από τη...Σαχάρα. 

Όταν ισχυρίζεσαι ως εταιρεία, με αυξημένο το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης, ότι "Τα επίπεδα αιωρουμένων σωματιδίων στο λεκανοπέδιο Κοζάνης - Πτολεμαΐδας - Φλώρινας είναι μέσα στο εύρος των τιμών, που απαντώνται και σε άλλες κατοικημένες περιοχές της Ελλάδας, όπου δεν υφίσταται δραστηριότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας."

Όταν όλες οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις του λεκανοπεδίου καταγγέλουν συνεχώς επεισόδια ρύπανσης και κινητοποιούνται διαρκώς.
Όταν συγκρούεσαι με ενεργούς πολίτες του λεκανοπεδίου με δικαστικές διαμάχες.
Όταν ο Συνήγορος του Πολίτη σου αποστέλλει πληθώρα εγγράφων για περιβαλλοντικά θέματα.
Όταν ανακοινώνεις ότι για να δημοπρατήσεις τη νέα μονάδα Πτολεμαϊδα 5 αναμένεις τη σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (η οποία την απαιτεί χρόνια τώρα!)

Όταν, όταν, όταν...

τότε δημιουργούνται ερωτήματα σε όλους μας για το ποιά είναι η σκοπιμότητα ενός τέτοιου Δελτίου Τύπου (3.9.09) από τη ΔΕΗ; Η απάντηση ίσως μόνο μία: ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ(!) αλλά στην Αθήνα και στα κέντρα λήψης αποφάσεων του κέντρου- τώρα μάλιστα που έχουμε αλλαγές σε πρόσωπα και πολιτικές. Τώρα απαντάται και το ερώτημα της στήλης αυτής πριν 2 μήνες προς τι τόση διαφήμιση;

Από το energeiakozani

Επιστολή προς Χρυσοχοΐδη: Έλλειψη προσωπικού & ανεπαρκής αστυνόμευση στο Ν. Κοζάνης

από τον ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ

Την ανησυχία της για την ανεπαρκή αστυνόμευση στο νομό Κοζάνης, η οποία οφείλεται στη μεγάλη έλλειψη αστυνομικού προσωπικού, εκφράζει η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης, με ανοιχτή επιστολή που απέστειλε στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. «Οι υπηρετούντες αστυνομικοί είναι κατά ογδόντα λιγότεροι σε σχέση με το παρωχημένο οργανόγραμμα, ενώ, από αυτό το ελλιπές προσωπικό είναι αποσπασμένοι άλλοι τριάντα δύο αστυνομικοί σε θέσεις, εκτός αστυνομικής διεύθυνσης Κοζάνης, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να γίνεται ακόμη μεγαλύτερο», δήλωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Κοζάνης (ΕΑΥΝΚ), Λεωνίδας Καρυπίδης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη η ένωση, από την προβλεπόμενη οργανική δύναμη λείπουν 6 αξιωματικοί, 24 ανθυπαστυνόμοι  αρχιφύλακες και 50 αστυφύλακες  υπαρχυφύλακες  αρχιφύλακες. Όμως οι απώλειες είναι ακόμη περισσότερες, αφού με δεδομένη την υπάρχουσα ελλειμματική αστυνομική δύναμη, υπάρχουν πολλοί αποσπασμένοι αστυνομικοί σε άλλες υπηρεσίες. Ειδικότερα, είναι αποσπασμένοι εκτός αστυνομικής διεύθυνσης Κοζάνης 17 αστυνομικοί διαφόρων βαθμίδων, άλλοι 10 είναι αποσπασμένοι στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Μακεδονίας, ενώ 5 είναι αποσπασμένοι στους βουλευτές του νομού. Δηλαδή το πραγματικό έλλειμμα στο νομό Κοζάνης ανέρχεται σε 112 αστυνομικούς.

«Αποτέλεσμα των ελλείψεων σε προσωπικό είναι να μην παρέχεται η αστυνόμευση που προβλέπεται στους πολίτες του νομού Κοζάνης, οι οποίοι την επιζητούν και προβλέπεται από το Σύνταγμα», υπογραμμίζεται στην ανοιχτή επιστολή του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών. Χαρακτηριστικά επισημαίνεται ότι «η λειτουργία όλων των υπηρεσιών είναι προβληματική, στα περιφερειακά Α.Τ. Σιάτιστας, Νεάπολης και Σερβίων η εποχούμενη περιπολία εκτελείται μόνο από έναν εποχούμενο αστυνομικό, ενώ τα Τμήματα Ασφαλείας Πτολεμαΐδας και Κοζάνης, αδυνατούν με την υπάρχουσα δύναμη να ανταπεξέλθουν στις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες για τη λειτουργίας τους». Είναι ενδεικτικό ότι τα προαναφερόμενα Τμήματα Ασφαλείας, με την υπάρχουσα δύναμη, αδυνατούν να βγάλουν ομάδες δίωξης ναρκωτικών. Το πρόβλημα της έλλειψης αστυνομικού προσωπικού επιτάθηκε, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΑΥΝΚ, μετά την απόφαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, να πάρει από τις αστυνομικές υπηρεσίες τους αστυφύλακες (πρώην συνοριοφύλακες) και να τους πάει στα Τμήματα Συνοριακής Φύλαξης). Προκειμένου να καλυφθεί, έστω μέρος των κενών θέσεων, η ένωση ζητά από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, «την διάθεση τουλάχιστον 40 πρώην συνοριοφυλάκων από τα τμήματα δίωξης λαθρομετανάστευσης στα αστυνομικά τμήματα και στα τμήματα ασφαλείας, για την ομαλή λειτουργία τους, καθώς δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί το μεγάλο έλλειμμα της οργανικής δύναμης, το οποίο είναι διαχρονικό». Απευθυνόμενο προσωπικά στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το συνδικαλιστικό όργανο των αστυνομικών, σημειώνει: «κύριε υπουργέ, ευελπιστούμε στην δική σας ουσιαστική παρέμβαση για την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων».

Οικολ. Κίνηση Κοζάνης: Θετική η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης να απαγορεύσει τα τσίρκο με ζώα

ΟΧΙ στην εγκατάσταση τσίρκο με ζώα στην Κοζάνη. Αυτή ήταν η απόφαση που έλαβε ΟΜΟΦΩΝΑ χτες το βράδυ το Δημοτικό Συμβούλιο δίνοντας τέλος σε ένα πολύχρονο αίτημα των οικολογικών και φιλοζωικών οργανώσεων της περιοχής. Στο συνεδρίαση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης (η οποία είχε υποβάλει σχετικό αίτημα προ διετίας) και του «Αρκτούρου». Προβλήθηκε σχετικό βίντεο για τα ζώα των τσίρκο και διανεμήθηκε ενημερωτικό υλικό. Κάλλιο αργά λοιπόν, παρά ποτέ.

Ο Δήμος Κοζάνης προστίθεται στη μεγάλη οικογένεια των ευρωπαϊκών και ελληνικών πόλεων, που έχουν πάρει ανάλογες αποφάσεις, αρνούμενες να νομιμοποιήσουν τα βασανιστήρια, τις κακοποιήσεις και τους εξευτελισμούς των άγριων ζώων στα τσίρκο, καθώς και του λαθρεμπορίου της άγριας ζωής. Η Οικολογική Κίνηση ευχαριστεί τους Δημοτικούς συμβούλους και τη Δημοτική Αρχή, καθώς και τους εκπροσώπους του «Αρκτούρου» που συνέβαλαν στην τεκμηρίωση και στη λήψη της εν λόγω απόφασης. Ένα βήμα λοιπόν έγινε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κεφάλαιο «δικαιώματα των ζώων» έκλεισε. Είναι γνωστό ότι η χώρα μας έχει υπογράψει, αλλά δεν τηρεί, αρκετές διεθνείς συμβάσεις που αναφέρονται στις συνθήκες εκτροφής – μεταφοράς και θανάτωσης των ζώων σε κτηνοτροφικές μονάδες και σε εκτροφεία γουνοφόρων ζώων, στη μεταχείριση των ζώων συντροφιάς, στην προστασία της εγχώριας ορνιθοπανίδας και ειδικά στον εγκλεισμό των ωδικών πουλιών σε κλουβιά, κλπ, κλπ

Πέραν της Πολιτείας είναι υποχρέωση (είτε νομική είτε ηθική) και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά και να βοηθήσει να αλλάξει η – συχνά τριτοκοσμική - εικόνα της χώρας μας στον τομέα της μεταχείρισης των ζώων. Οπωσδήποτε εκείνα που κυριαρχούν σε μια κοινωνία ως προβλήματα και αιτήματα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά η ευαισθησία ως ανθρώπινο συναίσθημα αφορά όλους τους ζώντες οργανισμούς του πλανήτη. Ο φιλοζωικός αγώνας λοιπόν δικαιώθηκε κατά ένα μέρος του, αλλά συνεχίζεται αμείωτος στα υπόλοιπα πεδία.

3 Νοεμβρίου 2009

Κέντρο Διάσωσης, Ανάδειξης και Διάδοσης του πολιτισμού Ελλήνων της Ανατολής

Συνεπής στις εξαγγελίες του για τη δημιουργία Κέντρου Προσφυγικού Ελληνισμού κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων  του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαϊδας τον περασμένο Σεπτέμβρη με τίτλο «Ευξείνια 2009», ο δήμαρχος Πτολεμαϊδας Γρηγόρης Τσιούμαρης προχώρησε άμεσα το θέμα και έτσι εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο Πτολεμαϊδας η μελέτη και η πρόταση να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ το έργο που αφορά στο «Κέντρο διάσωσης, ανάδειξης και διάδοσης του πολιτισμού των Ελλήνων της Ανατολής», προϋπολογισμού 1.980.000€. Σε συνεργασία με τη διευθύντρια Περιβαλλοντικών Υπηρεσιών Φωτεινή Αγγελίδου ο κ. Τσιούμαρης προχώρησε το φάκελο αυτής της σημαντικής μελέτης.

Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο 800 τ.μ. που θα διαθέτει (στο ισόγειο) αμφιθέατρο 200 θέσεων όπου θα φιλοξενούνται θεατρικές παραστάσεις και άλλες εκδηλώσεις, στο δεύτερο όροφο θα υπάρχει αίθουσα μνήμης, αναγνωστήριο, βιβλιοθήκες, εκμάθηση χορών, βεστιάριο και άλλοι βοηθητικοί χώροι, ενώ τα γενικά σχέδια (οι όψεις) θα θυμίζουν το «Φροντιστήριο της Τραπεζούντας». Σκοπός της λειτουργίας του κέντρου είναι η προστασία, αποκατάσταση, διαφύλαξη με ταυτόχρονη ανάδειξη και προβολή της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, η αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών, αλλά και η ενίσχυση των πολιτιστικών υποδομών και ανάπτυξη συμπληρωματικών υπηρεσιών και θεσμών υψηλής ποιότητας που αυξάνουν την ελκυστικότητα της περιφέρειας.

Φορέας υλοποίησης του έργου, μέσω ΕΣΠΑ, είναι ο δήμος Πτολεμαϊδας.

Πρόστιμο 40.000 € στη ΔΕΗ από το Νομάρχη Κοζάνης Γιώργο Δακή

Πρόστιμο 40.000 € επέβαλε ο Νομάρχης Κοζάνης Γιώργος Δακής στη ΔΕΗ για σειρά παραβάσεων στον επαρχιακό δρόμο Ακρινής – Κλείτου. Συγκεκριμένα δεν τηρούνται από τη ΔΕΗ οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι, όσον αφορά τις απαιτούμενες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό της επαρχιακής οδού, όπως και οι αποστάσεις ασφαλείας κατά την εναπόθεση των στείρων υλικών κατά μήκος του δρόμου. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης για άλλη μια φορά εκφράζει, προς κάθε κατεύθυνση, την απόφασή της για την τήρηση της νομιμότητας σε κάθε είδους δραστηριότητα της ΔΕΗ.

Πηγή: Ν.Α. Κοζάνης 3/11/09

Πρωτότυπη απόφαση του Δ.Σ Δήμου Κοζάνης

Απαγορεύεται εφεξής η εγκατάσταση «τσίρκο» στην Κοζάνη αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης 

Την απαγόρευση εγκατάστασης «Τσίρκο» που έχει άγρια ζώα στο δήμο Κοζάνης αποφάσισε ομόφωνα στην χθεσινοβραδινή του συνεδρίαση του Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης. Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίστηκε επίσης ομόφωνα η σύγκλιση ειδικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου για συζήτηση των προβλημάτων του εμπορικού κόσμου της πόλης. Για τον καθορισμό του χώρου τοποθέτησης της προτομής του Παύλου Μελά συστήθηκε με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου διαπαραταξιακή επιτροπή, η οποία πολύ σύντομα θα φέρει το πόρισμα της προς συζήτηση, ενώ εγκρίθηκε η πρόσληψη προσωπικού ορισμένου χρόνου με δίμηνες συμβάσεις για την οργάνωση των λαογραφικών εκδηλώσεων της αποκριάς. Αίσθηση προκάλεσε στην συνεδρίαση του δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης η παραίτηση του Δημοτικού Συμβούλου της Αντιπολίτευσης κ. Θωμά Γκατζόφλια εξαιτίας της απόλυσης 22 ατόμων με συμβάσεις stage τις οποίες υπέγραψε ο Δήμαρχος Κοζάνης κ. Λάζαρος Μαλούτας, ο οποίος υποστήριξε ότι έπρεπε να προβεί σε αυτή την ενέργεια διαφορετικά θα βρισκόταν υπόλογος απέναντι στο νόμο.

Πηγή: ΕΡΑ

Σχόλιο ai-vreS: συγχαίρουμε και επικροτούμε. Οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων στα τσίρκο είναι απαράδεκτες.

Υπό κατάληψη η ΕΠΑΣ Κοζάνης

Υπό κατάληψη βρίσκεται από χθες η Επαγγελματική Σχολή Κοζάνης μετά από ψηφοφορία των μαθητών. Μεταξύ των αιτημάτων των 180 μαθητών που φοιτούν στην σχολή είναι η έλλειψη έξη βιβλίων αλλά και καθηγητών των ειδικοτήτων αισθητικής και φυσικοθεραπείας. Σύμφωνα με τον Διευθυντή του Σχολείου κ. Αδαμίδη, ο οποίος μίλησε στο σταθμό μας, δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πρόσληψης των καθηγητών μέσω ΑΣΕΠ απόν τον τελευταίο διαγωνισμό ενώ τα βιβλία θα παραληφθούν το επόμενο 10ημερο.

Πηγή: ΕΡΑ

Σκέψεις για την ανάπτυξη της περιοχής μας στα πλαίσια της σημερινής εγχώριας και διεθνούς πραγματικότητας.

Του Θεόφιλου Χαρ. Παπαδόπουλου  
Η κεντρικότητα του Δήμου Ελλησπόντου 
Ο Τοπικισμός ως Αναπτυξιακή Πρόταση

Η περιοχή της Κοζάνης κατέχει μια σημαντική θέση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έχουν διαδραματιστεί σ’ αυτήν γεγονότα που επηρέασαν τη διαμόρφωση της πλανητικής πραγματικότητας. Εννοώ ότι από εδώ ξεκίνησε η Μακεδονική παρουσία, ότι πολλοί οικισμοί αποτέλεσαν σημαντικές πόλεις- πρωτεύουσες τα χρόνια των Μακεδόνων και των Ρωμαίων, από όπως επίσης αποτέλεσε πόλη-κέντρο της βυζαντινής-κομνήνιας αναγέννησης, από τον 11ο- έως 14ο αιώνα, που επηρέασε και την Δυτική αναγέννηση. Ότι πολλοί οικισμοί της αποτέλεσαν κέντρα της αυγής του βαλκανικής αναγέννησης στα 1750 περίπου και κέντρα των επαναστατικών πρωτοβουλιών στην επανάσταση του 21 και τους μακεδονικούς αγώνες. Σήμερα έχουν απωλέσει τη δυνατότητα να έχουν μια κάποια κεντρικότητα στην εθνική και διεθνή πραγματικότητα. Για να μιλήσουμε όμως για το μέλλον της περιοχής μας, πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε αυτές τις πραγματικότητες.

Η πρώτη είναι ο αθηναϊσμός, δηλαδή η μεγάλη βαρύτητα που έχει η πρωτεύουσα στην οικονομική, ιδεολογική και οικιστική συγκρότηση της ελληνικής πολιτείας. Η Αθήνα δεν την εκπροσωπεί απλά, αλλά την υποκαθιστά και την απορροφά Επόμενα, αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί σοβαρά με την πόλη του, αν θέλει να την δει να επιστρέφει στην ιστορία της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου, ως πρωταγωνίστρια και όχι ως κακόμοιρη αθηναϊκή συνοικία, πρέπει να αναζητήσει στις σχέσεις της με την Αθήνα, το χαμένο κύρος, τις χαμένες πρωτοπορίες και τον πλούτο της πόλης του. Γιατί οι ψυχές και ο πλούτος των πόλεων μας ρέουν εδώ και 175 χρόνια για να φτιαχτεί μια μεγάλη σε έκταση, κύρος και δύναμη πόλη-πρωτεύουσα. Κατά αρχάς πρέπει να θέσουμε το εξής ερώτημα: πόσο δημοκρατική μπορεί να είναι μια πολιτεία που το μισό του πληθυσμού της είναι συγκεντρωμένο σε μία μόνο πόλη; Η Δημοκρατία για να αναπτυχθεί προϋποθέτει τις πόλεις όχι την ισχυρή πρωτεύουσα. Σε συνθήκες έθνους-κράτους προϋποθέτει την ισοτιμία δικαιωμάτων ανάμεσα στις πόλεις, δηλαδή την δυνατότητα να συμβούν δραστηριότητες εθνικής σημασίας και σε άλλες πόλεις πέρα από την πρωτεύουσα. Εδώ όμως έχουμε κράτος-πρωτεύουσα

Η δεύτερη πραγματικότητα είναι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και οι νέες τεχνολογίες στις επικοινωνίες και τις μεταφορές. Το παγκόσμιο πλαίσιο έχει μια διπλή επίδραση στο μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Μια αρνητική, επειδή η νέα διεθνής άρχουσα τάξη των λεγόμενων golden-boys, των χρηματιστών και των πολυεθνικών εταιρειών, χρειάζεται μερικές μεγαλουπόλεις από τις οποίες θα ασκεί την διεθνή εξουσία της, ευνοεί τον αθηνοκεντρισμό. Η Αθήνα προορίζεται να αποτελέσει, λόγω του προηγούμενου ιστορικού της κύκλου, μια από τις πόλεις-σταθμούς της. Αυτό όμως συνεπάγεται εντατικοποίηση του υλικού και ιδεολογικού γιγαντισμού της, με πρόσχημα τον ανταγωνισμό με τις άλλες μεσογειακές μεγαλουπόλεις, όπως Κάιρο, Κωνσταντινούπολη κλπ, που διεκδικούν ρόλο πόλεων -σταθμών της παγκοσμιοποίησης και επόμενα θα επιταχύνει την υποβάθμιση των πόλεων και περιφερειών μας. Αυτές τις τάσεις τις διακρίναμε στην περίπτωση της Ολυμπιάδας του 2004. Από την άλλη έχουν μια θετική επίδραση γιατί η παγκοσμιοποίηση και οι νέες τεχνολογίες απελευθερώνουν τις μικρές τοπικές κοινωνίες από τους περιορισμούς της κεντρικής εξουσίας και τις δίνουν τη δυνατότητα να συνάπτουν απευθείας εμπορικές και πολιτιστικές ανταλλαγές.

Οι λεγόμενοι μικροί Δήμοι όπως είναι ο δικός μας μπορούν να έχουν ανοικτή ανταπόκριση με εντός και εκτός συνόρων πόλεις ή επιχειρήσεις, να προσελκύσουν επενδυτές και αγοραστές και να διαμορφώσουν την εθνική και παγκόσμια εικόνα τους μέσω του διαδικτύου. Και μπορεί ο νομός Κοζάνης να γίνει ελκτικός, γιατί τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που προσφέρει ενισχύονται από μια προστιθέμενη αξία, την ιστορική, που είναι μια ανέξοδη διαφήμιση και τα καθιστά αναγνωρίσιμα και θελκτικότερα στην παγκόσμια αγορά Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν πολιτικούς, διανόηση και επιχειρηματίες που δεν θα είναι επιρρεπείς στην παραδοσιακή έλξη των αθηναϊκών θεσμών, αλλά αφοσιωμένοι στους τοπικούς θεσμούς και υποθέσεις.

Για την περιθωριοποίηση του νομού μας την αναπτυξιακή καχεξία και την οικολογική του πτώση δεν φταίνε μόνο τα πρόσωπα που διοικούν, αλλά φταίει και μια νοοτροπία που κληρονομήσαμε από τον αθηναϊσμό, δηλαδή, να μην έχουμε μνήμη και άρα αγάπη για τον τόπο μας. Οι σύγχρονοι Έλληνες μάθαμε να ζούμε χωρίς τον ιδιαίτερο τόπο μας, αλλά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την Αθήνα, τους ανθρώπους της, τις εικόνες, τα σύμβολα και τα μνημεία της. Ζούμε ετεροπροσδιοριζόμενοι, με εικόνες, θέματα και πρόσωπα που δεν παράγει το δικό μας άμεσο περιβάλλον. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του αθηναϊσμού, δηλαδή τοπικές κοινωνίες κινούμενες στο περιθώριο της εθνικής ζωής.

Χρειαζόμαστε να ενδοσκοπήσουμε τα μέγιστα, ακριβώς γιατί είμαστε σε μια φάση παγκοσμιοποίησης, διαφορετικά θα πορευθούμε σαν θεατές, χωρίς ταυτότητα και αυτοπεποίθηση. Χρειαζόμαστε μια στροφή στο τοπίο μας, να ξεκλειδώσουμε τα απόκρυφα νοήματά του, τα παραγωγικά του πλεονεκτήματα, την τοπική αρχιτεκτονική και αισθητική. Χρειαζόμαστε βέβαια, έναν τοπικισμό δημιουργικό που θα είναι ανοικτός στα διεθνή πολιτιστικά ρεύματα. Ο τοπικισμός είναι η απάντηση στον αθηνοκεντρισμό και στην ιμπεριαλιστική διάσταση της παγκοσμιοποίησης. Είναι η επιστροφή στον τόπο μας, είναι η αγάπη για τον τόπο μας. Και δεν ισχύουν πλέον οι παλαιές δικαιολογίες ότι φταίνε οι τόποι μας που δεν πάμε καλά. Σωστά σημείωνε ο Καβάφης στο ποίημά του «Η Πόλις» «/Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ, στην κόγχη τούτη τη μικρή σ’ όλην την γη την χάλασες» υπονοώντας ότι οι άνθρωποι πρέπει να μένουν και να βελτιώσουν τον τόπο που γεννήθηκαν.

Αυτό που χαλάει τη ζωή τους είναι κυρίως οι δικές τους επιλογές και όχι οι πατρίδες τους. Υπάρχουν εδώ τόσα πράγματα, τόσοι θεσμοί που όμως δεν ενεργούν με κίνητρο ή έμπνευση την τοπική κοινωνία, το δικό μας τοπίο. Πχ. έχουμε πανεπιστήμιο το οποίο όμως δεν είναι συνδεδεμένο με την τοπική ζωή. Ήδη οι Δήμοι της Κοζάνης έπρεπε να έχουν ένα πλεονέκτημα στην ιστορική, αναπτυξιακή και οικολογική αυτογνωσία της, αλλά δεν την έχουν. Ίσως γιατί το πανεπιστήμιο δεν αλληλοτροφοδοτείται με την τοπική κοινωνία. Είναι κοινός τόπος πλέον η έλλειψη δυναμισμού και κεφιού των τοπικών αυτοδιοικήσεων, που οφείλεται όχι μόνο στις κληρονομιές του αθηναϊσμού, τον καιροσκοπισμό και καριερισμό, αλλά και στην έλλειψη σχεδίου και στρατηγικής σκέψης για την περιοχή τους.

Στην Ευρώπη η τοπική αυτοδιοίκηση έχει περάσει σε πρωτοβουλίες επιχειρηματικές, σε συνεργασία με ομάδες εργαζομένων, ανέργων και επιχειρηματιών. Το πρωταρχικό κεφάλαιο κίνησης έχει γίνει η ίδια ή πόλη ή ο οικισμός. Πρέπει να ξαναζωντανέψουμε την προβληματική της κοινωνικοποιημένης μορφής επιχειρηματικής δράσης. με βασικό μέτοχο τούς Δήμους ή τη Νομαρχία. Ο τοπικισμός, ως αναπτυξιακή πρόταση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανακάλυψη της κεντρικότητας των πόλεών μας. Αυτό το αξίωμα μας οδηγεί στο δεύτερο ερώτημα που μπορεί να τεθεί στην κουβέντα μας: ποια είναι εκείνα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που αναδεικνύουν την κεντρικότητα του Δήμου μας ή του Νομού μας στο εθνικό σύστημα Ελλάδα και το περιφερειακό Βαλκάνια-Ευρώπη-Ανατολική Μεσόγειο; Υπάρχουν δραστηριότητες εθνικής σημασίας, που είναι καλλίτερα για το έθνος να χωροθετηθούν και να συντονιστούν από τις πόλεις της Κοζάνης; Η ανακάλυψη αυτών των δραστηριοτήτων-πρωτοπορίας είναι το ζητούμενο για τις τοπικές ηγεσίες, τους επιστήμονες και τη διανόηση. Βέβαια σήμερα, το συγκριτικό πλεονέκτημα του Δήμου Ελλησπόντου μετά τη ολοκλήρωση της Εγνατίας οδού βρίσκεται στην γεωγραφική του θέση. Θέση που στις μέρες μας μπορεί να λειτουργήσει ως μηχανισμός απογείωσης, ως επενδυτικό κεφάλαιο, ως πόλος έλξης κατοίκησης και κατανάλωσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του νομού Κοζάνης τον προηγούμενο αιώνα καθορίστηκαν από μερικές θεμελιώδεις παρεμβάσεις του ελληνικού κράτους. Η πρώτη ήταν η αξιοποίηση του λιγνίτη και η ανάδειξη όχι μόνον της εθνικής αλλά και της βαλκανικής ενεργειακής κεντρικότητας της περιοχής μας και η δεύτερη η αποκατάσταση των προσφύγων της ποντιακής γενοκτονίας και της μικρασιατικής καταστροφής. Αυτά συνόψισαν μαζί με δύο ακόμη θεμελιακές επεμβάσεις που έγιναν αργότερα όπως το φράγμα-λίμνη του Πολυφύτου και την Εγνατία οδό μια ιστορική τομή για την ευρύτερη περιοχή μας, μετασχημάτισαν θεμελιακά το φυσικό και οικιστικό τοπίο και αύξησαν το βιομηχανικό και αγροτικό πλεόνασμα, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε μια μικρή άμυνα απέναντι στον αθηναϊκό συγκεντρωτισμό. Ήταν από τις καλές στιγμές αυτού του κράτους παρ’ όλες τις παρενέργειες ανθρωπιστικές (καταστροφή παραδοσιακών οικισμών, άνιση διανομή του πλούτου που παράγει η περιοχή μας) και οικολογικές που προξένησαν.

Σήμερα έργα που μπορούν να σηματοδοτήσουν τέτοιου επιπέδου αλλαγές, αλλά και να διορθώσουν τις παρενέργειες των προηγούμενων μεγάλων έργων είναι ο εξωραϊσμός των ιστορικών οικισμών της περιοχής σε συνδυασμό με μια πολιτική επιστροφής των ανθρώπων τους. Η αισθητική βελτίωση της περιοχής μας και οι επιχειρήσεις αποκατάστασης της ιστορικής της ταυτότητας-ιδιαιτερότητας θα αποτελέσουν το σημαντικότερο κίνητρο για βιοτεχνικές επενδύσεις, επισκεψιμότητα και κατοίκηση. Βέβαια υπάρχει και μια αντικειμενική δυσκολία επανάκτησης της κεντρικότητας του νομού μας: η ισχυρή έλξη του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Υπάρχει, όμως σήμερα, ένα οικονομικό μέγεθος που μπορεί να αντιστρέψει τη φορά της αστικοποίησης. Το μέγεθος αυτό λέγεται περιβαλλοντικό κόστος. Η μέχρι σήμερα πολιτική μας οικονομία δεν το έπαιρνε σοβαρά υπ’ όψη στις διαδικασίες χωροθέτησης. Δραστηριότητες, όπως νοσοκομεία, πανεπιστήμια, μεταφορές, μεγάλα σούπερ μάρκετ, επαγγελματικοί και κρατικοί οργανισμοί. συμφέρει πλέον, αν συνυπολογίσουμε και το κόστος αναπλήρωσης του περιβάλλοντος, να μεταφερθούν σε μικρότερα αστικά κέντρα. Όσον αφορά την περιοχή μας, που η Εγνατία οδός την κατέστησε ενδιάμεσο κόμβο δύο περιφερειακών αστικών κέντρων όπως Κοζάνης και Βέροιας, μπορεί να αποτελέσει περιοχή έλξης μιας σειράς από δραστηριότητων βιοτεχνικού χαρακτήρα κτηνοτροφικής και αγροτικής μεταποίησης, εγκαταστάσεων αναψυχής αλλά και νέων μορφών κατοίκησης Αυτό που θα καθορίζει πλέον τις αναπτυξιακές επιλογές θα είναι το ευπρόσιτο και όχι το συμφορημένο. Αν και θεωρώ ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις επανάκτησης της κεντρικότητας της περιοχής μας, θεωρώ όμως ότι δεν υπάρχουν οι υποκειμενικές, δηλαδή η πολιτική. Το ζητούμενο είναι η ανάδειξη πολιτικών δυνάμεων που θα κάνουν πρωτεύων ζήτημα της πολιτικής τους την επαναθεμελίωση του ελληνικού κράτους, με βάση τις πόλεις και τις περιφέρειές του. Θεωρώ ότι οι τοπικές κοινωνίες δεν πρέπει να περιμένουν πλέον από τις κεντρικές αντιπροσωπεύσεις, τα κόμματα και τους θεσμούς της Αθήνας. Πρέπει να παλέψουν μόνες τους, με άτομα που πιστεύουν στις δυνατότητες του τόπου τους και μπορούν να αξιοποιήσουν τις αντιφάσεις του συστήματος.

Δρέπανο Νοέμβριος 2009

«Εγνατία, Τουρισμός» Συμμετοχή στην 25η Διεθνή Έκθεση Τουρισμού “PHILOXENIA”

Στην 25η Διεθνή Έκθεση Τουρισμού “PHILOXENIA”, η οποία διοργανώθηκε στο χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης από 29 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2009 και συγκεκριμένα στο Περίπτερο 16 – Stand Νο 2 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό το πρόγραμμα «Εγνατία, Τουρισμός», ενώ το Σάββατο 31 Οκτωβρίου και ώρα 8.00 μμ στο χώρο του περιπτέρου, μέσω Συνέντευξης Τύπου που παραχωρήθηκε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), γνωστοποιήθηκε η φιλοσοφία του προγράμματος και η τεράστια σημασία του για την ανάπτυξη του τουρισμού σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα και Ήπειρο. Τις μεγάλες δυνατότητες που δημιουργούνται από την υλοποίηση της Εγνατίας οδού, με την ανάδειξη των βιοτόπων, των γνωρισμάτων κάθε περιοχής, την ενίσχυση της τοπικής ταυτότητας, τη διάσωση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομίας, σε συνδυασμό με το ανθρωπογενές περιβάλλον τόνισαν στη Συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στα ΜΜΕ, οι εκπρόσωποι των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων των 11 Νομών κατά μήκος της Εγνατίας Οδού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν, «η Εγνατία Οδός που διασχίζει δώδεκα (12) Νομούς και συνδέει μεταξύ τους αστικά κέντρα και λιμάνια, μπορεί να αποτελέσει έναν άξονα ανάπτυξης, δημιουργίας νέου τουριστικού προϊόντος έξω και πέρα από τα διοικητικά όρια των Περιφερειών και των Νομαρχιών, έναν άξονα – προορισμό που θα δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να διασχίσει όλη τη Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο, από την Ανατολή έως τη Δύση, με ασφάλεια, πρωτόγνωρες εικόνες, υψηλού επιπέδου υποδομές φιλοξενίας, να συναντήσει τον πολιτισμό, την ιστορία και να απολαύσει τη φύση».

Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο Νομάρχης Ξάνθης και Πρόεδρος κ. Γεώργιος Παυλίδης, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Εγνατία οδός είναι μεγάλο τεχνικό έργο, ένα ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο. Οι Νομάρχες επιδιώκουμε από δρόμο φυγής και γρήγορης πρόσβασης σε προορισμούς, που αφαιρεί χρόνο παραμονής από τους τόπους μας, να μετατραπεί σε ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο, γύρω και έξω από αυτήν. Να δημιουργηθεί ένας νέος δυναμικός ζωτικός χώρος ανάπτυξης ένθεν και ένθεν του δρόμου σε όλο το μήκος των 11 Νομών. Ξεκινήσαμε την αξιοποίηση αυτού του χώρου από τον τουρισμό θεωρώντας ότι νέες δυνατότητες και νέες ευκαιρίες υπάρχουν τόσο για εμάς τους κατοίκους αυτών των περιοχών, όσο και για τους επισκέπτες που για πρώτη φορά μπορούν να διασχίσουν ορίζοντα την Ελλάδα από τη δύση προς την ανατολή και αντίστροφα. Οι επιμέρους τουριστικοί προορισμοί ανά Νομό, θέλουμε και επιδιώκουμε να γίνουν οι κρίκοι μιας αλυσίδας ενός μεγαλύτερου τουριστικού προορισμού περί τον οδικό άξονα της Εγνατίας οδού. Να έχει ο επισκέπτης την ευκαιρία να κάνει το ταξίδι σε νέες εικόνες, νέες εμπειρίες, νέα διαδρομή στο χρόνο από τους μύθους έως τα σήμερα, στις τοπικές κουλτούρες, στις τοπικές γεύσεις, στη διαφορετική φιλοξενία των ανθρώπων. Όλες οι κλαδικές μορφές τουρισμού έχουν να επιδείξουν έναν όγκο ενδιαφέροντων σημείων περί την Εγνατία οδό, όπου κάποιος κινείται με ταχύτητα και ασφάλεια. Το έργο της προβολής και της ανάδειξης του προορισμού αυτού θα γίνει από εμάς εντατικά μαζί με τους συνεργάτες μας την ΑΝΚΟ και τον ΗΑΤΤΑ, τους οποίους και ευχαριστούμε».

Κοζάνη 03/11/2009 Από το Γραφείο Τύπου

Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Ν. Κοζάνης

Δελτίο Τύπου

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 2/11/2009, συνάντηση του Προεδρείου της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ενημέρωσε τον κ. Υπουργό για τα προβλήματα, τις θέσεις και τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος :

1. Για τη διαμόρφωση της εισοδηματικής πολιτικής που ο προσδιορισμός της θα πρέπει να ανταποκρίνεται και να καλύπτει το κόστος ζωής και όχι απλά τον πληθωρισμό. Άλλωστε το φαινόμενο του αποπληθωρισμού είναι στοιχείο της κρίσης και δεν πρέπει να αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο μεταβίβασης τους κόστους της κρίσης στους μισθωτούς και συνταξιούχους.

2. Για την ανάγκη προώθησης ενός νέου μισθολογίου με ενιαίες αρχές και με αυξημένους βασικούς μισθούς για την προστασία και αναβάθμιση των εν ενεργεία και συντάξιμων αποδοχών και την ενσωμάτωση των επιδομάτων, που αποτελεί την έξοδο από τη σημερινή αναρχία. Είναι ο μόνος τρόπος αναδιάρθρωσης χωρίς μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, που ειδικά στο Δημόσιο και επί σειρά ετών με τις εισοδηματικές πολιτικές μειώνονται και ονομαστικά και ουσιαστικά.

3. Για το μείζον ζήτημα της απόφασης του ΔΕΚ (όρια ηλικίας ανδρών/γυναικών) που ανατρέπει τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο και τη μετατρέπει σε επαγγελματική. Αυτή η απαράδεκτη απόφαση δεν πρέπει να υλοποιηθεί και δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή σε ότι αφορά τουλάχιστον την Α.Δ.Ε.Δ.Υ. , το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα.

4. Για το εκρηκτικό πρόβλημα της τρύπας των 600 εκατομμυρίων στο Ταμείο Πρόνοιας, (που όπως κατ’ επανάληψη τονίσαμε και τεκμηριώσαμε με στοιχεία, οφείλεται στην κρατική, διαχρονική κυβερνητική πολιτική και ευθύνη) και την ανάγκη να υπάρξει άμεσα επιχορήγηση του Τ.Π.Δ.Υ. και του Ο.Π.Α.Δ.

Το Προεδρείο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ζήτησε άμεση, ειλικρινή σχέση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, τονίζοντας ότι οι λαϊκισμοί, τα «πολεμικά» σενάρια για περικοπές κλπ δυναμιτίζουν την όποια διαβούλευση, την υπεύθυνη ενημέρωση, την ευθύτητα συμφωνίας ή διαφωνίας. Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. θέτει την κόκκινη γραμμή στην αντιμετώπιση των αντιπαραγωγικών, διαμεσολαβητικών, οικονομικών και άλλων συμφερόντων που έχουν πλέγματα στο Δημόσιο (που εκτός των άλλων επισημαίνονται από σχετικές έρευνες και μελέτες), περικυκλώνουν τη λειτουργία του, υπονομεύουν την αποδοτικότητά του προς όφελος του πολίτη και της κοινωνίας. Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ήταν και θα είναι αντίθετη σε κάθε πολιτική μεταφοράς τους κόστους της κρίσης στους μισθωτούς και συνταξιούχους.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης: «Για μια γυναίκα»

Η πρώτη χειμερινή παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης παρουσιάζεται στην Αίθουσα του Θεατροδρομίου για δύο παραστάσεις τη Δευτέρα 9 και την Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009, στις 9 το βράδυ. Θα ακολουθήσουν άλλες δύο παραστάσεις, τη Δευτέρα 23 στο Βελβεντό και την Τρίτη 24 στο Άργος Ορεστικό. Πρόκειται για ένα νέο είδος σκηνικής τέχνης που το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ θα παρουσιάσει στο κοινό της Κοζάνης για πρώτη φορά. Βασίζεται σε μια ιδέα του Γιώργου Γιαννόπουλου, που πρωταγωνιστεί μαζί με την Κατερίνα Χιωτίνη. Μπουζούκι παίζει ο Τάκης Συνδουκάς.

Περί καταλήψεων και ευθυνών

Από το tvxs

Μια ομάδα εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκφράζει τις απόψεις της σχετικά με τις καταλήψεις δημόσιων σχολείων και το πού εντοπίζονται οι ευθύνες.

Με αφορμή τις τελευταίες καταλήψεις σχολείων στην Κοζάνη θέλουμε να εκφράσουμε κάποιες απόψεις σχετικές με το «φαινόμενο» που φέτος ξεκίνησε νωρίτερα  Καταρχήν πιστεύουμε ότι το Δημόσιο Σχολείο με όλες τις αδυναμίες του πρέπει να λειτουργεί χωρίς απώλεια ωφέλιμου διδακτικού χρόνου. Ένα κλειστό σχολείο είναι χειρότερο από ένα σχολείο με προβλήματα. Γιατί όμως οι μαθητές φτάνουν σε τόσο ακραίες αντιδράσεις; Τι είναι αυτό που φταίει; Τι δεν τους ικανοποιεί; Τι επιδιώκουν μέσα από τέτοιου είδους ενέργειες; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που συχνά ακούει κάποιος να διατυπώνονται, όχι μόνο από τους γονείς των μαθητών, αλλά από ολόκληρη την κοινωνία.Θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τις εύκολες απαντήσεις του τύπου: «Είναι μόδα», «το κάνουν για να χάσουν μάθημα», «είναι υποκινούμενοι». Μιλάμε για τον αφρό της κοινωνίας μας, το μέλλον του τόπου μας ,την αυριανή Ελλάδα. Μιλάμε για παιδιά και έφηβους με ανησυχίες για το αύριο. Τι ζητάμε λοιπόν από αυτούς ; Να είναι συμβιβασμένοι και «υπάκουοι»; Να είναι υποταγμένοι χωρίς οράματα για το αύριο; Αλίμονο στις κοινωνίες που οι νέοι δεν είναι οραματιστές και ανατρεπτικοί.Πριν προσπαθήσουμε όμως να δώσουμε οποιαδήποτε απάντηση στα παραπάνω ας θέσουμε ένα ακόμα ερώτημα. Τι κάναμε εμείς οι μεγάλοι για τους νέους; Ποιο παράδειγμα τους δίνουμε με τη δική μας συμπεριφορά; Τα παιδιά μας ούτε κουφά είναι, αλλά ούτε και τυφλά. Καθημερινά βλέπουν και ακούνε τι συμβαίνει στο «θαυμαστό κόσμο» των μεγάλων. Απάτες, ψέμα, χρηματισμός αναξιοκρατία είναι μερικά από τα «ωφέλιμα» και «χρήσιμα» πράγματα που τους διδάσκουμε.

Ας δούμε μερικά από τα αιτήματα των καταληψιών μαθητών. Κτιριακές εγκαταστάσεις, μικρότερο αριθμό μαθητών ανά τμήμα, εκπαιδευτικό προσωπικό, βελτίωση του προγράμματος σπουδών, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ. . Ποιος αμφιβάλλει ότι οι νέοι μας είναι οι σκληρότερα εργαζόμενοι Έλληνες; Όταν μάλιστα βλέπουν το μέλλον τους καθημερινά και θολότερο πως εμείς έχουμε την απαίτηση αυτά τα παιδιά να μην επαναστατούν. Ωστόσο η κατάληψη του σχολείου δεν αποδείχθηκε αποτελεσματικός τρόπος διεκδίκησης αιτημάτων και επίλυσης χρονιζόντων προβλημάτων. Το αντίθετο μάλιστα, δημιούργησε επιπλέον προβλήματα.

Η πολιτική για την παιδεία μας χρειάζεται μία πραγματική επανάσταση. Το σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» είναι ακόμα ποιο επίκαιρο στο χώρο της παιδείας, μετά μάλιστα από την εξάχρονη δοκιμασία που πέρασε η χώρα με κυβέρνηση της Ν.Δ. Νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος πρέπει να εξοβελιστούν. Βολέματα, αργομισθίες, αδιαφορία, υποκρισία πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Αν ρωτήσουμε τους σημερινούς αλλά και τους πρώην μαθητές (σημερινούς φοιτητές) ποιες απαντήσεις τους έδωσαν οι υπεύθυνοι (διευθυντές, προϊστάμενοι, πολιτική ηγεσία) με θλίψη θα διαπιστώσουμε ότι αυτές κάθε χρόνο επαναλαμβάνονταν. Δυστυχώς ποτέ δεν έγινε η παραμικρή σοβαρή προσπάθεια να λυθεί οποιοδήποτε πρόβλημα.

Οι θέσεις των διευθυντών και των προϊστάμενων δεν είναι για να επαίρονται κάποιοι, αντίθετα είναι θέσεις προσφοράς. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν σχολεία με ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό περισσότερο από ένα μήνα , όταν είναι σε όλους γνωστό, ότι μια στοιχειωδώς καλύτερη διαχείριση του εκπαιδευτικού δυναμικού θα έλυνε από την πρώτη μέρα το πρόβλημα. Και για να γίνουμε πιο σαφείς εννοούμε, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν εκπαιδευτικοί με μειωμένα ωράρια όταν σε διπλανό σχολείο λείπει καθηγητής της ίδιας ειδικότητας. Τελικά σε αυτό τον τόπο όλοι ανεύθυνοι είναι; Αποτελεί καθήκον των προϊστάμενων αρχών η αποτελεσματικότερη διοίκηση και η καλύτερη διαχείριση (π.χ. σχολικές αίθουσες). Όσα λεφτά και να δοθούν στην παιδεία (οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είναι 1 δις επιπλέον το 2010 και 5% συν 2% για την έρευνα μέχρι το τέλος της τετραετίας) αν δεν αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας αυτά θα πάνε στις μαύρες τρύπες. Απλώς κάποιοι θα γίνουν πλουσιότεροι.

Όπως σε κάθε εργασιακό χώρο έτσι και στην παιδεία χρειάζεται άξια και ικανή διοικητική βαθμίδα, που θα αναδεικνύεται με διαφάνεια και αξιοκρατία. Που θα ελέγχει αλλά και θα ελέγχεται για το έργο της. Στελέχη που θα εμπνέουν με το προσωπικό τους παράδειγμα, το ήθος και τη στάση ζωής συναδέλφους και μαθητές. Που θα έχουν ενστερνισθεί την ανάγκη αλλαγών στην παιδεία. Που δεν θα υποκύπτουν στα ποικιλώνυμα συμφέροντα, δεν θα μεροληπτούν, δεν θα υπηρετούν το συμφέρον τους. Πιστεύουμε ότι όσο ψηλά και να μπει ο πήχης θα υπάρξουν τέτοιοι εκπαιδευτικοί. Υπάρχουν καλύτεροι διευθυντές από αυτούς που κρίνουν ότι εργοδηγός μπορεί να προΐσταται μηχανικών πολυτεχνείου. Δεν χρειαζόμαστε διευθυντές που αθετούν υποσχέσεις δημόσια διακηρυγμένες, ούτε διευθυντές που θεωρούν ικανούς συγκεκριμένους μόνο καθηγητές για τη στελέχωση των αμειβομένων επιτροπών εξετάσεων, ενώ όλους τους υπόλοιπους μονίμως τους αποκλείουν. Έχει αποδειχθεί λάθος να μοριοδοτούνται πλουσιοπάροχα για διοικητικές θέσεις εκπαιδευτικοί που έχουν ένα οποιοδήποτε μεταπτυχιακό π. χ. στη βυθομέτρηση. Σε τι τον κάνει καλύτερο από το συνάδελφό του που δεν κατέχει παρόμοιο τίτλο σε θέματα διοίκησης. Γιατί δεν τυγχάνουν ανάλογης μεταχείρισης συνάδελφοι με κοινωνική δράση και προσφορά. Τουλάχιστον έκπληξη προξενεί ο τρόπος επιλογής για τα μοριοδοτούμενα σεμινάρια της Α.Δ.ΕΔ.Υ, αφού η συντριπτική μερίδα των συναδέλφων είτε δεν γνωρίζουν για αυτά είτε το πληροφορούνται μετά την έναρξη λειτουργίας τους. Έτσι προετοιμάζεται
επόμενη γενιά στελεχών;

Η Ελλάδα χρειάζεται κατεπειγόντως ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα Το σχολείο τάχιστα επιβάλλεται να αναγεννηθεί και να γίνει ελκυστικό για το μαθητή. Η πολιτεία οφείλει να προχωρήσει με γρήγορο και σταθερό βηματισμό για να προλάβει τις μεταβολές που συντελούνται στην εκπαίδευση με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η συσσωρευμένη γνώση ειδικών επιστημόνων και η εμπειρία εφαρμοσμένων εκπαιδευτικών συστημάτων μπορούν να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ωστόσο απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις τοy χώρου. Πιστεύουμε ότι προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στο μάχιμο εκπαιδευτικό. Αυτός και γνωρίζει και θέλει. Γνωρίζει για τις αδυναμίες και τα λάθη του εκπαιδευτικού συστήματος και επιθυμεί ριζικές αλλαγές. Αυτοί που εδώ και πολλά χρόνια απέχουν από τη διδασκαλία στην τάξη ούτε ξέρουν ούτε θέλουν. Αυτούς μόνο το σημερινό τέλμα τους βολεύει.Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι οι καταλήψεις θα λύσουν το μεγάλο πρόβλημα της Παιδείας .Εξάλλου η διάλυση και η απαξίωση του δημόσιου σχολείου ίσως να συμφέρει κάποιους όχι όμως και τα παιδιά της μέσης Ελληνικής οικογένειας που μοχθεί καθημερινά για να αντεπεξέλθει στις καθημερινές ανάγκες.

Δηλώνουμε αισιόδοξοι ότι παρά τις όποιες δυσκολίες και εμπόδια εσωτερικά ή εξωτερικά η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα προχωρήσει. Ύστερα από δεκαετίες έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να ξεκολλήσει η χώρα από το σημερινό τέλμα και η νέα γενιά να ατενίσει με αισιοδοξία το μέλλον.

Κυρατσού Αντωνία
Πατσώνας Μανώλης
Βαλασίδης Κώστας

Π. Μανδραβέλης: Πολιτικοί και δημοσιογράφοι

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1/11/09

Υπάρχουν πολλά κρούσματα, που δείχνουν ότι η δημοσιογραφία νοσεί εξίσου με την πολιτική. Το πρόβλημά μας πλέον είναι ότι το πολιτικό προσωπικό ακούει τουλάχιστον την υπόγεια βοή και κάνει κάποιες προσπάθειες να αλλάξει.Το πιο αστείο πράγμα, αυτόν τον καιρό, είναι να βλέπεις δημοσιογράφο με σηκωμένο το δάχτυλο. Το είδαμε πολλάκις στα παραθύρια: σχολιαστές με ύφος χιλίων καρδιναλίων να νουθετούν τους πολιτικούς, να τους εξηγούν ποια είναι η δουλειά τους, να μειδιούν σαρκαστικά σε κάθε απάντηση που δεν καταλαβαίνουν. Το έχουμε αυτό το χούι οι δημοσιογράφοι. Κουρσέψαμε την εκπροσώπηση του λαού και μπήξαμε φωνή μεγάλη: «Οι πολιτικοί οφείλουν να...», «η κυβέρνηση πρέπει να...», «ας μην ξεχνά η αντιπολίτευση ότι...», «ο λαός περιμένει...»
Η αλήθεια είναι ότι κάποτε είχαμε το ηθικό δικαίωμα να το κάνουμε αυτό· τρώγαμε από τις σάρκες παρελθουσών επιτυχιών που είχαν κάνει αδέσμευτοι από κάθε εξουσία συνάδελφοι και από τις εγγράμματες παρεμβάσεις λογίων που προϋπήρξαν ημών. Σήμερα, όμως, πόσο κύρος παραμένει στο δημοσιογραφικό σώμα, για να μπορεί ατιμώρητα κάποιος να σηκώνει το δάχτυλο στους πολιτικούς;
Αστεία αστεία, το σώμα των πολιτικών έχει πάρει κάποια από τα μηνύματα των καιρών. Στις τελευταίες εκλογές και τα δύο μεγάλα κόμματα ξεκαθάρισαν τα ψηφοδέλτιά τους από ανθρώπους που (δικαίως ή αδίκως) προκάλεσαν το κοινό αίσθημα. Ναι, μπορεί να μην τα ξεκαθάρισαν όπως και όσο θα ήθελαν οι δημοσιογράφοι, αλλά πριν πούμε εμείς σε πόσο βάθος πρέπει να γίνει η κάθαρση της πολιτικής, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε σε τι βάθος έγινε η κάθαρση της δημοσιογραφίας; Πόσοι της δημοσιογραφίας, κατ' αντιστοιχία με την πολιτική, πήγαν σπίτι τους για διάφορα δεοντολογικά και όχι μόνο παραπτώματα;
Πριν από περίπου 15 χρόνια, ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατήγγειλε ότι Ελληνες δημοσιογράφοι πληρώνονταν από μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών της δικής του κυβέρνησης για να προβάλλουν τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Εκτοτε μείναμε με την απορία: ποιοι συνάδελφοι πληρώνονταν από τους Ελληνες φορολογούμενους, για να παραπλανούν τους Ελληνες πολίτες, με λεφτά που προορίζονταν για την επίτευξη εθνικών στόχων στο εξωτερικό; Η Ενωση Συντακτών ανέλαβε να ξεκαθαρίσει την υπόθεση και η ιστορία κατέληξε σαν συζήτηση για εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Πολλή φασαρία για το τίποτε...
Το 2005, το υπουργείο Τύπου έκανε το μισό του καθήκον. Αντί να δημοσιοποιήσει τους καταλόγους των δημοσιογράφων που εργάζονται στο Δημόσιο, τους παρέδωσε στην Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ τούς δημοσιοποίησε την πρώτη φορά και τις επόμενες χρονιές έβαλε τους καταλόγους στο συρτάρι (προφανώς, για να τιμήσει τον Ι. Μάγερ, τη ρήση του οποίου η ένωση των δημοσιογράφων υιoθέτησε: «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης»). Απαγόρευσαν, δηλαδή, στον ελληνικό λαό να μάθει, όχι από ποιους ενημερώνεται, αλλά τουλάχιστον ποιους πληρώνει. Είναι σίγουρο ότι κάποιοι από αυτούς που πήραν την απόφαση να μη δημοσιοποιηθούν οι κατάλογοι, θα βρίσκονται στα παράθυρα. Με σηκωμένο το δάχτυλο και τσιριχτή φωνή, θα στηλιτεύουν για άλλες υποθέσεις τους πολιτικούς: «Πρόκειται για λεφτά των φορολογουμένων, γι' αυτό ο λαός έχει κάθε δικαίωμα να μάθει την αλήθεια...» Επί τη ευκαιρία και σαν παρένθεση: όλοι αυτοί που δημοσίως ανησυχούν για την έλλειψη γενικών γραμματέων στα υπουργεία, μήπως μπορούν να μας πουν ποιος είναι ο γραμματέας της ΕΣΗΕΑ; Ο πρόεδρος, έστω; Κλείνει η παρένθεση...
Υπάρχουν πολλά κρούσματα, που δείχνουν ότι η δημοσιογραφία νοσεί εξίσου με την πολιτική. Το πρόβλημά μας πλέον είναι ότι το πολιτικό προσωπικό ακούει τουλάχιστον την υπόγεια βοή και κάνει κάποιες προσπάθειες να αλλάξει. Η Νέα Δημοκρατία ανοίγεται σε ψηφοφορία από τη βάση, η κυβέρνηση δοκιμάζει νέες μορφές συμμετοχικής δημοκρατίας κ. ά. Τέλος πάντων, κουτσά-στραβά, κάτι επιχειρούν. Νιώθουν το μέγεθος της κρίσης και προσπαθούν να αλλάξουν τους όρους λειτουργίας της πολιτικής. Μπορεί να μην τα καταφέρνουν με την πρώτη, μπορεί να μην τα κάνουν τέλεια, αλλά τουλάχιστον δείχνουν να κατανοούν το πρόβλημα. Αντιθέτως, ο δημοσιογραφικός κόσμος παραμένει με το φρύδι σηκωμένο πιστεύοντας (ή, έστω, ελπίζοντας) ότι ψιχαλίζει. Νομίζουμε ότι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς της πολύπλευρης κρίσης ο χώρος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης βρίσκεται στο απυρόβλητο. Ενα λάθος που αρχίσαμε να το πληρώνουμε...

Απαιτείται θετική γνωμοδότηση τοπικής αυτοδιοίκησης για νέα μονάδα Πτολεμαϊδα 5 ;

Από το energeiakozani
Η ΔΕΗ με το Δελτίο Τύπου [2.11.09] της είπε το αυτονόητο. Ότι προτίθεται να προχωρήσει στις μετεγκαταστάσεις των οικισμών Μαυροπηγής και Ποντοκώμης, ότι έχει υποβάλλει προς έγκριση τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και ότι σκοπεύει να προκηρύξει τη νέα μονάδα Πτολεμαϊδα 5. Ωστόσο δεν γίνεται κατανοητό γιατί περιμένει θετική γνωμοδότηση από την Τοπική Αυτοδιοίκηση α' και β' βαθμού για να προκηρύξει τη νέα μονάδα, αφού η γνωμοδότηση αφορά τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Διότι η ΜΠΕ που επικαλείται αφορά το νέο ορυχείο και τις μεταγκαταστάσεις των οικισμών και αφορά τις δεσμεύσεις της ΔΕΗ για τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά του έργου της εκμετάλευσης του νέου ορυχείου Ποντοκώμης (ή νοτιοδυτικού πεδίου σύμφωνα με τη ΔΕΗ). Και σε αυτήν τη μελέτη πέραν της θετικής γνωμοδότησης θα υπάρξουν και οι αναμενόμενες επισημάνσεις.
Δεν αφορά η ΜΠΕ την ίδια τη κατασκευή της νέας μονάδας. Ποτέ δεν στάθηκαν κόντρα οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης στην νέα μονάδα Πτολεμαϊδα 5 και ούτε κάτι απρόοπτο υπήρξε που να διαφοροποιεί τα δεδομένα τους τελευταίους 2 μήνες (με τοποθέτηση μας και για το αίτημα έκτακτης σύγκλισης του Συμφώνου Συνεργασίας), απεναντίας υπήρξαν και πολιτικές δεσμεύσεις στο υψηλότερο δυνατόν επίπεδο.
Ίσως είναι περιττό να αναφερθούμε πόσες φορές τοποθετηθήκαμε στην αναγκαιότητα κατασκευής της νέας μονάδας και γι' αυτό το λόγο ζητήσαμε και νομοθετική ρύθμιση για τη διασφάλιση των οικισμών μας ώστε να φύγει και η όποια ανησυχία (για τη νέα μονάδα Πτολεμαϊδα 5) από τη ΔΕΗ.
Σε ένα πράγμα οφείλουμε να συμφωνήσουμε με τη ΔΕΗ: ότι οι ημερομηνίες 2018 και 2022 που προβλέπονται από τη μελέτη και αφορούν τις ημερομηνίες εκσκαφών - προσβολής των οικισμών (το οποίο το τονίσαμε από αυτήν τη στήλη άμεσα στις 6.09.09). Ωστόσο επισημαίνουμε ότι και τα αρχικά χρονοδιαγράμματα κατασκευής της νέας μονάδας όσο και των μετεγκαταστάσεων των οικισμών έχουν ήδη διαφοροποιηθεί.

Αναμένουμε πια ως τοπική κοινωνία να δοθούν λύσεις και να τηρηθούν οι δεσμεύσεις από την ίδια την κυβέρνηση.

Αναστέλλεται η λειτουργία της Στέγης Ανηλίκων Κοζάνης λόγω έλλειψης προσωπικού

Την αναστολή λειτουργίας της Στέγης Ανηλίκων Κοζάνης αποφάσισε το Δ.Σ της Στέγης καθώς εκκρεμεί η πρόσληψη του εποχικού προσωπικού από το αρμόδιο υπουργείο Εσωτερικών. Η αναστολή θα ισχύσει μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις, ενώ τα 8 ανήλικα παιδιά αναμένεται να προωθηθούν σε άλλες στέγες ανηλίκων ή σε ανάδοχες οικογένειες.

Πηγή: ΕΡΑ