«Υπέρτατη ιδεολογία είναι η σωτηρία της χώρας» δήλωσε στην πρώτη συνεδρίαση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός.
Να δεχτώ ότι η διατύπωση δεν είναι ακριβής.
Διότι η σωτηρία μιας χώρας μπορεί να είναι ιδέα, στόχος, καθήκον,
προσπάθεια, υποχρέωση… όπως θέλετε πείτε το. Σίγουρα όμως δεν αποτελεί
ιδεολογία.
Να δεχθώ όμως ότι το μήνυμα είναι που μετράει και ότι ο Σαμαράς ήθελε απλώς να υπογραμμίσει τη σημασία του εγχειρήματος. Καμία αντίρρηση.
Αν όμως το εγχείρημα είναι τόσο σημαντικό, γιατί βρέχει τενεκέδες;
Γιατί για κάθε σημαντική θέση του δημοσίου τομέα εμφανίζεται ένας
αποτυχημένος πρώην βουλευτής ή ένας ανίδεος πολιτευτής της ΝΔ έτοιμος να
την καπαρώσει;
Πού είναι οι άριστοι που θα έπρεπε να στρατευθούν (αν όχι να επιστρατευθούν…) σε αυτόν τον υπέρτατο σκοπό;