Από τα ΝΕΑ
Σαν σήμερα πριν από
έναν χρόνο, οι πολίτες βρίσκονταν
στον δρόμο προς τις κάλπες.
Όλα έδειχναν ποιου κόμματος κυβέρνηση επρόκειτο να προκύψει με την ετυμηγορία τους.
Αλλά τίποτε δεν έδειχνε τι επρόκειτο να συναντήσει αυτή η κυβέρνηση.
Πράγματι, η πρώτη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παρέλαβε την ελληνική οικονομία στο χειρότερο σημείο της των τελευταίων δεκαετιών.
Παρά την αρχική πεποίθηση ότι θα ήταν δυνατόν και η δημοσιονομική εκτροπή της Ν.Δ. να αντιμετωπιστεί και το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ να εφαρμοστεί, ο σχεδιασμός έπρεπε να αλλάξει.
Η τραγωδία των αριθμών και το αρνητικό διεθνές κλίμα επέβαλαν άλλου είδους πολιτική.
Η κυβέρνηση αμφιταλαντεύτηκε, ενδεχομένως έχασε χρόνο, αλλά εν τέλει βρήκε το πολιτικό σθένος να αναλάβει την ευθύνη αυτής της πολιτικής.
Η προσφυγή στον τριμερή μηχανισμό στήριξης ήταν δύσκολη και δυσάρεστη επιλογή.
Αλλά ήταν και η προϋπόθεση για να τεθεί σε εφαρμογή ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα μας βγάλουν από την κρίση.
Ο Πρωθυπουργός τέθηκε επικεφαλής διεθνούς εκστρατείας και ταυτόχρονα παρέσχε στους υπουργούς του πολιτική κάλυψη για ανατροπές και νομοθετικές πρωτοβουλίες, τις οποίες δεν είχαν διανοηθεί καν προγενέστερες κυβερνήσεις του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν μια πολιτική υψηλού ρίσκου και ταυτόχρονα υψηλού κόστους για τα λαϊκά στρώματα.
Η μέση ελληνική οικογένεια κατέβαλε υψηλό τίμημα.
Αλλά ο συνδυασμός σκληρών μέτρων διάσωσης της οικονομίας και τολμηρών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα της οργάνωσης του κράτους, της κοινωνίας και του δημόσιου βίου (στις οποίες περιλαμβάνεται και η προσπάθεια για αλλαγή νοοτροπίας και απαλλαγής από το σύνδρομο του πολιτικού κόστους) απέδωσε.
Ακριβέστερα: άρχισε να αποδίδει. Έναν χρόνο αργότερα ο πολιτικός απολογισμός της κυβέρνησης είναι ικανοποιητικός. Έχει αλλάξει όσα δεν είχαν αλλάξει επί δεκαετίες και η χώρα ακολουθεί νέους προσανατολισμούς, αδιανόητους στο πολύ κοντινό παρελθόν.
Δεν υπήρξε παντού ο σωστός βηματισμός, ο συντονισμός έπασχε και παλαιές παθογένειες έτειναν να αναβιώσουν- απόδειξη ότι ο Πρωθυπουργός άλλαξε το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά η βούληση να μην πάνε χαμένες οι θυσίες έφερε αποτελέσματα. Και διαπιστώνουμε ήδη μια σταδιακή αναστροφή του αρνητικού για τη χώρα κλίματος στη διεθνή σκηνή.
Όλα έδειχναν ποιου κόμματος κυβέρνηση επρόκειτο να προκύψει με την ετυμηγορία τους.
Αλλά τίποτε δεν έδειχνε τι επρόκειτο να συναντήσει αυτή η κυβέρνηση.
Πράγματι, η πρώτη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παρέλαβε την ελληνική οικονομία στο χειρότερο σημείο της των τελευταίων δεκαετιών.
Παρά την αρχική πεποίθηση ότι θα ήταν δυνατόν και η δημοσιονομική εκτροπή της Ν.Δ. να αντιμετωπιστεί και το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ να εφαρμοστεί, ο σχεδιασμός έπρεπε να αλλάξει.
Η τραγωδία των αριθμών και το αρνητικό διεθνές κλίμα επέβαλαν άλλου είδους πολιτική.
Η κυβέρνηση αμφιταλαντεύτηκε, ενδεχομένως έχασε χρόνο, αλλά εν τέλει βρήκε το πολιτικό σθένος να αναλάβει την ευθύνη αυτής της πολιτικής.
Η προσφυγή στον τριμερή μηχανισμό στήριξης ήταν δύσκολη και δυσάρεστη επιλογή.
Αλλά ήταν και η προϋπόθεση για να τεθεί σε εφαρμογή ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα μας βγάλουν από την κρίση.
Ο Πρωθυπουργός τέθηκε επικεφαλής διεθνούς εκστρατείας και ταυτόχρονα παρέσχε στους υπουργούς του πολιτική κάλυψη για ανατροπές και νομοθετικές πρωτοβουλίες, τις οποίες δεν είχαν διανοηθεί καν προγενέστερες κυβερνήσεις του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν μια πολιτική υψηλού ρίσκου και ταυτόχρονα υψηλού κόστους για τα λαϊκά στρώματα.
Η μέση ελληνική οικογένεια κατέβαλε υψηλό τίμημα.
Αλλά ο συνδυασμός σκληρών μέτρων διάσωσης της οικονομίας και τολμηρών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα της οργάνωσης του κράτους, της κοινωνίας και του δημόσιου βίου (στις οποίες περιλαμβάνεται και η προσπάθεια για αλλαγή νοοτροπίας και απαλλαγής από το σύνδρομο του πολιτικού κόστους) απέδωσε.
Ακριβέστερα: άρχισε να αποδίδει. Έναν χρόνο αργότερα ο πολιτικός απολογισμός της κυβέρνησης είναι ικανοποιητικός. Έχει αλλάξει όσα δεν είχαν αλλάξει επί δεκαετίες και η χώρα ακολουθεί νέους προσανατολισμούς, αδιανόητους στο πολύ κοντινό παρελθόν.
Δεν υπήρξε παντού ο σωστός βηματισμός, ο συντονισμός έπασχε και παλαιές παθογένειες έτειναν να αναβιώσουν- απόδειξη ότι ο Πρωθυπουργός άλλαξε το κυβερνητικό σχήμα.
Αλλά η βούληση να μην πάνε χαμένες οι θυσίες έφερε αποτελέσματα. Και διαπιστώνουμε ήδη μια σταδιακή αναστροφή του αρνητικού για τη χώρα κλίματος στη διεθνή σκηνή.
Η πρόκληση είναι
ακόμη ανοικτή, τα προβλήματα είναι
μπροστά και η έκβαση του πολέμου κατά της χρεοκοπίας δεν έχει κριθεί.
Αλλά η πρώτη επέτειος της κυβέρνησης περιέχει πολλά στοιχεία το οποία είναι ικανά να δημιουργήσουν αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον.
Αλλά η πρώτη επέτειος της κυβέρνησης περιέχει πολλά στοιχεία το οποία είναι ικανά να δημιουργήσουν αίσθημα αισιοδοξίας για το μέλλον.
6 σχόλια:
Πόσο πουλημένοι είστε, κάφροι δημοσιογράφοι? Κοπρόσκυλα! Ο κόσμος πεινάει, η ανεργία φτάνει το 25% (όχι η επίσημη, η άλλη...ξέρετε εσείς), στις γυναίκες το 30% και στους νέους, ας μην το θίξουμε καλύτερα, και ΤΟΛΜΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ?? Που έχει καταρρεύσει το ασφαλιστικό, τα ταμεία είναι στο χείλος της χρεωκοπίας, που φοβάσαι να αρρωστήσεις για να μην βρεθείς στο νοσοκομείο, που πληρώνεις τα κέρατά σου στα φροντιστήρια των παιδιών, που η ακρίβεια δεν παλεύεται, που βλέπεις γύρω σου 5-10 λαμόγια να τρώνε με χρυσά κουτάλια και εσύ ξημεροβραδιάζεσαι για το μεροκάματο.... Σε ποιόν τα λέτε αυτά? Μας περνάτε για τόσο πρόβατα πια? Σε ποιόν πλανήτη ζείτε? Αλλα θα μου πεις κι εσείς με χρυσά κουτάλια μάθατε να τρώτε γιατί αλλιώς θα θίγατε τα προβλήματα του κόσμου και δε θα κοιτούσατε να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα και να στηρίξετε τον Παπανδρέου! Μη σας πάρει και την κουτάλα! ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ όλοι σας, ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ...
Οι πωλήσεις των εφημερίδων έχουν πέσει κατακόρυφα, ενώ η κοινή γνώμη έχει ταυτίσει πια τους δημοσιογράφους με το ψέμα .....
Θυμάμαι προ μηνών που δημοσιογράφος της Καθημερινής χαρακτήριζε τους bloggers ως «πόρνες του κυβερνοχώρου». Με αφορμή κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις των τελευταίων ημερών, πάμε να γνωρίσουμε και τις «πόρνες της ενημέρωσης», γιατί δεν θα πρέπει να προσπερνάμε τον βρώμικο ρόλο των ΜΜΕ στα χρόνια της μεγάλης διάλυσης και υποδούλωσης της πατρίδας μας στους διεθνείς τοκογλύφους.
Επί της ουσίας του άρθρου κανένας σχολιασμός!
τσογλάνια δημοσιοκάφροι
Είναι προφανές ότι κάποιοι Σύντροφοι , που ποντάρισαν στην χρεοκοπία της χώρας για μικροκομματικά οφέλη , τώρα λυπούνται.
Τι να κάνουμε;
C'est la vie.-
και ποια είναι η ουσία του άρθρου??? οι "αχτίδες αισιοδοξίας"???? γιατί ο κόσμος όλο και πιο απαισιοδοξος γίνεται, όλο και πιο δύσκολα τα βγάζει πέρα...
θα γίνει καμιά συζήτηση ποτέ για αυτό? εκλογες ερχονται και το μόνο που συζητάμε είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, και αναλωνόμαστε σε τοπικιστικές κόντρες. Επί της ουσίας τιποτα!! αλλά και ποιος να ανοίξει την κουβέντα ή ποιος θα βρεθεί να τη συνεχίσει... Δεν συμφέρει γιατί ίσως τότε χαθούν πολλά "ψηφαλάκια"....
Δημοσίευση σχολίου