Αυτά ήταν τα …δυσάρεστα

Του Δημήτρη Καστριώτη

Από το Ζάππειο ΙΙ με παραξένεψε ένα πράγμα. «Εκεί που μας έφτασε το ΠΑΣΟΚ, εύκολες και ευχάριστες λύσεις δεν υπάρχουν πια», είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ.. Προηγουμένως είχε εξαγγείλει μείωση φόρων στα εταιρικά κέρδη, μείωση του ΦΠΑ, αύξηση των χαμηλών συντάξεων, πάγωμα των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων και κατάργηση του πόθεν έσχες για κατοικίες. Η απορία μου: οι ευχάριστες λύσεις πώς είναι; Διότι, αν τα δυσάρεστα είναι αυτά που εξαγγέλθηκαν, μόλις μπει το νερό στ’ αυλάκι και φτάσει η Ν.Δ. στα ευχάριστα, ακόμη και η Εδέμ θα ωχριά μπροστά στην Ελλάδα. Τότε, βέβαια, θα χρειαστεί να αλλάξει πάλι το σήμα της Ν.Δ. – θα μεγαλώσει σε διαστάσεις για να χωρέσει το μότο «η κυβέρνησή μας, ευχαρίστησή σας».
Με άλλα λόγια, όσα εξήγγειλε ο κ. Σαμαράς ως αμέσως και ταυτοχρόνως εφικτά είναι ανεδαφικά και λέγονται δωρεάν, το ίδιο όπως λεγόταν το «λεφτά υπάρχουν». Για την ακρίβεια όχι το ίδιο – χειρότερα. Διότι ο κ. Σαμαράς δεν φέρει μεν άμεση ατομική ευθύνη, αλλά τέλος πάντων ήταν στέλεχος της Ν.Δ. του κ.Καραμανλή και δεν μπορεί να λέει ότι εδώ που είμαστε μας έφτασε το ΠΑΣΟΚ κάνοντας γαργάρα τα πεπραγμένα του κόμματος του οποίου τώρα ηγείται και του οποίου ήταν τότε βουλευτής και υπουργός.
Από την άλλη πλευρά …τι να έλεγε; Ο,τιδήποτε ακόμη εγγύτερο προς την αποδοχή του Μνημονίου θα ήταν πλέον σχεδόν ταυτόσημο προς την κυβερνητική γραμμή, άρα βλαπτικό για τις αντιπολιτευτικές προοπτικές της Ν.Δ. Αυτό, θα πείτε, δεν έχει σημασία, σημασία έχει ποια θα ήταν η πολιτικά υπεύθυνη στάση – και δη από ένα κόμμα που φέρει βαρύτατη ευθύνη για την οικονομική μας καθίζηση. Πόσο, όμως, εκτιμούμε οι ψηφοφόροι τις υπεύθυνες στάσεις; Και ποιος θα μπορούσε να αξιώσει από τον κ. Σαμαρά μία γραμμή ήττας;
Προσωπικά θα έμενα σε μία ενδιάμεση κριτική. Καταλαβαίνω τις μικροκομματικές εκτιμήσεις και τους εκλογικούς υπολογισμούς, πιστεύω όμως ότι οι πολίτες – και δη οι συντηρητικοί- είναι ώριμοι για ένα λιγότερο λαϊκίστικο μείγμα. Και αυτό περιμένω από τον κ. Σαμαρά [λέω «περιμένω» σε χρόνο ενεστώτα, γιατί το μέλλον μπορεί να επιφυλάσσει πολλές (μετα)στροφές]. Όχι υποσχέσεις ότι θα μοιράσει 12 δισεκατομμύρια ευρώ δίνοντας ..δύο.
Η εγκατάλειψη τέτοιων αστείων υποσχέσεων θα ταίριαζε, άλλωστε, με τον ρεαλισμό πολλών προτάσεων του κ. Σαμαρά. Πραγματικά, όσες γαρνιτούρες περί δικαιοσύνης και αν τις συνόδευσαν, οι προτάσεις για κατάργηση του πόθεν έσχες στις αγορές κατοικιών και στον επαναπατρισμό κεφαλαίων αναγνωρίζουν επί της ουσίας ότι η χώρα, διάγουσα περίοδο πλήρους πιστωτικής ασφυξίας, χρειάζεται κάθε δυνατή επένδυση ιδίων κεφαλαίων. Και αυτή δεν πρόκειται να έλθει ούτε με απειλές για άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών, ούτε με αράθυμους εισαγγελείς, αλλά με κίνητρα. Σ’ αυτό το επίπεδο ο κ. Σαμαράς έχει λοιπόν δίκιο και η προαναγγελία της κυβέρνησης ότι συγκλίνει με τις προτάσεις του είναι θετική, ακόμη και αν κάποιοι αρμόδιοι υπουργοί χρειαστεί να αλλάξουν μυαλά –ή καρέκλες.