Τον σοσιαλισμό κι ας τρώγωμεν πέτρες

Σε ένα μνημειώδες κείμενο πολιτικής παραφροσύνης και παιδαριώδους βολονταρισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο της Βουλής, αναλύει το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδος και προτείνει: «Σας ζητώ λοιπόν βάσει του άρθρου 44 του κανονισμού της Βουλής τη σύσταση επιτροπής από το ελληνικό Κοινοβούλιο για το εθνικό θέμα του δημόσιου χρέους που θα ασκήσει αυστηρό έλεγχο της προέλευσης και της σύστασής του, ώστε να μάθει ο ελληνικός λαός πώς δημιουργήθηκε αυτό και ποιο μέρος του είναι παράνομο (sic), άκυρο και επαχθές, ώστε η Ελλάδα να αρνηθεί την αποπληρωμή του».
Δεν αμφιβάλλω ότι είναι πολύ βολικό το «επαχθές» να ταυτίζεται με το «άκυρο» και το «παράνομο», ωστόσο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εγείρει ένα ερώτημα σχετικώς με τον ρεαλισμό των μέτρων που προτείνει στο πολιτικό πρόγραμμά του:

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι αν η Ελλάδα ακολουθούσε οποιαδήποτε μεθόδευση παρόμοια με αυτή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την αθέτηση των δανειακών υποχρεώσεών της, είναι αμφίβολο αν τα επόμενα είκοσι πέντε χρόνια θα βρισκόταν τρελός να δανείσει τους Ελληνες. Επομένως, μια κυβέρνηση που θα εφάρμοζε την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ πώς θα πλήρωνε τους 100.000 επιπλέον υπαλλήλους, που κατά τη γνωστή θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να προσληφθούν αμέσως στο Δημόσιο;

Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή