Η ώρα των «επιλογών» έφτασε...

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου 

Η αγωνία του κ. Παπανδρέου είναι υπαρκτή και ειλικρινής. Πρώτον γιατί οι «πιέσεις» από πλευράς δανειστών είναι ασφυκτικές, ενώ παράλληλα συνοδεύονται και με «απειλές» να πετάξουν την Ελλάδα εκτός ευρώ, κάτι που θα συνιστούσε πλήρη καταστροφή για τη χώρα. Είναι ενδεικτική και χαρακτηριστική η χθεσινή δήλωση αγωνίας της κ. Δαμανάκη ότι «το σενάριο της  απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ βρίσκεται πλέον στο τραπέζι, καθώς και η μεθόδευσή του». Το δεύτερο πράγμα είναι η «σκληρότητα» και η «δυσκολία», με βάση τα αντικειμενικά και υποκειμενικά δεδομένα της χώρας, να εφαρμοστεί με αποτελεσματικότητα το «πρόγραμμα» που μας επεβλήθη και τα πρόσθετα «μέτρα» και οι «εγγυήσεις» που θα μας ζητηθούν για το αναγκαίο πλέον «Μνημόνιο 2».

Αυτά είναι τα δεδομένα που θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα το θέμα της ευρύτερης «πολιτικής συνεννόησης». Δεν αμφιβάλλω ότι ευθύνες κακών χειρισμών βαρύνουν την κυβέρνηση. Οτι η ΕΕ είναι πολιτικά «κοντόφθαλμη» και με τη στάση της εντείνει τους κινδύνους, παρά τη βοήθεια που μας δίνει. Οτι το πολιτικό προσωπικό της χώρας και κυρίως η ΝΔ, που κυβέρνησε τα τελευταία 6 χρόνια, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση κ.ο.κ. Το δίλημμα, όμως, αυτήν τη στιγμή -με δεδομένες όλες τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχουμε όλοι και για πολλά πράγματα- είναι άλλο: ή συμφωνούμε με τους δανειστές μας (επαναδιαπραγματευόμενοι όλοι μαζί, όσο μας παίρνει) ή ο κίνδυνος να μας «πετάξουν έξω» από το ευρώ δεν είναι θεωρητικός. Υπό αυτήν την έννοια -και ας αφήσουν διάφοροι τα καλαμπούρια- η «πολιτική συνεννόηση» είναι εθνικά υποχρεωτική.
Ο Παπανδρέου έχει γίνει «ρόμπα» ο άνθρωπος, σχεδόν «εκλιπαρεί» τις τελευταίες ημέρες τη συνεννόηση από τον Σαμαρά και τους άλλους αρχηγούς. Εχει μεγάλες ευθύνες και ο ίδιος. Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αυτής της στιγμής. Για όσους το καταλαβαίνουν, βέβαια? Καλό είναι να αποφύγουμε τις εκλογές, εάν είναι δυνατόν? Επίσης τα ζητήματα αυτά δεν λύνονται με «δημοψηφίσματα». Είναι επικίνδυνες ανευθυνότητες από πλευράς χειρισμών. Το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν τη λογική της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία, εάν η «πολιτική συνεννόηση» αποτύχει, όπως δείχνουν όλα? Η «συνεννόηση» δεν είναι «τέχνασμα» του Παπανδρέου, ούτε «πρόσχημα» για να προετοιμάσει εκλογές. Είναι ανάγκη, που όφειλε όμως να την είχε «επεξεργαστεί» καλύτερα και νωρίτερα. Διατυπώνεται δυστυχώς σήμερα με πολιτικά «πρωτόγονο τρόπο». Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Ανεξαρτήτως, όμως, αυτού δεν μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται ως άλλοθι. Ή υπάρχει συνεννόηση ή οδηγούμεθα εκόντες - άκοντες γρήγορα σε εκλογές και τα ξαναβλέπουμε ή χρεοκοπούμε! Δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι?
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου