Καλλικράτης: η χρυσή ευκαιρία της επαρχίας

του Δημήτρη Ζιούζιου από την ΠΡΩΙΝΗ 8/4/10

Βρισκόμαστε εν μέσω κρίσιμων αλλαγών στη χώρα. Αλλαγές στην καθημερινότητα και την νοοτροπία μας. Η «οικονομική κρίση», πέρα από την ανεπάρκεια του καπιταλιστικού συστήματος που εμπράκτως μας απέδειξε, αποτελεί μεγάλη ευκαιρία, για τη χώρα, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τομές που τόσα χρόνια δεν αποτόλμησαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά αντίθετα σκεπάζανε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και περιμένανε κάποιον άλλο για να τα επιλύσει. 

Η ανάγκη γι’ αυτές τις αλλαγές είναι επιτακτική. Μια από αυτές είναι και το σχέδιο «Καλλικράτης». 

Δυστυχώς σ’ αυτό που εμμένουν οι περισσότεροι είναι η χωροταξική διάταξη όπου υπάρχει μεγάλη διαμάχη για τις συνενώσεις των δήμων, παραμερίζοντας έτσι την ουσία. Φυσικά, το χωροταξικό αποτελεί ένα από τα θέματα που μας απασχολούν, αλλά από την άλλη νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε το πώς θα διαμορφωθεί τελικά. Η ουσία, όμως, είναι οι αρμοδιότητες που θα έχουν οι νέοι δήμοι που θα προκύψουν από τις συνενώσεις καθώς και της περιφέρειας. 

Το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της αυτοδιοίκησης έχει πολλά προβλήματα και επομένως το νέο μοντέλο θα πρέπει να τα εξαλείψει και να δίνει περισσότερες αρμοδιότητες και υπηρεσίες που θα εξυπηρετούν τον πολίτη. Μέχρι σήμερα για να διεκπεραιωθούν απλές διαδικασίες στην επιχειρηματικότητα, απαιτούσαν και απαιτούν πολύ χρόνο, ο οποίος είναι πολύτιμος, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα σε πολλούς κλάδους όπως η κτηνοτροφία στην περιοχή μας και συνεπώς να αποφεύγονται τέτοιες επιχειρηματικές ενέργειες οι οποίες όμως θα τόνωναν την οικονομία και θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας. Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε διαρκώς τη λέξη αποκέντρωση, αλλά επί της ουσίας δεν έγινε κανένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα σήμερα να βιώνουμε ένα υδροκέφαλο κράτος, αθηνοκεντρικό, το οποίο δε δίνει καμία προοπτική στην επαρχία, αλλά απεναντίας διογκώνει και συντηρεί μια κατάσταση, που οδηγεί τους νέους να κατευθύνονται προς τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα.

Το σχέδιο Καλλικράτης όσο καλά και αν δομηθεί, όσο καλά και εάν προνοηθεί η ορθή λειτουργία του, αποτύχει, εάν στο όλο εγχείρημα δεν υπάρξουν πολίτες που πιστεύουν σ’ αυτό το νέο μοντέλο αυτοδιοίκησης, πολίτες με νέες, φρέσκιες ιδέες και όρεξη για δουλειά, νέοι άνθρωποι που δεν έχουν «φθαρεί» από το σημερινό σύστημα. Νέο οικοδόμημα χωρίς νέα υλικά δεν γίνεται. Δεν μπορούμε να μιλάμε για τομές και αλλαγή νοοτροπίας χωρίς να αλλάξουν τα πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης, ούτε να συνεχίζεται η «ανακύκλωση» των παλαιοτέρων πολιτευτών, που αποτελούν μέρος του συστήματος, σε διαφορετικές θέσεις. Η θέσπιση ανώτατου ορίου θητειών για τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες είναι αναγκαία, ώστε να εξαλειφθούν οι πελατειακές σχέσεις που το σημερινό σύστημα έμμεσα υποστηρίζει. Προκειμένου η επαρχία να έχει προοπτική, πρέπει να γίνει συλλογική προσπάθεια των νέων δήμων που θα δημιουργηθούν, σε συνεργασία με την περιφέρεια. 

Τα πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής να αποτελέσουν την αρχή της συνεργασίας των δήμων, με στόχο την ανάπτυξη της περιφέρειας. Δε θεωρώ ότι έχουμε ως στόχο να γίνουμε μια μεγάλη αστική περιοχή και δε θα πρέπει να θέλουμε να γίνουμε μια μικρότερη Αθήνα, μια τσιμεντούπολη, αν και δυστυχώς σε έναν τόσο περιβαλλοντικά επιβαρυμένο νομό από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ, δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στο περιβάλλον. Δεν είναι κάτι που δεν αλλάζει. Μαζί με την οικονομική ανάπτυξη μπορούμε να προστατέψουμε και το περιβάλλον και αυτό σημαίνει ποιότητα ζωής. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της επαρχίας που ποτέ δεν θα καταφέρουν να έχουν τα μεγάλα αστικά κέντρα. 

Το σχέδιο Καλλικράτης τις προσεχείς ημέρες θα κατατεθεί στη βουλή και το συντομότερο δυνατό θα υλοποιηθεί. Ας μην αφήσουμε μια τέτοια μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη. Το χρωστάμε στον τόπο μας και στους εαυτούς μας.