Ανοησίες και ανόητοι

Του Μιχ. Κυριακίδη-http://metarithmisi.gr

«Τώρα που η χώρα μπαίνει σε ράγες, η οικονομία σιγά-σιγά ανακάμπτει, η ανεργία αποκλιμακώνεται, όποιος τώρα σκέπτεται εκλογές, δεν μπορεί παρά να είναι ανόητος. Όποιος δε τις ζητάει, δύο φορές ανόητος».
Όταν άκουσα την παραπάνω δήλωση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, σκέφτηκα προς στιγμήν πως επρόκειτο για μια έκρηξη αυτοκριτικής για τις εκλογές που προκάλεσε τον Ιανουάριο του 2015, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, με δική του ευθύνη.

Διότι ήταν τότε ακριβώς, μετά από οδυνηρές θυσίες, βαθιά ύφεση πέντε χρόνων και παρά τα πολλά λάθη που έγιναν, όταν «η χώρα άρχισε να μπαίνει σε ράγες, και η οικονομία σιγά-σιγά να ανακάμπτει».
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου βρισκόταν στο στάδιο
ολοκλήρωσης του τρίτου Μνημονίου, και η χώρα έμπαινε σε καθεστώς ελεγχόμενης εξόδου στις αγορές. Πρώτη φορά, μετά από 5 χρόνια ύφεσης, παρατηρήθηκε, το τελευταίο εξάμηνο του 2014 ανάπτυξη 0,8%, αντιστρέφοντας έτσι το αρνητικό κλίμα, ενώ η αγορά άρχισε και πάλι να κινείται. Η τότε κυβέρνηση εργαζόταν για ένα «δίχτυ ασφάλειας» για το δανεισμό της χώρας με λογικό επιτόκιο, μέσω της προληπτικής γραμμής στήριξης. Απέμενε η τελική αξιολόγηση του δεύτερου μνημονίου και το γνωστό «μέιλ Χαρδούβελη» προέβλεπε μέτρα ύψους 980 εκ. ευρώ, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος προέβλεπε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με στόχο να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Και ύστερα ήρθε η συμμαχία των λαϊκιστών ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία συστηματικά από την αρχή της κρίσης, ακολούθησε τη συνταγή των Αντιβενιζελικών της περιόδου του Μεγάλου Διχασμού, όπως την περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο ο Γ. Θ. Μαυρογορδάτος, στο βιβλίο του «1915,ο Εθνικός Διχασμός».
Αποκαλώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις των μνημονίων «προδότες, μερκελιστές, ξενόδουλους, γερμανοτσολιάδες» και με μια σειρά άλλα «κοσμητικά» επίθετα, δανεισμένα από το αντίστοιχο υβρεολόγιο των «αντιβενιζελικών», υποσχέθηκε «σκίσιμο των μνημονίων» και «υπερήφανη διαπραγμάτευση», με τους «κακούς» ξένους.
Δεν την ενδιέφερε το καλό της χώρας, αλλά η αναρρίχηση στην εξουσία, ούτε η έξοδος από την κρίση, αλλά αντιθέτως φρόντισε να σταλεί το μήνυμα προς τους εταίρους, πως η επόμενη κυβέρνηση που έρχεται, εκμεταλλευόμενη την κόπωση των πολιτών, δεν πρόκειται να τηρήσει τα συμφωνηθέντα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις για τη χώρα και τους πολίτες.
Έτσι, δράττοντας την ευκαιρία με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, προκάλεσε εκλογές. Μια ανόητη και εγκληματική κίνηση που είχε ως αποτέλεσμα να  ξεφύγει η χώρα από τις ράγες και να φορτωθεί με ένα τρίτο -το βαρύτερο- μνημόνιο, που το κόστος του, μαζί με τις άλλες  ανοησίες (σύμφωνα με την έκφραση Τσίπρα), ξεπέρασε τα 80 δις, όπως εκτιμούν η Τράπεζα της Ελλάδος και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
«Το email του Χαρδούβελη ήταν πολύ λιγότερο επώδυνο και ο Σαμαράς δεν το είχε φέρει στη Βουλή» παραδέχθηκε ακόμη και ο νυν πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, σε συνέντευξή του πέρσι τον Ιούνιο στον ΣΚΑΪ.
Μπήκε σήμερα η χώρα σε «ράγες  και άρχισε η οικονομία σιγά-σιγά ανακάμπτει», όπως διατείνεται ο κ. Τσίπρας;
Κανένα από τα έγκυρα στοιχεία δεν το επιβεβαιώνουν. Αντιθέτως, η βαριά φορολογία που επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σε πολίτες και επιχειρήσεις, οι αμφισημίες και οι ιδεοληψίες των υπουργών της, λειτουργούν ανασταλτικά για κάθε επενδυτή και κάθε προσπάθεια ανάκαμψης.
Η πορεία προς την ανάπτυξη που δειλά ξεκίνησε στο τέλος του ΄14, αντιστράφηκε και όλοι οι δείκτες το 2015 είχαν αρνητικό πρόσημο, ενώ οι προβλέψεις δεν είναι ενθαρρυντικές ούτε για το 2016, καθώς δεν αναμένεται θετικό πρόσημο στους δείκτες της ανάπτυξης.
Πέρα όμως από την οικονομία, η παρούσα κυβέρνηση έχει αποδυθεί  σε μια σειρά αλλαγές με στόχο τον έλεγχο όλων των ανεξάρτητων θεσμών που είχαν θεμελιωθεί τα προηγούμενα χρόνια. Μια επιστροφή στο παρελθόν και απομάκρυνση από τις αρχές που λειτουργεί μια σύγχρονη δημοκρατία στην Ευρώπη.
Το αίτημα για εκλογές σήμερα δεν είναι παράλογο, είτε συμφωνεί κάποιος, είτε όχι. Ούτε ανοησία, τουλάχιστον όπως ήταν στις αρχές του 2015. Και οπωσδήποτε, δεν δικαιούται ένας πολιτικός που ευθύνεται για τη μεγαλύτερη ανοησία την περίοδο της κρίσης, να προκαλέσει εκλογές την ώρα που η χώρα πραγματικά είχε αρχίσει να «μπαίνει στις ράγες και η οικονομία να αρχίσει σιγά σιγά να ανακάμπτει», να χρησιμοποιεί τέτοιου είδους εκφράσεις…
Άλλωστε, όσοι ασχολούνται με το πολιτικό ρεπορτάζ, γνωρίζουν πως  σενάρια πρόωρων εκλογών βρίσκονται υπό επεξεργασία και στου Μαξίμου, όχι για το καλό της χώρας, αλλά για την παράταση της παραμονής στην εξουσία της περίεργης συμμαχίας που μας κυβερνά.