Like-ισμός

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Eνα βήμα χωρίζει το λαϊκισμό στην παρουσίαση μιας είδησης από τον υπερβολικό συναισθηματισμό του δημοσιογράφου, δικαιολογημένο σε αρκετές περιπτώσεις από την ίδια τη φύση του θέματος.
Αυτή τη φορά η είδηση αφορά στον αποκλεισμό εισαγωγής υποψήφιου φοιτητή στο φυσικό τμήμα του Α.Π.Θ., λόγω τυφλότητας. Ακούγοντας κάτι τέτοιο, σε πρώτη φάση δεν μπορείς παρά να εκπλαγείς και να θυμώσεις για τη στέρηση του δικαιώματος της φοίτησης σε έναν άνθρωπο με αναπηρία.
Μελετώντας, όμως, λίγο περισσότερο το θέμα και με τη βοήθεια ανθρώπων που το γνωρίζουν καλύτερα, γίνεται αντιληπτό πως πρόκειται για μια απόφαση –που μπορεί μεν να είναι δυσάρεστη- δεν είναι όμως ακατανόητη, τη στιγμή που η αποδοχή ενός φοιτητή σε ένα τμήμα σημαίνει ότι το τμήμα είναι σε θέση να του παρέχει την ίδια ποιότητα εκπαίδευσης που παρέχει σε όλους.

Επομένως, αν ένα τμήμα Ιατρικής κάνει δεκτό έναν τυφλό υποψήφιο είναι υποχρεωμένο να τον εκπαιδεύσει να χειρουργεί. Σωστά; Μπορεί, λοιπόν; Oχι είναι η απάντηση, αφού δεν έχει την ανάλογη υποδομή. Η αίρεση αυτή λειτουργεί σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου.
Από το να «κοροϊδεύει», λοιπόν, ένα τμήμα πειραματικής φυσικής ένα τυφλό φοιτητή, μη παρέχοντάς του ουσιαστικά εφόδια που θα τον βγάλουν με τα ίδια προσόντα με ένα συμφοιτητή στην αγορά εργασίας, είναι καλύτερο να του αρνηθεί την εισαγωγή, αφού το ίδιο το τμήμα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί.
Αν θέλουμε, λοιπόν, μπορούμε να τα βάλουμε με το τμήμα γιατί δεν έχει μεριμνήσει για τις υποδομές που θα επέτρεπαν στον τυφλό φοιτητή να σπουδάσει εκεί, όχι, όμως, για την επιλογή να τον προστατεύσει από την ίδια την ανεπάρκειά του να τον εκπαιδεύσει σωστά.