Εκείνο που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι να διαβάζει κανείς τις δηλώσεις των υποψηφίων για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές. Τι είδαν και τι έχουν να δουν τα μάτια μας ακόμα. Η απόσταση που χωρίζει εκείνον που έχει «αστείρευτη διάθεση να προσφέρει» απο εκείνον που «γαλουχήθηκε με αξίες που πληρώθηκαν με διωγμούς και φυλακίσεις» μια φλυαρία δρόμος.
Μα κανείς δεν καταλαβαίνει ούτε και τώρα ότι απο αυτά κουραστήκαμε και αυτά σιχαθήκαμε; Είναι δυνατόν να μη μπορούμε να ακούσουμε πουθενά πέντε κουβέντες σταράτες, παρά κάθε φορά να είναι σα να παίζει η επανάληψη του προηγούμενου απο διαφορετικό εκφωνητή;
Αυτή τη φορά θα είναι σκληρά τα πράγματα και η μανιχαϊστική απεικόνιση δεξιάς-αριστεράς θα δώσει τη θέση της σε ένα λόγο που θα είναι περισσότερο απο ποτέ γεμάτος απο μίσος και πάσης φύσεως στερεοτυπικές αναφορές. Ηδη είναι ολοφάνερο αυτό απο τον πολιτικό λόγο της κεντρικής σκηνής.
Χρειαζόμαστε να ξαναδούμε τα ίδια πράγματα με μια διαφορετική ματιά. Με μια απόσταση. Το θέμα δεν είναι να «καούμε» στον αγώνα, πριν καν φτάσουμε στο στόχο. Θέλουμε να ακούσουμε θέσεις, όχι γενικότητες. Ο κάθε υποψήφιος θα κριθεί τελικά απο αυτό που έχει να προτείνει, γιατί μόνο με συνθήματα και τσιτάτα θα επιστρέψουμε απο ‘κει όπου ξεκινήσαμε.
1 σχόλιο:
Ώριμες σκέψεις,θέσεις,απόψεις.Ιωάννα,κάθε σου κείμενο διδάσκει!Εύγε!
Δημοσίευση σχολίου