Της πίτας

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ
Oλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν, όσον αφορά στο θέμα των τελετουργικών των συλλόγων και σωματείων της περιοχής. Η κοπή της πίτας μαζί με τον ετήσιο χορό εξακολουθούν να παραμένουν οι δυο βασικές δραστηριότητες, με στόχο to know us better και φυσικά να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε.
Δεν είναι απαραιτήτως κακό αυτό, καθώς οι εκδηλώσεις αυτές έχουν συνήθως έναν cult χαρακτήρα που προσδίδει μια κάποια νότα ελαφρότητας και ξεγνοιασιάς στις δύσκολες στιγμές που ζούμε. Μαλλί-κράνος, συνολάκι και κοστούμι για τις «καλές» περιστάσεις με εμβέλεια χρηστικότητας από μνημόσυνο έως γάμο και χαρά δίνουν την κυρίαρχη εικόνα.

Και ύστερα έρχονται οι επίσημοι. Oλο και λιγότερο, βέβαια, κάνουν την εμφάνισή τους στο πνεύμα των δύσκολων καιρών, αλλά τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές μπορούν να κάνουν κι αλλιώς; Πώς να ζητήσεις την ψήφο, όταν δεν έχεις τιμήσει με την παρουσία σου το χορό του συλλόγου τάδε; Ανεπίτρεπτο.
Με τούτα και με ‘κείνα φτάσαμε στην περίοδο των Αποκριών και τις κοπές πίτας θα διαδεχθούν οι αποκριάτικοι χοροί. Εκεί το dress code είναι ανεξάντλητο και δικαιολογούνται τα πάντα. Ο καθένας μπορεί να φορέσει το κοστούμι που του αρέσει και να τα δώσει όλα. Αυτή τη φορά χωρίς να κινδυνεύσει να κακοχαρακτηριστεί ή να χρειαστεί να δικαιολογηθεί.