Η πόλη της Κοζάνης όταν ήταν
ακόμα στις βιβλιοδόξες της (γιατί στου
μνημη Ινστιτυυτου Βιβλιου κια Αναγσωης ρολο Τισζεκ που εγφυεγ του κ giat;i xoi)
;exthn tim;h ;rtsi uato po;yme na gnvr;iseiόχι και βιβλιολόξες) ως πόλη,
λέει, του βιβλίου είχε την τιμή να "συνεργαστεί» ας το πούμε έτσι, με
τον έξοχον γραφίστα, ποιητή, πεζογράφο,
μεταφραστή Κάρολο Τσίζεκ που ανεχώρησε του μάταιου το ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηo po;yme na gnvr;iseiια Αναγσωης ρολο Τισζεκ που
εγφυεγ του κ giat;i xoi) ;exthn tim;h ;rtsi uato po;yme na gnvr;iseiτούτου
κόσμου γεμάτος δημιουργικών ημερών και χστου μνημη Ινστιτυυτου Βιβλιου κια Αναγσωης ρολο Τισζεκ που εγφυεγ του κ
giat;i xoi) ;exthn tim;h ;rtsi uato po;yme na gnvr;iseiρόνων. Ενα
εξώφυλλο από τις εκδόσεις του αλήστου μνήμης Ινστιτούτου Βιβλίου και Ανάγνωσης,
το βιβλίο του Ντίνου Χριστιανόπουλου «ρησε
﷽﷽﷽﷽﷽εχονονης ότανΒιβλιου κια Αναγσωης ρολο Τισζεκ που εγφυεγ του κ giat;i xoi)
;exthn tim;h ;rtsi uato po;yme na gnvr;iseiει,﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιολόξες τηςa gnvr;iseiια
Αναγσωης ρολο Τισζεκ που εγφυεγ του κ giat;i xoi) ;ςxthn tim;h ;rtsi uato
po;yme na gnvr;iseiΛογοτεχνικές εκδόσεις μακεδονικών πόλεων πλην
Θεσσαλονίκης» (1998), ήταν δικό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου