Η ανομία των άλλων

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Πώς φουντώνει η ανομία στη χώρα; Από τη μια μεριά, υπάρχει η ανοχή των Αρχών. Οι μικρές παραβάσεις μένουν ατιμώρητες και με τον καιρό αυτές γίνονται «κοινωνικό κεκτημένο»· η μικρή παρανομία θεωρείται οιονεί νομιμότητα. Μόλις εμπεδωθεί αυτό το κεκτημένο, τότε οι λίγο μεγαλύτερες παραβάσεις φαντάζουν «μικρές». Ετσι μένουν κι αυτές ατιμώρητες μέχρι να αποκτήσουν το στάτους του «κεκτημένου» κ.ο.κ. Από την άλλη, υπάρχει και διάχυτη κοινωνική ανοχή στην παρανομία. Αυτό είναι μία από τις αρνητικές κληρονομιές της χούντας. Επειδή τότε κάθε διαμαρτυρία έγινε παράνομη, τώρα και η παρανομία θεωρείται μέρος της διαμαρτυρίας.

Υπάρχει όμως και ο κύκλος των χειροκροτητών της ανομίας. Αυτοί μπορεί να κινούνται από τις διδαχές της παλαβής Αριστεράς. Κάθε παρανομία θεωρείται πλήγμα στο αστικό κράτος. Συνεπώς, οι καταλήψεις δημόσιων ή ιδιωτικών χώρων θεωρούνται νόμιμες, άσχετα αν η «αστική» νομιμότητα άλλα προβλέπει. Ετσι κι αλλιώς, νόμος είναι το δίκιο του προλεταριάτου και η νομιμότητα δεν ορίζεται από αυτά που ψηφίζει η Βουλή ή επιβάλλουν τα δικαστήρια, αλλά ό,τι το «λαϊκό κίνημα» κατά έναν μαγικό τρόπο (δηλαδή χωρίς διαδικασίες) απαιτεί. Μαζί μ’ αυτούς υπάρχει κι ένας ευρύτερος κύκλος, αυτών που παλαιότερα θα ονομάζονταν «οι χρήσιμοι ηλίθιοι της παρανομίας», αυτοί που χειροκροτούν την «επαναστατική ανομία» για να θεωρούνται «in».

Μερικές φορές, όμως, οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της επαναστατικής ανομίας προχωρούν και σε ανώτερες μορφές «πάλης»· σπάνε τα μηχανήματα ακύρωσης εισιτηρίων ή καίνε την Αθήνα. Τότε όλοι αυτοί που τρέφουν με την ανοχή τους τη μικρή παρανομία αναρωτιούνται «πώς φτάσαμε ώς εδώ;» και «πού είναι η Πολιτεία να βάλει τάξη;».

Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος κ. Γιώργος Κασιμάτης είναι κατά της παρανομίας. Των άλλων. Ετσι έσπευσε να καλύψει τις χρηματοδοτήσεις που έκανε το Επιμελητήριο Πιερίας για τις καταλήψεις των διοδίων. Ο κ. Κασιμάτης δήλωσε ότι η διαμαρτυρία «προδήλως δεν ταυτίζεται με διάφορες άλλες μορφές κοινωνικής αντίδρασης (π.χ. κίνημα “Δεν πληρώνω” κ.λπ.)» και «αναπτύχθηκε για να ευαισθητοποιήσει κάθε αρμόδιο σχετικά με τα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχεται η επιχειρηματικότητα στην περιοχή της Πιερίας. Και πιστεύουμε ότι κανένας δημοκρατικός πολίτης δεν θα αρνηθεί σε αιρετά διοικητικά όργανα, όπως αυτά των επιμελητηρίων, να αναλάβουν τέτοιες πρωτοβουλίες προάσπισης της επιχειρηματικότητας και της πραγματικής οικονομίας».

Το πρώτο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι ο κ. Κασιμάτης ή είναι παραπληροφορημένος ή ψεύδεται. Υπάρχουν φωτογραφίες από την Λεπτοκαρυά και τα Μάλγαρα που δείχνουν τον πρόεδρο του επιμελητηρίου στις καταλήψεις με ακτιβιστές που μοιράζουν φυλλάδια «Δεν πληρώνω». Σε μία μάλιστα, ο ίδιος ο πρόεδρος κρατά πανό «Δεν πληρώνω».

Ασχέτως όμως της ταμπέλας που είχε η «διαμαρτυρία της Πιερίας», υπάρχει η ουσία: οι καταλήψεις των διοδίων είναι παράνομη πράξη. Αυτό λέει ο νόμος, και η χρηματοδότηση παρανομιών σαφώς δεν είναι στα καθήκοντα των επιμελητηρίων. Εκτός αν ο κ. Κασιμάτης ασπάζεται τη λογική του ΚΚΕ και θεωρεί ότι νόμος είναι ό,τι ορίζουν οι γραφειοκρατίες των κομμάτων, των συνδικαλιστικών σωματείων ή των συντεχνιών.