Ακούω και διαβάζω πολλούς που λένε ότι, με το τρίτο μνημόνιο, τελικά δικαιώνονται οι επιλογές μας του 2010.
Όμως, πραγματική δικαίωση θα αισθανθώ όταν η Ελλάδα μπορεί να σταθεί ισχυρά στα δικά της πόδια.
Στις δικές της, όχι σε δανεικές δυνάμεις.
Εμείς πράξαμε το αναγκαίο, πράξαμε το αυτονόητο, σηκώσαμε ευθύνες που δεν μας αναλογούσαν και το κάναμε για την πατρίδα. Αγόγγυστα.
Αλλά το πραγματικό μας έργο, η πραγματική μας πρόκληση, ήταν άλλη: Ήταν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές στον τόπο μας.
Αυτό που ξεκινήσαμε αλλά δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε.
Όμως, γιατί χρειάστηκαν 5 ολόκληρα χρόνια για να γίνει αυτή η αλήθεια αποδεκτή από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων του τόπου;
Ώστε σήμερα,
Να βρισκόμαστε με ένα τρίτο μνημόνιο.
Να πισωγυρίζουμε πάλι σε ύφεση αντί της ανάπτυξης.
Να έχουμε capital controls – αυτά που αποφύγαμε το 2010 – γονατίζοντας σήμερα την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας.
Να φοβούνται πάλι οι τράπεζες να δανείσουν.
Να στήνονται συνταξιούχοι στις ουρές.
Να βρισκόμαστε και πάλι με πρωτογενές έλλειμμα αντί πλεονάσματος.
Να φορτώνουμε νέα βάρη τον Ελληνικό λαό.
Για 5 χρόνια θέλησαν να χωρίσουν τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς.
Γιατί βόλευε τις πολιτικές τους φιλοδοξίες, με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας.
Η ΝΔ αρχικά και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, υπηρέτησαν αυτή τη λογική.
Αυτό πληρώνει σήμερα ο Ελληνικός λαός.
Την με πάση θυσία αναρρίχησή τους σε θώκους εξουσίας – στην πλάτη του Ελληνικού λαού.
Δικαίωση των θυσιών του Ελληνικού λαού θα έρθει – εάν γίνουν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές.
Όταν όλοι θα κατανοήσουν ότι η κρίση έφερε τα μνημόνια και όχι το αντίθετο.
Όσοι καλλιέργησαν έναν ακήρυχτο εμφύλιο, διχάζοντας τον Ελληνικό λαό, έκαναν έγκλημα.
Πόλωσαν την κοινωνία και συγκάλυψαν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και το πραγματικό πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα για δεκαετίες.
Συγκάλυψαν και διαιώνισαν την πελατειακή διαφθορά, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, τη σπατάλη, το συγκεντρωτισμό του κράτους, την αβελτηρία της γραφειοκρατίας, την αδυναμία της δικαιοσύνης, την αναλγησία του φορολογικού συστήματος, την αναποτελεσματικότητα του κοινωνικού κράτους, τη βαθιά κρίση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Συγκάλυψαν την ανάγκη να σπάσουμε ένα οικονομικό σύστημα παρασιτικό και να αναδομήσουμε τον ιστό της οικονομίας, βοηθώντας δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Και ιδιαίτερα τη νέα γενιά.
Ανέτρεψαν ή προσπάθησαν να ανατρέψουν ακόμα και μεγάλες αλλαγές που ξεκινήσαμε, όπως της παιδείας, της διαύγειας, της ανοιχτής διακυβέρνησης, της αξιοκρατίας, της αποκέντρωσης, της πράσινης ανάπτυξης.
Για το λόγο αυτό, χρειάζεται η ανασύνταξη και η ριζική ανανέωση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Ώστε να αποτελέσει ισχυρή δύναμη ανατροπής κατεστημένων αντιλήψεων και πρακτικών.
Να αποτελέσει μοχλό ριζικών αλλαγών σε θεσμούς και λειτουργίες του κράτους.
Για μια λειτουργική συμμετοχική δημοκρατία.
Οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να ολοκληρώσουν το έργο που ξεκίνησε το 2009 και σταμάτησε απότομα.
Είναι καθήκον μας.
Το έχω πει επανειλημμένως και σε ανύποπτο εκλογικά χρόνο, αλλά και τελευταία: Είναι αναγκαίο να ανασυνταχθούν οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Να υπάρξουν άμεσα συγκλίσεις στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.
Να υπηρετήσουν το στόχο των μεγάλων αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Η εκλογική σύμπραξη κομμάτων, κινήσεων και προσωπικοτήτων του ευρύτερου χώρου, πρέπει να είναι η αρχή.
Μόνο η αρχή.
Μια αρχή που θα σηματοδοτήσει – όπως είχα προτείνει το 2014, τη συμμετοχική ανανέωση και ανασυγκρότηση του χώρου.
Μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες.
Από τη βάση, μέσα από τη συμμετοχή των δημιουργικών δυνάμεων στην κοινωνία, στους κοινωνικούς φορείς, στα κινήματα της νεολαίας και στην οικονομία.
Με ανοιχτό κάλεσμα και σεβασμό σε όλους όσοι θέλουν και μπορούν να συμμετάσχουν στο εγχείρημα αυτό.
Όσο για τον εαυτό μου.
Την πατρίδα και τους πολίτες θέλω να υπηρετήσω σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές.
Κρίνω ότι τώρα είναι η ώρα των συνεργασιών, της σύνθεσης, όπως και της ανανέωσης, της ρήξης με παλιές αντιλήψεις.
Καλώ όλους σε μια νέα συστράτευση σε αυτόν τον αγώνα.
Αγώνα με όρους πολιτικούς, με αρχές και αξίες – ως τα μοναδικά προαπαιτούμενα.
Είναι επιτέλους η ώρα να γίνει κοινός τόπος για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ότι η πατρίδα είναι πάνω από κομματικές σκοπιμότητες και προσωπικές επιδιώξεις.
Οι προκλήσεις με τις οποίες έχουμε να αναμετρηθούμε είναι σαφείς:
Πρώτον. Η ανάγκη να υπηρετήσουμε την πατρίδα, όπως κάναμε σε κάθε κάλεσμα, και να αθροίσουμε τις δυνάμεις του Ελληνισμού, να καλλιεργήσουμε διαύλους συνεννόησης, να πολλαπλασιάσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
Δεύτερον. Η ανάγκη καθαρών θέσεων, διακριτών, που να οριοθετούν την διαφορετικότητά μας από τη συντήρηση και να αναδεικνύουν την ανάγκη προοδευτικού προσήμου στην πορεία της χώρας.
Δεν συνεργαζόμαστε με δυνάμεις της δεξιάς.
Συγκρουόμαστε με αντιλήψεις πελατειακής διαχείρισης του κράτους, είτε αυτές προέρχονται από τη δεξιά, είτε από τη δογματική και παραδοσιακή αριστερά.
Τρίτον. Η ανάγκη να εκφραστούν και αύριο να συμμετέχουν ενεργά οι προοδευτικοί πολίτες, που αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία και στην κοινωνία και στο εκλογικό σώμα, στην ανασύνταξη του χώρου μας αλλά και της χώρας μας.
Προσωπικά υπηρέτησα την πατρίδα μου την πιο κρίσιμη ώρα στην πρόσφατη ιστορίας της.
Καλώ σήμερα κάθε προοδευτικό πολίτη να ανταποκριθεί στην πρόκληση για μεγάλες προοδευτικές αλλαγές.
Από την δικιά σου ανταπόκριση, στις ιστορικές αυτές στιγμές, θα κριθεί το μέλλον και η πορεία της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης. Τελικά και της πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου