Του Πάσχου Μανδραβέλη
Πώς φουντώνει η ανομία στη χώρα; Από τη
μια μεριά, υπάρχει η ανοχή των Αρχών. Οι μικρές παραβάσεις μένουν
ατιμώρητες και με τον καιρό αυτές γίνονται «κοινωνικό κεκτημένο»· η
μικρή παρανομία θεωρείται οιονεί νομιμότητα. Μόλις εμπεδωθεί αυτό το
κεκτημένο, τότε οι λίγο μεγαλύτερες παραβάσεις φαντάζουν «μικρές». Ετσι
μένουν κι αυτές ατιμώρητες μέχρι να αποκτήσουν το στάτους του
«κεκτημένου» κ.ο.κ. Από την άλλη, υπάρχει και διάχυτη κοινωνική ανοχή
στην παρανομία. Αυτό είναι μία από τις αρνητικές κληρονομιές της
χούντας. Επειδή τότε κάθε διαμαρτυρία έγινε παράνομη, τώρα και η
παρανομία θεωρείται μέρος της διαμαρτυρίας.