Αργήσαμε πολύ με τη Χρυσή Αυγή

του Κώστα Γιαννακίδη από το protagon.gr
Με αυτά τα πράγματα ξεμπερδεύεις νωρίς. Τώρα η Χρυσή Αυγή είναι ένας μηχανισμός με θεσμική υπόσταση που κατάφερε να πάρει με το μέρος του το λούμπεν ακροδεξιό κομμάτι της κοινωνίας, διατηρώντας, παράλληλα, προνομιακές προσβάσεις σε Στρατό, Αστυνομία και Εκκλησία 
Από την επίθεση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής μάθαμε ότι η φρουρά της Βουλής δεν διακρίνεται για την αμεσότητα στις παρεμβάσεις της. Καλόν είναι από εδώ και στο εξής, οι συνεδριάσεις της ολομέλειας να πραγματοποιούνται παρουσία μελών της φρουράς. Πιθανώς και μελών του ιατρικού προσωπικού. Με τη σωστή ένεση στο χέρι.

Επίσης όσο ο πολιτικός κόσμος εκφράζει το σοκ και τον αποτροπιασμό του, τόσο θα δικαιώνεται πολιτικά και δημοσκοπικά ο τραμπουκισμός των χρυσαυγιτών. Διότι, αν δεν το έχετε καταλάβει, αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο βρίσκονται στη Βουλή. Για να αποτελέσουν ύβρι κατά του κοινοβουλευτισμού, να βρωμίσουν τις διαδικασίες και να πέσουν ως φλέμα πάνω στο σύστημα. Τι νομίζετε ότι θέλει ο μέσος ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής; Να σηκώνει το χεράκι ο Κασιδιάρης και να ζητεί το λόγο επί προσωπικού; Όχι. Ο ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής θέλει ο Κασιδιάρης να σηκώνει το χέρι και να το κατεβάζει πάνω σε κανένα σβέρκο. Οι τύποι αύξησαν τα εκλογικά τους ποσοστά ενώ ήταν υπόδικοι και συνδεδεμένοι με δολοφονίες. Σήμερα θα έχουν αυξήσει τη συσπείρωση τους και πιθανότατα κέρδισαν μερικά υπόγεια «μπράβο» από τους καφενόβιους του αντισυστημισμού.
Ο αποκλεισμός του Κασιδιάρη ή και όλης της ΚΟ από το κοινοβουλευτικό έργο, μικρή ζημιά θα τους προκαλέσει. Ούτως ή άλλως το εκλογικό τους ακροατήριο δεν παρακολουθεί τις εργασίες της Βουλής. Η κρατική επιχορήγηση έχει ήδη διακοπεί και δεν παίρνουν ούτε ευρώ όσο κάθονται στο εδώλιο, κατηγορούμενοι για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Υπάρχει πάντα επάνω στο τραπέζι το, θεωρητικό, ενδεχόμενο να κηρυχθεί η οργάνωση τους παράνομη. Δύσκολο, ίσως και επικίνδυνο. Πρώτον επειδή θα κάνουν άλλο κόμμα με διαφορετικό όνομα (υπάρχει ήδη back up) και δεύτερον επειδή θα δημιουργηθεί περίεργο προηγούμενο. Αυτά είναι εντάξει ως σενάρια, όταν όμως πεις να τα βγάλεις από το χαρτί, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Δεν αποκλείεται, βέβαια, να πέσει επάνω στις κοντοκουρεμένες κεφαλές τους μία καταδικαστική απόφαση που θα περιλαμβάνει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Όμως ποια Πολιτεία μπορεί να βασίζεται σε υποθέσεις;
Το «σύστημα» άργησε. Ένα κομμάτι του, άλλωστε, συμπορεύτηκε μια χαρά με τους νεαρούς της άνω πλατείας που μούτζωναν το Κοινοβούλιο. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον ένας μηχανισμός με θεσμική υπόσταση που κατάφερε να πάρει με το μέρος του το λούμπεν ακροδεξιό κομμάτι της κοινωνίας, διατηρώντας, παράλληλα, προνομιακές προσβάσεις σε Στρατό, Αστυνομία και Εκκλησία. Αυτόν τον μηχανισμό είτε τον πατάς, από την αρχή, σαν φίδι που πάει να βγει από το αβγό, είτε μετά τον ανέχεσαι, συμβιβάζεσαι και ζεις μαζί του. Και, όσο και αν το ξεχνάμε, αυτό κάνουμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Ζούμε μαζί του.