«Δωρητής» ψηφοφόρων

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Πρώτη φορά ένα κόμμα «μοίρασε» με μία και μόνο κίνηση σε τόσους πολλούς πολιτικούς αντιπάλους ταυτόχρονα από ένα μικρό ή μεγάλο δώρο.

Η κυβερνώσα αριστερά, όπως έλεγε συχνά ο σοβαρός και νηφάλιος πολιτικός Φώτης Κουβέλης, δεν άντεξε το βάρος της άσκησης του κυβερνητικού έργου.

Η Δημοκρατική Αριστερά που επαινέθηκε για την υπεύθυνη στάση της, που αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο για την τρικομματική κυβέρνηση και η μόνη από τα τρία κόμματα που θυσίασε τα περισσότερα γι' αυτή τη συνεργασία, εισάγοντας νέα ήθη στο πολιτικό σκηνικό, έφυγε «κατοχυρώνοντας» μόνο ζημίες, κατά τη χρηματιστηριακή ορολογία.

τα μεγαλυτερα κερδη τα εισπράττουν -προς το παρόν τουλάχιστον- οι δύο εναπομείναντες κυβερνητικοί εταίροι και κυρίως το ΠΑΣΟΚ.

σε κέρδη «ποντάρει» και ο ΣΥΡΙΖΑ που προσβλέπει στην επανάκαμψη ενός μέρους των ψηφοφόρων που ακολούθησαν τον Φ. Κουβέλη όταν αποχώρησε από τον «Συνασπισμό».

Ενισχύει την επιλογή του ΚΚΕ που ακολουθεί τη μοναχική πορεία και έμμεσα δίνει επιχειρήματα στους «Ανεξάρτητους Ελληνες».

Πολιτικά αφελείς μίλησαν για μία νέα περίπτωση ΛΑΟΣ, αλλά σαφώς πρόκειται για ανόητους παραλληλισμούς και για φθηνές και επίπεδες αναλύσεις.

Ωστόσο, η κίνηση Κουβέλη και ο τρόπος αντίδρασής του είχε πολλά θετικά για όλους και κανένα για τον ίδιο. Πέτυχε να «απαλύνει» το μέγα λάθος Σαμαρά για την ΕΡΤ και να ενισχύσει τη συνοχή της κυβέρνησης, προσδίδοντας σε αυτή τον ρόλο του «διασώστη» της οικονομίας, όπως ακριβώς θέλουν να παρουσιάζονται οι δύο πρώην εταίροι.

Οι ολοι πολιτικοί χειρισμοί Κουβέλη δείχνουν σαφώς ηθική εντιμότητα, υπευθυνότητα και καθόλου λαϊκισμό.

Δεν έσπευσε να πει το ηχηρό «όχι» μόλις διαπράχθηκε το λάθος, να εκμεταλλευτεί τη μονομερή ενέργεια του πρωθυπουργού και να κλείσει την πόρτα με ένα καταγγελτήριο που θα ανέτρεπε το κλίμα υπέρ της ΔΗΜΑΡ.

Ακόμη και μετά την απόφαση για αποχώρηση, χωρίς κραυγές και λαϊκισμούς διατύπωσε την αντίθεση στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης, αλλά δήλωσε με έκπληξη ότι η ΔΗΜΑΡ θα στηρίξει τις όποιες μεταρρυθμίσεις προωθηθούν και ότι παραμένει στη γραμμή του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας.

Όλα αυτά τιμούν και τη ΔΗΜΑΡ και τον πρόεδρό της, αλλά δεν μεγεθύνουν ένα χώρο που έδειχνε ότι μπορούσε να υπερβεί τα ιδεολογήματα και να παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις, επηρεάζοντας εν πολλοίς τα γεγονότα και κυρίως δεν προσδίδει σε αυτή μία εικόνα ότι μπορεί να υπερβεί κάποια όρια.

Φυσικά η όλη στάση δεν έχει τίποτε το μεμπτόν ηθικά, αλλά πολιτικά παραμένει προβληματική.

Η ΔΗΜΑΡ με όλα αυτά έγινε το πρώτο κόμμα δωρητής ψηφοφόρων...

imerisia.gr