Τα ''παραμύθια'' και το Φεστιβάλ Αφήγησης Κοζάνης

του Σπύρου Κουταβά από το vetonews.gr

To vetonews ζήτησε από τους υπευθύνους του Φεστιβάλ Αφήγησης τα οικονομικά στοιχεία των τριών τελευταίων ετών, δηλαδή από το 2011 έως το 2013. Ο Οικονομικός απολογισμός είναι οικτρός και θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους οργανωτές.

Από το 2011 έως το 2013 ο Δήμος Κοζάνης δαπάνησε το φεστιβάλ 38.000 €. Το φεστιβάλ του 2011 ήταν αφιερωμένο στην μετανάστευση, το κόστος ανήλθε στις 26.000 € και τα εισιτήρια από τις παραστάσεις μόλις 378.

Πρόκειται για την διοργάνωση με σχετικά μεγάλο προϋπολογισμό όπου προβλέφθηκε ακόμη και διαφημιστική προβολή σε μεγάλες εφημερίδες με αντίστοιχες καταχωρίσεις. Για όσους ενθυμούνται υπήρξαν ολοσέλιδα αφιερώματα για το Φεστιβάλ σε εφημερίδες των Αθηνών που μάλλον έγιναν με το αζημίωτο. Δεν ενθυμούμαι τους ''ταγούς'' του ΔΗΠΕΘΕ Γ. Καραχισαριδη και  Κ. Καλογερίδου να έχουν δώσει έστω μια διαφημιστική καταχώριση στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Αντιθέτως το μόνο που ζητούν από τις τοπικούς είναι η συμπάθεια και φυσικά η δωρεάν χορηγία.

Για το 2012 και το 2013 ο προϋπολογισμός του φεστιβάλ μειώνεται σημαντικά και ταυτόχρονα μειώνονται και οι δαπάνες του. Το 2012 και το 2013 κόστισαν 5.700 και 7.100 € αντίστοιχα με τα εισιτήρια και τις εισπράξεις να κυμαίνονται επίσης χαμηλά δηλαδή 296 και 308 αντίστοιχα. Η αμοιβή του καλλιτεχνικού διευθυντή για τα πρώτα τρία Φεστιβάλ ήταν 6.000 €. Για το 4ο και το 5ο  πληρωνόταν με 500 € την κάθε του παράσταση. Εάν ανατρέξει κανείς στο πρόγραμμα θα διαπιστώσει ότι ο κ. Πελασγός έδινε δύο με τρεις παραστάσεις  σε κάθε Φεστιβάλ. Για τους καλλιτέχνες που έπαιρναν μέρος στο Φεστιβάλ οι αμοιβές ξεκινούσαν από 300 και έφταναν στα 1000 €. Το Φεστιβάλ χρηματοδοτήθηκε κατά καιρούς από το υπουργείο Πολιτισμού και από χορηγία του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου σύμφωνα με τους οργανωτές.

Οι επιλογές στο πρόγραμμα είναι φανερό ότι έφεραν την σφραγίδα του Καλλιτεχνικού διευθυντή, οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι του από από διάφορες αντίστοιχες διοργανώσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου. Έτσι καλούντο οι θεατές να πληρώσουν εισιτήριο για να ακούσουν ένα διάσημο Γάλλο η Ιρλανδό παραμυθά φίλο του Πελασγού - ο οποίος επίσης με το αζημίωτο τον καλεί σε αντίστοιχες διοργανώσεις της χώρας του - να αφηγείται στα Γαλλικά η τα Αγγλικά και ο Πελασγός να μεταφράζει στα Ελληνικά το περιεχόμενο. Με αυτό τον τρόπο υποτιμήθηκαν η εξαφανίστηκαν από το πρόγραμμα των τριών τελευταίων διοργανώσεων δεκάδες Έλληνες παραμυθάδες η αφηγητές γιατί δεν ήταν στο κύκλο του Καλλιτεχνικού διεθυντή.

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι φορολογούμενοι δημότες του υπερχρεωμένου Δήμου Κοζάνης εκτός από τον καλλιτεχνικό διευθυντή πλήρωναν με κανονική αμοιβή και την σύζυγο του για την παρουσία της στις εκδηλώσεις. Το 2013 ευτυχώς υπήρξαν σωτήριες παρεμβάσεις του Καραχισαρίδη που φάνηκαν και στα εισιτήρια με την παρουσία της Όλιας  Λαζαρίδου να συνομιλεί με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και της Νενας Μεντη να ερμηνεύει την βιογραφία της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.  Συνοπτικά το Φεστιβάλ από το 2011 έως το 2013 με βάσει τα εισιτήρια παρακολούθησαν 982 θεατές με κόστος 38 .0000 € και έσοδα από εισιτήρια, χορηγίες και επιχορηγήσεις περί τις 11.000 €.

Είμαστε οι μοναδικοί που διοργανώνουμε Διεθνές φεστιβάλ αφήγησης; Όχι, και ευτυχώς για να υπάρχει και το μέτρο σύγκρισης. Στην Κέα κάθε χρόνο διοργανώνουν τέτοια γιορτή παραμυθιού (κλικ εδώ), επίσης αυτές τις ημέρες στο Πήλιο λαμβάνει χώρα ένα από τα ωραιότερα φεστιβάλ  που διοργανώνει Πολιτιστικός σύλλογος της περιοχής! (κλικ εδώ). Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα οι ''ταγοί του ΔΗΠΕΘΕ να ρίξουν μια ματιά στην 11η Γιορτή παραμυθιών στην Κέα και στο 3ο Φεστιβάλ που διοργανώνουν στο Πήλιο για να οπλισθούν με ιδέες και εμπειρίες για το τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος με ελάχιστα χρήματα και να μην πιάνονται κορόιδα από τα μεγαλόσχημα σχέδια του εκάστοτε καλοθελητή. Να δουν πως αξιοποιείται και προβάλλεται το εγχώριο αφηγηματικό απόθεμα που διαθέτει η χώρα χωρίς να υποτιμάται η διεθνής παράδοση και κουλτούρα. 

Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι κάθε θέσεως επί των πολιτιστικών του Δήμου διακατεχόμενοι από το σύμπλεγμα του κακού Ελληνικού επαρχιωτισμού υποτιμούν το καλλιτεχνικό απόθεμα της πόλης και τρέχουν εδώ και εκεί για να ανακαλύψουν πολιτιστικούς ''σωτήρες'' χωρίς κανένα σχέδιο αλλά και κριτήριο.  Η Δήμος με την καλλιτεχνική αρωγή  των ''ταγών'' του ΔΗΠΕΘΕ κατάφερε το ακατόρθωτο. Είναι ο μοναδικός που αγόρασε την  ιδέα του Φεστιβάλ του κ. Πελασγού, τον έκανε καλλιτεχνικό διευθυντή, του εμπιστεύθηκε σχεδόν εν λευκώ χρήματα και οργάνωση του Φεστιβάλ, δέχτηκε να πληρώνει ακόμη και την γυναίκα του για την παρουσία της στις εκδηλώσεις,  χωρίς να ρωτήσει και να δει τι κάνουν άλλοι με μεγαλύτερη εμπειρία στο θέμα εστω και για σύγκριση.

Την ίδια στιγμή με το ήμισυ των χρημάτων που δαπάνησε για τα τρία φεστιβάλ θα μπορούσε να ξεκινήσει την διοργάνωση  ενός Διεθνούς Φεστιβάλ Jazz με αφετηρία και πυρήνα τους διάσημους μουσικούς που διαθέτει η πόλη, και με την διοργάνωση παράλληλων κύκλων σεμιναρίων για μουσικούς από όλη την Ελλάδα. Επίσης στην ίδια κατεύθυνση θα μπορούσαν να ενισχυθούν οι κύκλοι σεμιναρίων Κλασσικής μουσικής που διοργανώνουν ο Παναγιώτης και ο Δημήτρης Δημόπουλος. Η Κοζάνη για το μήνα Αύγουστο θα μπορούσε να είναι η πόλη που θα φιλοξενεί μουσικούς και εκπαιδευόμενους στα αντίστοιχα σεμινάρια με σημαντικά έσοδα για την τοπική Οικονομία της. Δεν ξέρουν αλλά δεν θέλουν και να ρωτάνε οι αρμόδιοι ''ταγοί''. Γιατί εάν ρωτούσαν κάποιον από τους διεθνούς φήμης Τζαζίστες η τους διεθνούς φήμης πιανίστες της κλασσικής μουσικής της πόλης θα τους έλεγαν τι συμβαίνει σε άλλες πόλεις της Ευρώπης με λιγότερο  πληθυσμό κάκιστο πολιτιστικό απόθεμα που όμως κατάφεραν μέσω της μουσικής, του φεστιβάλ και των σεμιναρίων να κάνουν τις πόλεις τους αγνώριστες.

Ευτυχώς που στην ζωή υπάρχει πάντα η καινούργια αρχή, για να δούμε.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ VETONEWS http://www.vetonews.gr/editorial/item/19383-ta-paramythia-tou-festival-afigisis-kozanis