Σαν το West End

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

15-20 ευρώ κοστίζει το εισιτήριο των περισσότερων παραστάσεων που βγαίνουν σε περιοδεία και μας κάνουν την τιμή να περνούν από την πόλη μας. Φέτος, όλο το καλοκαίρι μπορεί και να «σπάσουμε» ρεκόρ παραστάσεων, αφού κάθε εβδομάδα εμφανίζονται από τα μέρη μας τουλάχιστον δύο παραγωγές. Τύφλα να ‘χει το λονδρέζικο West End.
Oσο θέατρο δεν είδατε στη ζωή σας, θα το δείτε τώρα. Ναι, αλλά με τι λεφτά είναι το ερώτημα;

Ε, λοιπόν, φαίνεται ότι σε αυτό το θέμα ισορροπία δεν θα βρούμε ποτέ. Το θέατρο, απαραίτητο για τον προβληματισμό και την καλλιέργεια, ήταν πάντοτε ακριβό είδος ψυχαγωγίας. Τώρα τελευταία έχει γίνει είδος πολυτελείας, με δεδομένο ότι τα 20 ευρώ είναι πολλά, πάρα πολλά, για δύο ώρες ψυχαγωγίας.
Πόσες παραστάσεις μπορεί να σηκώσει, λοιπόν, το θεατρόφιλο κοινό της Δυτικής Μακεδονίας; Δύο-τρεις, τέσσερις στην καλύτερη. Οι υπόλοιπες θα πάνε «άκλαφτες», όπως ο εξαιρετικός, κατά κοινή ομολογία «Κοινός Λόγος» με τη Λυδία Κονιόρδου, αφού ακόμα και στην εποχή του ντεκαντάνς του λάϊφ-στάιλ οι παραστάσεις με «κράχτες» λειτουργούν αλλιώς.
Το συμπέρασμα είναι ότι όταν όλα αλλάζουν και αναπροσαρμόζονται, οι θεατρικοί οργανισμοί που βιώνουν πρώτοι απ’ όλους την κρίση, δεν μπορεί να επιμένουν εμμονικά σχεδόν να διατηρούν στα ύψη τις τιμές των εισιτηρίων τους. Πολύ απλά γιατί έτσι χάνουν πελατεία.