Του Μπάμπη Χ. Μητσιόπουλου
Δεν αντιλαμβάνομαι πλέον τα
μηνύματα των δημοσκοπήσεων που διεξάγονται σχεδόν κάθε μήνα. Πέραν των όποιων
σαφών και άμεσων πολιτικών μηνυμάτων, υποβόσκουν αντιφατικές αναγνώσεις των
δημοσκοπικών ευρημάτων.
Καταλαβαίνω την απόρριψη της
"μνημονιακής"πολιτικής της κυβέρνησης, κατανοώ τη δυσαρέσκεια γα την
οικονομική κατάντια, την πτώση που παρουσιάζει το κυβερνών κόμμα στο 30%, δεν
δύναμαι όμως να αντιληφθώ την επιθυμία της πλειοψηφίας του 70% για μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες
ζητά από αυτή την κυβέρνηση και από την άλλη αυτή την
"αντιμνημονιακή" λογική.
Πώς θα γίνουν αυτές οι
ανατροπές χωρίς να ανοίξει μύτη; Πώς είναι δυνατόν αυτοί που θέλουν τις
αποκρατικοποιήσεις, τον εξορθολογισμό του δημόσιου τομέα, την εφαρμογή νέων
κανόνων στο παιχνίδι της αγοράς με το άνοιγμα των επαγγελμάτων, την εξυγίανση του
συνδικαλισμού, να είναι πολέμιοι της πολιτικής και του μνημονίου που επιβάλλει αυτές
τις αλλαγές;
Αντί να μιλήσουμε για την
απραγία και για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η κυβέρνηση, ανοίγουμε πάλι
συζητήσεις άσκοπες περί του μνημονίου και των νέων μέτρων.
Ακούγεται επίσης από κάποιους
η άποψη ότι η πτώχευση της χώρας, είναι η μόνη λύση. Ότι με το ζόρι μας
διατηρούν εν ζωή για το δικό τους συμφέρον τα ξένα κέντρα... Και επικαλούνται τις
δημοσκοπήσεις για να τεκμηριώσουν ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι κατά του
μνημονίου και υπέρ της...πτώχευσης!
Το να εύχεται κανείς να χρεοκοπήσει, να καταρρεύσει το σπίτι του είναι
εν πολλοίς τρομακτικό, για να μη πω τραγικό.
Αξίζει να σκεφθούν λίγο όλοι
αυτοί, κάνοντας μία μικρή αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία.
Μήπως μετά την κατάρρευση και
προ του χάους, ξεπηδήσουν και πάλι κάποιοι εθνικοί τιμητές, εθνοσωτήρες, όπως
έγινε και το '74; Μήπως έχουμε και πάλι την επανάληψη του ίδιου σκηνικού;
Αντί λοιπόν ο Παπανδρέου να
προσπαθεί να οδηγήσει ματαίως τη χώρα εκεί που η ίδια δεν θέλει, ή από την άλλη
ανεύθυνα να την αναγκάσει σε κατάρρευση και μαρασμό, ας πράξει αυτό που ακόμη
και σε αυτή τη σχετική, αστική και προσχηματική μας δημοκρατία ισχύει. Εκλογές! Εδώ και τώρα, χωρίς
περιστροφές και καθυστερήσεις, χωρίς αναστολές και περιφραστικές επεξηγήσεις.
Ας πράξει αυτό που ο ίδιος
έθεσε ως δίλημμα τον περασμένο Νοέμβριο, προ των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αν η
χώρα άντεξε τους τελευταίους πέντε μήνες της πλήρους κυβερνητικής απραξίας,
γιατί να μην μπορεί να αντέξει δύο παραπάνω; Από τη στιγμή που η πλειοψηφία των
Ελλήνων είναι κατά του μνημονίου, τον λόγο έχουν οι κάλπες. Και ας αποφασίσουμε
όλοι εμείς αν
θέλουμε να πτωχεύσουμε, αν θέλουμε
μνημόνιο ή...μνημόσυνο.
Εκλογές
τώρα!__
1 σχόλιο:
O κος Μητσιόπουλος ωσάν φερέφωνο των παλιών καλών πολιτικάντικων πρακτικών, προτιμά, αντί να παρουσιάζει μια κατάσταση (που εν μέρει το κάνει) να ερευνά και να καταλογίζει -κατά τη γνώμη του- ευθύνες και να προτείνει λύσεις, να επισείει τη δαμόκλειο σπάθι των εκλογών και τον κίνδυνο της ακυβερνησίας πάνω από τό κεφάλι του ελληνικού λαού, που όλο αυτό το διάστημα δέχεται αγόγγιχτα (σχεδόν) ότι μαλακία έχει επιφέρει στην ελλάδα η χαραμοφαίζουσα κάστα ΟΛΩΝ τω ν πολιτικών που θήτευσαν -τουλάχιστον- με τη μεταπολίτευση.
Δεν φοβόμαστε κε Μπάμπη (μας) ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Εχουμε γράψει τις πολιτικές απειλές σας από καιρό τώρα στ' α@@ μας ...
Αντί να αρθρογραφείς και συ μαζί με τον δημοσιογραφικό ορυμαγδό των δημοσιογραφογλυφτρονιών της εξουσίας, θα πρόσφερες καλύτερες υπηρεσίες εάν έψαχνες για κανένα καλό .... ελικόπτερο για να τους φυγαδεύσεις ...
Δημοσίευση σχολίου