Υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που όταν ακούν για το
ενδεχόμενο να αποβληθεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, παίρνουν
περισπούδαστο ύφος και απαντούν: «αυτό δεν γίνεται».
Έτσι διαμορφώθηκε σταδιακά η συλλογική πεποίθηση ότι ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν προβλέπεται βρε αδελφέ, πως το λένε. Με άλλα λόγια έτσι και τους κατσικωθήκαμε, θέλουν δεν θέλουν θα μας ανεχτούν. Και μπορεί να γκρινιάζουν τώρα, αλλά στο τέλος θα μας τα δώσουν τα λεφτά. Σιγά μη ρισκάρουν τώρα φασαρίες με την Ελλάδα. Στο κάτω –κάτω τι είναι η ελληνική οικονομία; Ένα ασήμαντο μέγεθος.
Έτσι διαμορφώθηκε σταδιακά η συλλογική πεποίθηση ότι ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, έξοδος από το ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν προβλέπεται βρε αδελφέ, πως το λένε. Με άλλα λόγια έτσι και τους κατσικωθήκαμε, θέλουν δεν θέλουν θα μας ανεχτούν. Και μπορεί να γκρινιάζουν τώρα, αλλά στο τέλος θα μας τα δώσουν τα λεφτά. Σιγά μη ρισκάρουν τώρα φασαρίες με την Ελλάδα. Στο κάτω –κάτω τι είναι η ελληνική οικονομία; Ένα ασήμαντο μέγεθος.
Υπάρχει απάντηση για όλα αυτά; Υπάρχει. Και είναι η έξης: κούνια που μας κούναγε. Αν υπάρχουν δημόσια πρόσωπα που είναι τόσο μακριά νυχτωμένα σε σχέση με όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή στην Ευρωζώνη, είναι επικίνδυνα. Αν καλλιεργούν τον εφησυχασμό απλώς μας οδηγούν να σκάψουμε τον λάκκο μας μια ώρα αρχύτερα. Γιατί όσοι παρακολουθούν στοιχειωδώς τα πράγματα μπορούν να αντιληφτούν ότι η Ελλάδα βγαίνει και παραβγαίνει από την Ευρωζώνη.
Το συζητούν πολλοί, το θέλουν ακόμη περισσότεροι, το διαμηνύουν αρκετοί. Το είπε πολύ καθαρά τη Δευτέρα η αυστριακή υπουργός Οικονομικών – όπου Αυστρία καλό είναι να διαβάζουμε Γερμανία: «Αν οι Έλληνες δεν τηρήσουν ότι συμφωνήσαμε θα φύγουν από την Ευρωζώνη».
Αλλά κοντά στο νου κι η γνώση. Δεν χρειάζεται να το πει κάποιος για να συμβεί. Έτσι όπως πάμε θα προκύψει εκ των πραγμάτων. Δηλαδή δεν θα μας χωράει η Ευρωζώνη. Δεν θα είμαστε απλώς μύγα μες το γάλα. Θα είμαστε παραβάτες των Συνθηκών που αποτελούν το θεμέλιο της Ευρωζώνης.
Καθώς οι ευρωπαϊκές οικονομίες αρχίσουν να ανακάμπτουν, προκύπτει η ανάγκη να αναδιαμορφωθεί προς το πιο αυστηρό το Σύμφωνο Σταθερότητας με το οποίο συγκροτήθηκε η Ευρωζώνη. Πήραν σχετικές αποφάσεις στη σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου και θα τις συμπληρώσουν τον Ιούνιο. Για παράδειγμα οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να επιστρέψουν σε χρέος κοντά στο 60% του ΑΕΠ τους. Πόσο θα μπορεί να γίνει ανεκτή μια οικονομία με χρέος 160%, όπως τείνει να διαμορφώσει η ελληνική; Πώς θα επιβληθεί η δημοσιονομική πειθαρχία στις 17 χώρες του ευρώ, όταν η μια από αυτές παραμένει σε εκτροχιασμό δια παντός;
Συνεπώς ας συνέλθουμε. Αν δεν προσαρμοστούμε θα μας εκβράσουν. Και
όχι μόνο δεν θα έχουν κόστος, άλλα θα το παρουσιάσουν και ως κίνηση
εξυγίανσης της Ευρωζώνης. Ο μόνος τρόπος να το αποτρέψουμε είναι να
παίξουμε με αυτούς τους κανόνες. Να προσαρμοστούμε όπως κάνουν και οι
άλλοι. Όσοι επιμένουν να μην βλέπουν τον κίνδυνο προσφέρουν κακές
υπηρεσίες. Γιατί κόβουν το κλαδί στο οποίο καθόμαστε.
1 σχόλιο:
Μετά την ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας, ένα ακόμα πρόβλημα που ζητάει λύση είναι το μεταναστευτικό. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτά τα προβλήματα έχουν κοινή λύση. Η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας. Αλλά η λύση παρουσιάζεται σαν απειλή.
Η λύση για το μεταναστευτικό είναι η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή. Με αυτόν τον τρόπο, το μεταναστευτικό λύνεται αμέσως. Το γιατί θα λυθεί αμέσως είναι προφανές.
Η έξοδος από το ευρώ είναι και η μόνη λύση για την ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας.
Πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη, η έξοδος από το ευρώ έπρεπε να είχε γίνει από το 2009. Σήμερα –και μετά την υπογραφή του μνημονίου- η θέση της χώρας είναι πολύ πιο άσχημη από τότε, και κάθε μέρα γίνεται όλο και χειρότερη.
Φυσικά, η έξοδος από το ευρώ θα έχει επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών -όπως έχει και η παραμονή στο ευρώ-, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια και να διορθώσουμε τα ψέματα της κυβέρνησης Σημίτη με τα μαγειρεμένα στοιχεία -αλλά και των κυβερνήσεων που ακολούθησαν- που οδήγησαν μια χώρα που δεν είχε τις προδιαγραφές στην ευρωζώνη και τη χρεοκοπία.
Η επιστροφή στη δραχμή θα πρέπει να σημαίνει –και θα σημαίνει- το τέλος των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα για 37 χρόνια αλλά και το τέλος των λίγων οικογενειών μεγαλοεπιχειρηματιών που διαφεντεύουν τον τόπο. Αν δεν φύγουν αυτοί, η Ελλάδα δεν θα γίνει ποτέ καλύτερη. Κανείς ποτέ δεν έχτισε το σπίτι του πάνω στο βούρκο.
Έβλεπα τις προάλλες στην τηλεόραση τους φοιτητές της ΔΑΠ να υποδέχονται τον Αντώνη Σαμαρά με συνθήματα και ζητωκραυγές και με έπιασε απελπισία. Θα ήθελα να πω σε αυτά τα παιδιά πως ακόμα και τώρα δεν έχουν καταλάβει τίποτα και πως είναι βουτηγμένα μέσα στα σκατά αλλά –από την άλλη- δεν έχουμε όλοι το ίδιο όραμα για τη χώρα μας και τους εαυτούς μας. Ούτε πριν, ούτε τώρα.
Οι ψηφοφόροι-πελάτες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας θέλουν να συνεχίσουν τα πράγματα όπως έχουν. Είναι προς το προσωπικό τους συμφέρον– ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν. Το θέμα είναι πως –ανεξάρτητα από τι θέλουν οι πελάτες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας- αυτό το μοντέλο κατέρρευσε.
Αυτός είναι ο λόγος που αυτοί οι πελάτες λιγόστεψαν και είναι πια η μειοψηφία. Δεν μπορεί η χώρα να συνεχίζει να είναι όμηρος του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και των πελατών τους – τώρα πια δεν γίνεται κιόλας.
Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει πως η χώρα μας θα ξεπουληθεί εντελώς και οι Έλληνες θα μετατραπούν σε σύγχρονους σκλάβους. Βέβαια, κάποιοι θα πλουτίσουν από το ξεπούλημα. Άλλοι, απλώς, θα επιβιώσουν. Και κάποιοι άλλοι θα εξαθλιωθούν.
Η επιστροφή στη δραχμή θα έχει αρχικά εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού αλλά θα αποτελέσει και ένα νέο ξεκίνημα. Ένα ξεκίνημα με αλήθεια αυτή τη φορά. «Το έθνος πρέπει να ταυτίσει το εθνικόν με το αληθές». Έστω και τώρα. Ή μάλλον, αν όχι τώρα, πότε;
Μπορεί να μην προβλέπεται από τους κανονισμούς αλλά –μιας και για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά- ελπίζω η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρει τον τρόπο να μας δείξει την πόρτα εξόδου από το ευρώ. Το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να μας κάνουν οι Ευρωπαίοι εταίροι είναι να διώξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη.
Αφού δεν βρέθηκε ένας τίμιος και γενναίος Έλληνας πολιτικός να το κάνει -και ο Παπανδρέου επέλεξε το ξεπούλημα του Μνημονίου-, ας το κάνει η Μέρκελ.
Βέβαια, πώς να το έκανε Έλληνας πολιτικός, όταν συνεχίζουν να κυβερνούν –εναλλάξ- αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην ηθική και οικονομική χρεοκοπία;
Πετώντας την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη, πετάνε έξω από την Ελλάδα το πελατειακό κράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τις οικογένειες-μαφίες που ξέσκισαν τη χώρα. Αφού δεν το κάναμε εμείς, ας το κάνουν οι Ευρωπαίοι.
Έξοδος από το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή, επιτροπή λογιστικού ελέγχου για το χρέος, αντίο ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αντίο οικογένειες-μαφίες, καλημέρα Ελλάδα.
Επιστροφή στη δραχμή. Επιστροφή στην αλήθεια
ενα ωραιο και εμπιριστατωμενο αρθρο εχει επισης ο δημητρης καζακης στο χθεσινο "ποντικι"
Δημοσίευση σχολίου