του Ιωάννη Κοσμίδη
-Δεν πετάω τα σκουπίδια έξω από το αυτοκίνητο μου παρά όταν σταματήσω, σε ένα κάδο
-Προσπαθώ τις
περισσότερες φορές να διασχίζω τη διάβαση πεζών όταν περνώ απέναντι και δεν
περνάω από όπου με βολέψει
-Όταν οδηγώ δίνω προτεραιότητα στους πεζούς.
-Φοράω πάντα ζώνη ακόμη και μέσα στην πόλη.
-Δεν οδηγώ σα να είμαι ο βασιλιάς της ασφάλτου και όλοι
πρέπει να παραμερίσουν
-Δεν παρκάρω ποτέ σε θέσεις αναπήρων
-Δεν πατάω κόρνα έτσι για να χαιρετήσω, ξέρω πως ενοχλώ
-Γεμίζω το ρεζερβουάρ μου εκεί που έχει χαμηλή τιμή,όχι μόνο
για το πορτοφόλι μου αλλά για να επιβραβεύσω-ενθαρρύνω τον επιχειρηματία.
-Προτιμώ την επιχείρηση που με σέβεται και δεν με βλέπει ως
κινούμενο ευρώ και υποψήφιο θύμα.
-Δεν αδειάζω το λαιμό μου δημοσίως.
-Ζητάω απόδειξη και ας με στραβοκοιτάνε κάποιοι.
-Όταν κάποιος με ρωτάει πως θα πάει κάπου, ακόμη και να μη
ξέρω προσπαθώ να τον βοηθήσω
-Λέω καλημέρα /καλησπέρα αν βρω κάποιον στο ασανσέρ.
-Δεν θεωρώ πως επειδή είμαι Έλληνας μου χρωστάει όλος ο
κόσμος. Τουναντίον νιώθω πως πρέπει να φανώ, έστω λίγο αντάξιος
των προγόνων μου
-Δεν βλέπω παντού συνωμοσίες και εχθρούς.
-Δεν νομίζω πως όλοι οι άλλοι λαοί είναι κατώτεροί μ ου και
εν πάση περιπτώσει αν είμαι ανώτερος τους πρέπει να το αποδεικνύω κάθε ημέρα.
-Ξέρω πως ο σεβασμός δεν είναι αυτονόητος αλλά κερδίζεται
-Δεν κάνω παρέα με τους κρατούντες για να μπορώ να γράφω
ανεπηρέαστα.
-Δεν με νοιάζει μόνο η σύνταξη που θα πάρω αλλά και η χώρα
που θα αφήσω στις επόμενες γενιές
- Επιμένω για τις απόψεις μου, τις υπερασπίζομαι και ας
μη είναι αρεστές
-Ως παιδί του ιδιωτικού τομέα δεν θα στεναχωρηθώ αν αρθεί η μονιμότητα
-Δεν ονειρεύτηκα ποτέ ‘μια θεσούλα’
-Δεν θέλω να ‘αράξω’, μου αρέσει η κίνηση
-Ξέρω πως πρέπει να παράγω αυτά που εισπράττω για να είναι βιώσιμη η δουλειά μου..
-Δεν μπορώ να καταλάβω την έννοια κλειστό επάγγελμα. Οι
φούρνοι, οι καφετέριες, τα ρουχάδικα, ο γιατρός κ.ο.κ τότε γιατί να μην είναι κλειστά;
-Δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του ΠΑΜΕ. Όταν αποκλείουν
ένα κρουαζιερόπλοιο δεν καταλαβαίνουν πως πνίγουν τον καταστηματάρχη της γειτονιάς
και όχι τον καπιταλισμό;
-Είμαι αισιόδοξος για την χώρα μου και πιστεύω πως θα
γίνουμε καλύτεροι μετά από αυτό το ταρακούνημα.
-Πολλά από αυτά που μας ζητάνε να κάνουμε ήθελα να τα έχουμε
κάνει μόνοι μας π.χ κατάργηση
μονιμότητας, για να μη χρειαστεί να μας τα επιβάλουν.
-Το Δυτικό πολιτισμό θέλω να φτάσω, Μαρόκο είμαι ήδη(ως
χώρα)
-Πιστεύω στο γηράσκω αεί διδασκόμενος(δια βίου μάθηση) και
προσπαθώ να βελτιώνομαι
-Για τις αναποδιές στην ζωή μου, που ήταν πολλές, δεν τα
ρίχνω στην ‘άτιμη την κενωνία’ αλλά στην κακή συγκυρία
-Από τα άρθρα μου όλα αυτά τα χρόνια δεν αποκόμισα
οικονομικά οφέλη παρά ευαρέσκεια ή δυσαρέσκεια.
-Νομίζω πως τα άρθρα μου και η εν γένει συμπεριφορά μου
είναι το δικό μου λιθαράκι στο καλύτερο αύριο για την πατρίδα μου
-Είναι αυτονόητο σε μένα πως κάθε ημέρα πρέπει να είμαι
χρήσιμος άνθρωπος και φίλος
Είμαι ο Γιάννης και είμαι εντάξει(;).
1 σχόλιο:
xehases na anfereis oti eisai zimiaris kai kamia mera tha mas fereis kana kafe sto kefali :)))))
oreo ar8ro kisses file
Δημοσίευση σχολίου