της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ
Υπάρχει επικοινωνία χωρίς περιεχόμενο; Υπάρχει πολιτική χωρίς
επικοινωνία; Θυμάμαι όταν δημιούργησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος το Κόμμα
Ενεργών Πολιτών (γνωστό και ως ΚΕΠ) ότι η πρώτη παρουσίαση που έκανε
είχε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μια καλή επικοινωνιακή δράση.
Ενσάρκωσε με επιτυχία τον κατά Ραμονέ ρόλο του Μεσσία των Μέσων, αυτού
που θα μετατρέψει την πολιτική σε τηλε-ευαγγέλιο (Ραμονέ, Η τυρρανία των
μέσων, εκδόσεις Πόλις, 1999).
Με διασκεδάζει η παρέα του, του έβγαλα
και παρατσούκλι *ψεκασμένος* και συζητάμε αναλυτικά για τις επιλογές που
είχαμε ως κράτος το 2009, δηλαδή το έτος της χρεοκοπίας. Παρά την
προσπάθεια, δε μπορέσαμε καν να οριοθετήσουμε τις επιλογές αλλά αυτό
παραμένει κάτι πολύ δύσκολο σε κάθε πολιτικό τραπέζι συζήτησης ανά την
Ελλάδα.