Ένας
υπουργός δικαιούται (ή και οφείλει) να επαινεί, ακόμα και να κολακεύει
τον Πρωθυπουργό, αφού σ’ αυτόν οφείλει τη θέση που κατέχει. Αλλιώς δεν
θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας του, σύμφωνα με την
αθάνατη ρήση του αείμνηστου Γιώργου Κατσιφάρα.
Βεβαίως,
ο βαθμός και ή ένταση της κολακείας έχουν σημασία. Άλλο να λες, για
παράδειγμα, ότι ο Πρωθυπουργός «αγωνίζεται για να σώσει τη χώρα» (θεμιτή
κοινοτοπία) κι άλλος να σπας τα κοντέρ της αμετροέπειας, λέγοντας ότι
ένας Πρωθυπουργός με θητεία ολίγων μηνών (πρόλαβε και) έγινε…εθνάρχης!