Επίκαιρα Θέματα:

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020

Πώς βρίζονταν οι οικισμοί μεταξύ τους: ταυτότητες κι ετερο-ταυτότητες στην μεσαιωνική κοινωνία Ελίμειας και περιχώρων

Του Αθανάσιου Καλλιανιώτη

Εξετάζονται περιγελασμοί οικισμών από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα: το όνομα, η γέννηση, η διάρκεια και η ερμηνεία τους

Θεωρίες. Ταυτότητα ορίζεται στα μαθηματικά η ισότητα ανάμεσα σε δύο αλγεβρικές παραστάσεις,[1] στη δε διοίκηση το έγγραφο που πιστοποιεί τη μοναδικότητα εκάστου ατόμου και στο εμπόριο τη γνησιότητα των αντικειμένων.[2] Στην αρχαία φιλοσοφία θέτει το πρόβλημα της ομοιότητας και της διαφοράς.[3]

 

Στην κοινωνία των περασμένων αιώνων η ταυτότητα των κατοίκων εκάστου οικισμού οριζόταν από την εδαφική διαμόρφωση του τόπου, τα εργαλεία χρήσης, τα προϊόντα, τους ναούς. Ακόμα κι από τη σύμπλευση με την εξουσία όπως η αρχαία Καισάρεια της Ελίμειας -πώς ονομαζόταν πρωτύτερα ο οικισμός; Τοιουτοτρόπως , οι χωρίτες του Κήπου (Μπαξί στην ιδιόλεκτο) αυτοονομάζονταν κι ετερο-ονομάζονταν Μπαξιώτις, οι αντίστοιχοι του Χρωμίου (Σφίλτσι) Σφιλτσνοί κ.ο.κ., ενώ οι γυναίκες Μπαξιώτσις και Σφιλτσνιές. Οι του Προσηλίου (Καλντάδις) Καλουδγιώτις[4] -σε οθωμανικό κατάστιχο του 1530 μ.Χ. ο οικισμός αναγράφεται ως Kaludan ή Kaludat με 35 νοικοκυριά, 3 άγαμους και 2 χήρες.[5]

Συνέχεια εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Το Προφίλ μας