Το θέμα μου δεν είναι αν είχε δίκιο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης που δεν ήθελε να παραχωρήσει την πλατεία Αριστοτέλους για την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη επικαλούμενος
λόγους σωστής λειτουργίας της πόλης, ούτε ο Θεοδωράκης που επέμενε να
μιλήσει εκεί παρ' ότι του παραχωρούνταν δύο άλλα κεντρικά σημεία της
Θεσσαλονίκης. Εκείνο που παρατηρώ είναι ότι η απόφαση (εν προκειμένω το
«όχι») ενός εκλεγμένου από τον λαό άρχοντα (επιφορτισμένου, δηλαδή, να
βάλει τάξη στην αταξία, να θέσει κανόνες) αντιμετωπίστηκε και πάλι από
πολλούς (κυρίως στα τηλεοπτικά παράθυρα) είτε ως καπρίτσιο είτε ως
προσπάθεια (εκπορευόμενη από μικροπολιτικές σκοπιμότητες) να φιμωθεί ο
αντιμνημονιακός αγώνας του συνθέτη και της «Σπίθας» του.
- είτε με οικονομικά - κοινωνικά κριτήρια για ειδικότητα σπουδών που οι ίδιοι επιλέγουν (voucher κοινωνικών κριτηρίων)