Της Λώρης Κέζα
Στο
άκουσμα της συνένωσης σχολείων ορισμένοι αντέδρασαν ωσάν να
επιστρέφουμε στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Φαντάστηκαν μαθητές να
τυλίγουν τα πόδια τους με κουρελόπανα για να περπατήσουν στο χιονιά
μερικά χιλιόμετρα, μέχρι το διπλανό χωριό. Τα πράγματα δεν είναι
ακριβώς έτσι: κατ’ αρχάς δεν υπάρχουν πια ανυπόδητα παιδιά. Ηταν
εντούτοις αναμενόμενο να αντιδράσουν έτσι όσοι πάσχουν από τον φόβο της
μεταρρύθμισης. Στην εκπαίδευση όλα ξεκινούν με
αρνητισμό έτσι στο άκουσμα της συνένωσης, η αλλαγή έγινε δεκτή με
γκρίνια εκ προοιμίου. Κι ας απέχουν τα σχολεία δυο οικοδομικά
τετράγωνα, κι ας συστεγάζονται, κι ας μοιράζονται το προαύλιο. Η αλλαγή
έγινε δεκτή με επιφυλακτικότητα παρά τις εγγυήσεις που δίνει επίμονα η
κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου.