Eνα παιδί δεν είναι ακόμα ένα αξεσουάρ. Δε συμπληρώνει καμία εικόνα σε κανένα παζλ της ζωής, το οποίο ούτως ή άλλως πολύ εύκολα χαλάει. Απαιτεί πλήρη και διαρκή αφοσίωση, κι αυτό είτε το μπορείς, είτε όχι. Δεν έχει ημίμετρα, τουλάχιστον για κάποιο μεγάλο διάστημα.
Γι’ αυτό και η εικόνα για τη μάνα παραμένει η παραδοσιακή. Δύσκολα γίνεται κατανοητή η απόκλιση από το πρότυπο, παρά την τάση που επικράτησε όλο το διάστημα της εποχής των παχέων αγελάδων με τη «φιλιπιννέζα» οικιακή βοηθό να συνοδεύει την οικογένεια στις διακοπές.
Η μάνα-μαμά θα είναι πάντα αυτή που μαγειρεύει με το δικό της τρόπο τις νοστιμότερες λιχουδιές, που έγνοια της είναι όχι μόνο το καθημερινό σου φαγητό, αλλά και η τροφή του μυαλού σου. Εν πάση περιπτώσει, τη μάνα σπάνια την έχεις στο μυαλό σου με δωδεκάποντα και τέλεια μακιγιαρισμένη, γιατί ακόμα κι αν αυτή είναι η εικόνα που έχουν οι άλλοι γι’ αυτή, εκείνη μέσα στο σπίτι είναι απλά η μαμά.
Δύσκολη η δουλειά της, αλλά μεγάλη η ανταμοιβή της, όταν είναι τυχερή και την εισπράξει. Ούτως ή άλλως δεν την περιμένει. Μα, ακόμα πιο τυχερά τα παιδιά της μάνας που ανέλαβε αυτό το ρόλο από επιλογή και όχι από κοινωνική υποχρέωση ή επειδή απλά έτσι έτυχε.
* Σκέψεις για τις μαμάδες με αφορμή τη γιορτή τους και μια νέα άφιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου