της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ
Ο μετανάστης δήμαρχος, ο πολλά βαρύς Αποστόλης, η παράγκα στην πρώτη
γραμμή, ο οικολόγος δήμαρχος, αλλά και ο δήμαρχος με την πασμίνα
συνυπάρχουν και είναι όψεις της ίδιας πραγματικότητας της τοπικής
αυτοδιοίκησης. Μπορεί να μην είναι η αντιπροσωπευτική εικόνα, αλλά είναι
το μέρος της εικόνας που κάνει για «πιασάρικους» τίτλους. Αλλες φορές
ελπιδοφόρα και θριαμβευτική για τη δύναμη των πολιτών, άλλες φορές
απογοητευτική για τη γοητεία που εξακολουθεί να ασκεί η εικόνα.
Κάθε
αλλαγή είναι αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο, αλλά δεν τη φέρνει
απαραίτητα.
Εγραφα και χθες ότι στην κάλπη, ως κοινωνία, λειτουργούμε
πολλές φορές με τρόπο που προδίδει διχασμένες προσωπικότητες. Εκεί που
αναγνωρίζουμε την ανάγκη για αξιοσύνη και ικανότητα, για συνύπαρξη και
πολυπολιτισμικότητα, εκεί πάλι είναι που αποθεώνουμε το λαϊκισμό, τη
φτήνια και τη χυδαιότητα. Εκεί που θαρρείς και αναγνωρίζουμε στην τοπική
αυτοδιοίκηση την ανάγκη να πάρει οριστικό διαζύγιο απο τον κομματισμό,
εκεί πάλι την κρατάμε δέσμια άλλων συμφερόντων.
Οταν θα πάψουμε να
τα μπερδεύουμε όλα αυτά και ξεχωρίσουμε το Euro από το Europarliament,
προσδίδοντας συγκεκριμένα ιδεολογικά (όχι κομματικά) και λογικά (όχι
συναισθηματικά) κριτήρια στις επιλογές μας, πιθανόν η ψήφος μας να
αρχίσει να γίνεται περισσότερο ελπιδοφόρα, αλλά και συνεπής.
Ιωάννα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου