Τα Εξωκλήσια της Αναλήψεως του Χριστού στο Βελβεντό

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου λειτουργήθηκαν φέτος στη γιορτή τους (29-5-2014, Πέμπτη της Αναλήψεως) από τους πατέρες π. Χαρίσιο Πιτσιάβα, π. Αθανάσιο Γεωργιάδη και από τον γράφοντα τα δυο μικρά, όμορφα και ταπεινά εξωκλήσια της Αναλήψεως του Χριστού στο Βελβεντό. 

Τα δυο ξωκλήσια της Ανάληψης βρίσκονται χτισμένα 1.000 περίπου μέτρα ανατολικά του ιερού ναού του αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω στο ύψος του ξερόλακκου (που κατεβαίνει ορμητικός από τον άσπρο όχτο των Πιερίων ορέων) στην οδική διάβαση προς το Σκεπασμένο.

Το ένα στη μια και το άλλο στην άλλη όχθη του ξερόλακκου τα δυο ξωκκλήσια πετρόχτιστα, χαμηλοϋψή και φροντισμένα στέκονται ακίνητα μέσα στο χρόνο, ακούν τους ήχους του ρέοντος νερού και το θρόισμα των δέντρων και της πυκνής βλάστησης που τα περιβάλλουν και αντιπροσφέρουν στους ανθρώπους, στην κτίση όλη το θαύμα: τη χάρη, την ειρήνευση και το άνοιγμα της καρδιάς με την απλότητά τους.

Και διακηρύσσουν την έκπληξη των αγγέλων: ‘’Κύριε εν τη Αναλήψει, εξεπλάγησαν τα Χερουβίμ θεωρήσαντά σε τον Θεόν, επί νεφελών ανερχόμενον, τον επ’ αυτών καθεζόμενον και δοξαζόμενόν σε, ότι χρηστόν το έλεός σου, δόξα σοι’’ (Στιχηρό ιδιόμελο Εσπερινού της Αναλήψεως). Κύριε, με την Ανάληψή Σου, εξεπλάγησαν τα Χερουβίμ, ενώ έβλεπαν Εσένα, το Θεό να ανεβαίνεις στον ουρανό με τα σύννεφα και να κάθεσαι επάνω σ’ αυτά και Σε δοξάζουμε, γιατί είναι σωτήριο το έλεός Σου. Δόξα σ’ Εσένα. 

Δεκάδες πιστών προσήλθαν και φέτος για να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν. Μεταξύ των πιστών και οι παλαιότεροι εκκλησάτορες με πρόσωπα συγκινημένα καθώς αναπολούν γλυκές δικές τους αναμνήσεις και καθώς βλέπουν ότι οι κόποι τους δεν πήγαν χαμένοι. Αφού νέοι τώρα εκκλησάτορες συνεχίζουν στα δικά τους υλικά και πνευματικά θεμέλια το εποικοδόμημα, το ορατό (κτίσμα) μέσα από το οποίο αναδύεται το άλλο οικοδόμημα, αυτό που δρα μεταμορφωτικά και ανυψωτικά στα πρόσωπα, που τα φωτίζει, τα γλυκαίνει και τα κάνει να αγαπούν και αγαπιούνται στη σχέση τους με τα άλλα πρόσωπα (τα όποια άλλα) με τα οποία καλούνται να σχετιστούν και να συν-κοινωνήσουν άφοβα.

Η γιορτή (φέτος) συμπίπτει με την άσβεστη για εμάς τους Ρωμιούς μνήμη της άλωσης της Κωνσταντίνου Πόλης στις 29 Μαΐου του 1453. Η ημέρα που χαρακτηρίστηκε ‘’αποφράδα’’, αποτυπώνεται στις καιρικές συνθήκες. Ο ουρανός συννεφιασμένος. Η ημέρα σκοτεινή και βροχερή. Την ώρα αυτή (13.13) βρέχει κατακλυσμιαία. Η ορατότητα περιορισμένη. Κλαίει ο ουρανός. Και τα δάκρυά του ποτίζουν τη γη μας. Και τις καρδιές μας.

Στο μνημόσυνο για τους κτήτορες των εξωκλησιών κάναμε μνεία και για τους υπερασπιστές της Πόλης στα δραματικά γεγονότα της πολιορκίας και της άλωσής της από τους Τούρκους. Αιωνία τους η μνήμη.

Αναπότρεπτα η σκέψη μας σήμερα κατευθύνεται συν τοις άλλοις και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης για ό,τι αυτό μέσα στους αιώνες πρόσφερε και εξακολουθεί να προσφέρει αίρον τον σταυρόν της μαρτυρίας και του μαρτυρίου. 

Μετά τη Θεία Λειτουργία στα ‘’δωμάτια’’ των εξωκλησιών και στον καταπράσινο περίβολό τους οι εκκλησάτορες πρόσφεραν το κέρασμα (καφέ, λουκούμι, δροσερό νερό, γλυκύσματα) με αγάπη σε όλους.   

Στα αναλόγια έψαλαν οι ψάλτες: Γιάννης Τζινίκος, Αθανάσιος Κουτσιούκης, Γεώργιος Πιτσιούγκας, Γεώργιος Καραγιάννης, Γιάννης Παπαγόρας, Αριστείδης Σταμάτης, Μανώλης Καλέας.

Συγχαίρουμε τους εκκλησάτορες: Γεώργιο Καραγιάννη, Άννα Κρομμύδα, Γιάννη και Αικατερίνη Παπαγόρα και Εμμανουήλ Γ. Παπασπανό για τη φροντίδα στην περιποίηση και στη λειτουργικότητα των εξωκλησιών.

Το Απολυτίκιον της Αναλήψεως. Ήχος δ’.

Ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους Μαθητάς τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αυτών διά της ευλογίας ότι Συ ει ο Υιός του Θεού ο λυτρωτής του κόσμου.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

29-5-2014