Και ναι και όχι

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Ως ντόμινο που συμπαρασύρει τα πάντα στο διάβα της λειτούργησε η απρόβλεπτη ψήφος των πολιτών που άλλοτε εκδικητικά, άλλοτε με διάθεση εμπαιγμού και άλλες φορές με διάθεση αλλαγής, έκανε και τους πλέον γνώστες του εκλογικού παιχνιδιού να χάσουν τη μπάλα. 

Eγινε σαφές, πλέον, ότι δεν μπορούμε να προσεγγίζουμε τα πράγματα με βάση τον παραδοσιακό άξονα δεξιάς-αριστεράς. Αυτός που ψηφίζει αριστερά στις ευρωεκλογές, μπορεί να έχει κάλλιστα ψηφίσει παράταξη της δεξιάς στις τοπικές εκλογές. Κριτήριο, ιδιαίτερα στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και στην περιφερειακή ενότητα Κοζάνης, δεν υπήρξε το ιδεολογικό πρόσημο, αλλά μια πλήρης ανατροπή του σκηνικού, όποιο κι αν ήταν αυτό.

Επίσης, η ρευστότητα του εκλογικού σώματος σε μια περιοχή, η οποία μέχρι σήμερα ψήφιζε αρκετά προβλέψιμα,  έβγαλε νοκ-άουτ ακόμα κι αυτούς που ξέρουν από εκλογές. Εκατοντάδες ψηφοφόροι, απαλλαγμένοι από τη σταυροδοσία της πρώτης Κυριακής, κατευθύνθηκαν διαφορετικά τη β’ Κυριακή, προσδίδοντας το χαρακτηριστικό της έκπληξης στην αναμέτρηση του δεύτερου γύρου.

Σε ότι αφορά στις ευρωεκλογές, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι επιλογές κινούνται στην πεπατημένη. Αναγνωρισιμότητα και τα μυαλά στα κάγκελα.

 Τα αποτελέσματα επιδέχονται διαφορετικών αναγνώσεων και ερμηνειών. Το σίγουρο είναι ότι τα διλήμματα δεν πιάνουν εύκολα, ο …σοφός λαός επιλέγει από τη μια την πρόοδο και από την άλλη την παράγκα, τον εθνικισμό, αλλά και την ανοχή στη διαφορετικότητα και γενικώς για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι είμαστε διχασμένες προσωπικότητες.