Νοηματοδότηση επιχρωμάτωσης και ευχαριστίες

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Η επιχρωμάτωση των εξωτερικών επιφανειών, των δύο καμπαναριών και ο φωτισμός των δύο σταυρών στους τρούλους του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω στο Βελβεντό, με σχεδιασμό του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και με την ευλογία-άδεια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, με τη συνδρομή του Λαού, συν Αγίω Διονυσίω, έχει ολοκληρωθεί. Σε κάποια σημεία σοφάς και χρώματα είχαν ξεφτίσει και ξεθωριάσει. Η ανακαίνιση του Ναού κρίθηκε απαραίτητη.

Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι το σκούρο κόκκινο και το λευκό. Χρώματα εκκλησιαστικά, που συμβολίζουν: Τη Θυσία και το Αίμα του Χριστού και των Μαρτύρων Του, το κόκκινο (‘’…ως προφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη..’’, Απολυτίκιον των Αγίων Πάντων) για την ενότητα και τη σωτηρία των ανθρώπων. Την Ανάσταση, τη χαρά και το φως, το λευκό (‘’Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια, εορταζέτω γουν πάσα κτίσις..’’ Κανόνας του Πάσχα, γ’ ωδή), που διαχέονται ως φως, χαρά και ασύλληπτη γιορτή στην κτίση όλη για την πραγμάτωση της συνάντησης με το Χριστό και (εν αυτώ) με το συνάνθρωπο-αδελφό.

Το φροντισμένο καταπράσινο προαύλιο, ο φωτισμένος τη νύχτα ναός με τα δύο καμπαναριά και τους φωτισμένους Σταυρούς στην κορυφή τους, συνθέτουν μια όμορφη οικολογική εικόνα με αναγωγή στην ομορφιά που απορρέει από τη σχέση των προσώπων, μέσα από τη συμφιλίωση, την κατανόηση, και τη συνύπαρξη, όπου ο ‘’άλλος’’ δεν είναι απειλή και η σχέση μαζί του δεν είναι ‘’τιμωρία’’, σχέση που αποβάλλει το φόβο και εισάγει το θεατή στο χώρο της ελευθερίας και της αλληλοπεριχώρησης εν Χριστώ. Είναι το ενεργό προζύμι για τη νοηματοδότηση της Παιδείας ως φως και της Πολιτικής λειτουργίας ως διακονίας του λαού.

Ο Ιερός Ναός (όπως και ο κάθε ναός) λάμπει από φως. Είναι το φως του Χριστού, που φωτίζει ‘’πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον’’. Και (λειτουργεί για να) μεταδίδει στον καθένα άνθρωπο αυτό το φως, ώστε αφού το περιέξει, να το μεταδώσει στο συνάνθρωπο, ελευθερωμένος από επινοημένες σεχταριστικές αντιλήψεις (θρησκευτικής ή φυλετικής προέλευσης) που συντηρούν το φόβο, την καχυποψία και την αλαζονεία και που συντηρούν το διχασμό ανθρώπου από άνθρωπο, κοινωνίας από κοινωνία, έθνους από έθνος, με την αναίρεση της ομοουσιότητας του ανθρώπινου γένους.

Στον ιερό Ναό και στα τελούμενα εν αυτώ (χωρίς τις επιχρωματώσεις φυλετισμού εθνικιστικής ή τοπικιστικής χροιάς από όσους τις επινοούν)  διασφαλίζεται ποιότητα ταυτότητας και αξιοπρέπεια συλλογικότητας.  

Ευχαριστίες: Στον ελαιοχρωματιστή Περικλή Παπαγεωργίου και στους συνεργάτες του, Μιχάλη Μπικάκη και Γεώργιο Χρ. Παπαγόρα. Στους ηλεκτρολόγους Γιάννη Μπαλάνη και Μανώλη Π. Κόζανα. Στους μαθητές-κουρευτές του χορτοτάπητα, Άγγελο και Χρήστο Παπαγόρα, Δημήτριο Κωστόπουλο, Αθανάσιο Κουτσιούκη, Νίκο Τσιαπανίκα. Στους κηπουρούς Αργύριο Στ. Τέτο και Γιάννη Δ. Ζανδέ. Στους απλούς πιστούς για τον οβολό τους.

Ευχαριστίες: Στο Δήμο Σερβίων-Βελβεντού (με Δήμαρχο τον κ. Βασίλη Κωνσταντόπουλο) και στην Π.Ε. Κοζάνης (με Αντιπεριφερειάρχη τον κ. Γιάννη Σόκουτη) για την οικονομική ενίσχυση στην παροχή χρωμάτων και στις αμοιβές των τεχνιτών-εργατών.

Ευχαριστίες και σε όλα (χωρίς εξαίρεση) τα διατελέσαντα κοινοτικά και δημοτικά Συμβούλια Βελβεντού της προ-καποδιστριακής και της καποδιστριακής περιόδου για τη συμπαράστασή τους στο πολύπλευρα πολιτιστικό-κοινωνικό έργο του Ιερού Ναού, τη συνδρομή και την υποστήριξή τους στις υλικο-τεχνικές ανάγκες του.

Η απροκατάληπτη και απροσχεδίαστη (χωρίς σκοπιμότητες) προσφυγή θεσμών και φορέων τους (προσώπων) στον ορθόδοξο Ναό, αποφέρει πνεύμα τόλμης στην ανοιχτή (και κατορθωτή παρ’ όλες τις υπονομεύσεις) κοινωνικότητα και στην αλληλο-συμπληρωματικότητα κοινωνιών και θεσμών, με σταδιακή υπέρβαση του συλλογικού ναρκισσισμού και της αυταρέσκειας και με επίκεντρο νοήματος τον άνθρωπο στη διαλεχτική σχέση του με το συνάνθρωπο εν Χριστώ. Ο Ιερός Ναός δίνει αυτό που δεν μπορεί να δώσει κανείς άλλος: ανόρθωση, ανάταση, αναψυχή, δύναμη και ελπίδα. Εμπνέει και εμψυχώνει πρόσωπα και φορείς στο θεσμικά πολιτικό έργο τους ‘’παντί τω λαώ’’.  

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος

30-9-2013