Του Παναγιώτη Καρκατσούλη
Την
ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου στην Α’ Αθήνας ακολούθησαν πολλά
μηνύματα που υπογραμμίζουν ότι συνιστά μια αντίφαση το γεγονός ότι ενώ
το προφίλ μου είναι φιλελεύθερο, εγώ βρίσκομαι στο Κίνημα Αλλαγής.
«Ένας
φιλελεύθερος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στη Νέα Δημοκρατία», έλεγαν
κάποιοι. Μάλιστα, πολλοί θεωρούν ότι αυταπόδεικτα ισχύει η πεποίθησή
τους, αφού ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, δηλώνει ο ίδιος φιλελεύθερος.
Αν
κάποιος θέλει να ερμηνεύσει το γεγονός πως μπορεί ένα πολιτικό κόμμα να
μονοπωλεί μια φιλοσοφία, αισθητική και ιδεολογία, πρέπει να ανατρέξει
σ’ ένα παρεμφερές παράδειγμα, εκείνο της Αριστεράς. Ακόμη και σήμερα
όπου η Αριστερά έχει διασυρθεί, λόγω του διδύμου Τσίπρα-Καμμένου,
εξακολουθούν να εκδηλώνονται έριδες για το ποιό κόμμα κατέχει τα σκήπτρα
της αριστεροσύνης.