Η διεθνοποίηση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν αποτέλεσμα των συνεπειών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της αποφασιστικότητας της διεθνούς κοινότητας να μην ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον οι αγριότητες που προκάλεσε. Αφετηρία για την πορεία αυτή, αποτέλεσε ο Χάρτης του Ατλαντικού, που υπέγραψαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ και ο Άγγλος πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ στις 14 Αυγούστου 1941. Στο κείμενο αυτό, που αποτελούσε επίσης διατύπωση των σκοπών του πολέμου και των θεμελίων της μεταπολεμικής ειρήνης, διακηρυσσόταν ότι, «μετά την οριστική καταστροφή τής ναζιστικής τυραννίας, ελπίζουν να δουν να εγκαθιδρύεται μια ειρήνη που θα επιτρέψει σε όλα τα έθνη να διαβιούν με ασφάλεια στο εσωτερικό των συνόρων τους και θα εξασφαλίσει σε όλους τους ανθρώπους των χωρών τη δυνατότητα ύπαρξης μακριά από τον φόβο και την ανάγκη».
Τι είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα
Καθολικότητα: Αφορούν όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, εθνικότητας ή κοινωνικής θέσης.
Αναπαλλοτρίωτα: Δεν μπορούν να αφαιρεθούν ή να παραχωρηθούν, καθώς αποτελούν έμφυτη ιδιότητα του ανθρώπου.
Νομική προστασία: Κατοχυρώνονται σε εθνικό και διεθνές δίκαιο, με κορυφαίο παράδειγμα την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948).
Κατηγορίες δικαιωμάτων
Αστικά και πολιτικά δικαιώματα: Δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία, στην ισότητα ενώπιον του νόμου, στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης.
Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα: Δικαίωμα στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην κατοικία, στην τροφή και στη συμμετοχή στον πολιτισμό.
Σήμερα, ο όρος «ανθρώπινα δικαιώματα» σημαίνει, τα θεμελιώδη και αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα που ανήκουν σε κάθε άνθρωπο απλώς και μόνο επειδή είναι άνθρωπος. Αποτελούν τον πυρήνα της δημοκρατίας, της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, και συνδέονται με την προστασία της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της ισότητας όλων.
Συγκεκριμένα:
Προστασία ευάλωτων ομάδων: Τα ανθρώπινα δικαιώματα λειτουργούν ως ασπίδα για άτομα που κινδυνεύουν από διακρίσεις ή καταπίεση.
Δημοκρατία και κράτος δικαίου: Αποτελούν θεμέλιο για δίκαιες κοινωνίες και για την ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών κοινοτήτων.
Παγκόσμια συνεργασία: Μέσα από διεθνείς συμβάσεις και οργανισμούς (π.χ. ΟΗΕ), ενισχύεται η δικαιοσύνη και η ασφάλεια σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σύγχρονες προκλήσεις: Η προστασία τους δοκιμάζεται από φαινόμενα όπως οι πόλεμοι, η προσφυγική κρίση, η κλιματική αλλαγή και οι ανισότητες.
Η σημερινή σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν περιορίζεται σε θεωρητικό επίπεδο· είναι πρακτικό εργαλείο για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την οικοδόμηση δίκαιων κοινωνιών. Χωρίς αυτά, η ειρήνη, η δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή θα ήταν αδύνατες.
Πέγκυ Καραμπάτου
Ιδρύτρια ΕΞελίσσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου