Πηγή FB: Γιώργος Καραγιώργος Λέκκας

Τα Σέρβια του Χθές

Καταθέτω κάποιες απόψεις με αφορμή το όνομα της γεννετηρας μου που είδα πρόσφατα στη χάρτα του Ρήγα ( περιοχή Πελασγίας ) .Δεν έχω καμία πρόθεση να εμπλακώ σε προεκλογική συζήτηση και αντιπαράθεση ούτε φυσικά αποκρύπτω κάποια “φιλοδοξία” τέτοιας ή άλλης μορφής.

Η εμπλοκή μου με την τοπική πολιτική προ εικοσαετίας ξεκίνησε με ένα συγκεκριμένο άρθρο για την συνολικότερη περιοχή (Αιανή, Σέρβια, Βελβεντό) και οι τρεις αυτές κομμωπολεις έχουν όμορα χαρακτηριστικά τα οποία δημιουργούν τους άξονες τόσο της ανάπτυξης τους όσο και της συνεργασίας τους.

1. Ιστορία πολιτισμός

2. Φυσικό περιβάλλον

3. Τοπική αγροτική οικονομία

Λόγοι διάφοροι που δεν είναι του παρόντος δεν ευνόησαν την παραπάνω προοπτική και συνεργασία.

Εστιάζω το φακό μου στην περιοχή Σερβίων.

Μια περιοχή δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι μόνο οι ομορφιές, η ιστορία της κλπ …Είναι πρωτίστως οι Άνθρωποι της, οι ζωντανές παραδόσεις, η πολιτική κουλτούρα, οι επιχειρηματίες της κλπ …το κοινωνικό της κεφάλαιο εν συντομία…

Τι έπρεπε να έχει γίνει από χθές:

Αξιοποίηση του Ιστορικού πλούτου κυρίως του Βυζαντίου (Κάστρο κλπ)

Το τούρκικο σχολείο από χθες έπρεπε να είναι ένα διαδραστικό μοντέρνο μουσείο επισκέψιμο τουλάχιστον από όλα τα σχολεία της Ελλάδας μια εισαγωγή στην περιοχή για τον επισκέπτη την οποία θα ακολουθούσε η ζωντανή αίσθηση της ιστορίας με την περιήγηση στο Κάστρο και τις εκκλησίες (με άμεση φυσικά λύση στο θέμα της πρόσβασης λεωφορείου στον ιστορικό λόφο).

Αξιοποίηση της λίμνης τόσο με τη δημιουργία ναυτικών εγκαταστάσεων όσο και Παραλιμνίου δρόμου αλλά κυρίως με την δημιουργία κέντρου περιβαλλοντικής ενημέρωσης της περιοχής (Η Σιάτιστα, η Αιανή , το Βελβεντό έχουν κέντρα περιβαλλοντικής ενημέρωσης…τα Σέρβια γιατί δεν έχουν;)

Αξιοποίηση ορεινού όγκου με ασφαλτοστρώσεις οι οποίες θα βοηθούσαν την Αγροτική οικονομία και θα βρίσκουν διέξοδο σε παραδοσιακά στενές οικονομικά περιοχές Κατερίνη, Λιβάδι, Ελασσόνας κλπ αλλά και της διασύνδεσης του ορεινού όγκου μεσω χάραξης μονοπατιών με την παραλίμνια ζώνη.

Τα Σέρβια είναι μια ιστορική μαρτυρική περιοχή η οποία κάηκε πολλές φορές από τα γυρίσματα της ιστορίας. Δυστυχώς δεν διεκδικήσαμε τα αυτονόητα από τους άμεσους φορείς της περιφερειακής ενότητας ( Γιατί η Νεάπολη Βοιου να έχει Διεύθυνση αγροτικής οικονομίας και τα Σέρβια όχι; με 100.000 ζωικό κεφάλαιο;)

Γιατί στην Φλώρινα να είναι συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο μέρος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και
τα Σέρβια με το ιστορικό φυτώριο να μην έχουν ένα θεσμοθετημένο κόμβο καινοτομίας ή έστω ένα μεταπτυχιακό τμήμα;)

Συχνά λέμε στην ζωή ή στην κοινωνία ” μετράς” με το τι παράγεις πόσους πελάτες έχεις κλπ…Ακόμη και από αυτή την οπτική τα Σέρβια μπορεί να υστερούν αυτή τη χρονική περίοδο αλλά θα μπορούσαν να διεκδικήσουν παραγωγικές δομές επικαλούμενα το βάρος της ιστορίας τους την οποία αυτή τη στιγμή υφίσταται (πλήρης εγκατάλειψη)

Για όλα τα παραπάνω θέτω μια βασική προϋπόθεση: οι όποιες επεμβάσεις θα έπρεπε να γίνουν να είναι προσανατολισμένες στην παραγωγική δομή και στην δημιουργία τοπικού ΑΕΠ και όχι στην εξάντληση των κρατικών κονδυλίων και στη “δημοσιοϋπαλληλικη” αντίληψη ότι οι άλλοι μας “χρωστούν”…

Κανένας δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν…. παράγεις, αγωνίζεσαι, διεκδικείς …δεν τρέχεις στα υπουργεία για ελεημοσύνη τρέχεις για να είσαι παραγωγικά παρόν σε μια αν όχι νεκρή , ετοιμόρροπη δυστυχώς περιοχή…

prlogos.gr