Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές
Θέλω να ξεκινήσω από τα ίδια τα γεγονότα.
Στις αρχές του καλοκαιριού του 2010 ο τότε Διοικητής της ΕΥΠ με
ενημέρωσε ότι οι Γαλλικές αρχές είχαν στην κατοχή τους στοιχεία που
είχαν υποκλαπεί για καταθέσεις Ελλήνων πολιτών σε συγκεκριμένη Ελβετική
τράπεζα.
Και ότι θα ήταν διατεθειμένες να στείλουν τις πληροφορίες αυτές
στις Ελληνικές αρχές, κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των αρμοδίων
Υπουργείων.
Σε ένα από τα επόμενα συμβούλια Υπουργών Οικονομικών, ζήτησα από
τη Γαλλίδα Υπουργό Οικονομικών να στείλει στις Ελληνικές Αρχές τα εν
λόγω στοιχεία.
Εκείνη επιφυλάχθηκε να εξετάσει το θέμα, και σε επόμενη
συνάντηση, αφού μου επεσήμανε το ευαίσθητο του ζητήματος, συμφώνησε να
σταλούν και μας παρέπεμψε στο Γενικό Γραμματέα του υπουργείου της.
Ζήτησα από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών να
έρθει σε επαφή με τον Γάλλο ομόλογό του και τον Οκτώβριο του 2010 τα
στοιχεία αυτά έφτασαν στην Αθήνα αφού προηγουμένως ο Έλληνας Πρέσβης τα
είχε παραλάβει από το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών.