Καλή εβδομάδα

Ένας δάσκαλος μαθηματικών ρώτησε τον επτάχρονο μαθητή: "Αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;"

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο μαθητής απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό:

"Τέσσερα!"

Ο δάσκαλος απογοητεύτηκε από την απάντηση του μαθητή. Η ερώτηση ήταν εύκολη και στεναχωρέθηκε που ο μαθητής του δεν μπόρεσε να απαντήσει σωστά.

"Ίσως το παιδί δεν ακούει καλά." σκέφτηκε.

Επανέλαβε την ερώτηση:

  "Άκουσε προσεκτικά την ερώτηση. Αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;""

Ο μαθητής είδε ζωγραφισμένη την απογοήτευση στο πρόσωπο του δασκάλου του.  Θα ήθελε να τον ξαναδεί χαρούμενο, οπότε αυτή τη φορά υπολόγισε προσεκτικά χρησιμοποιώντας  και τα δάχτυλά του.

 "Τέσσερα", απάντησε διστακτικά.

Η απογοήτευση αποτυπώθηκε πιο έντονα στο πρόσωπο του δασκάλου. Θυμήθηκε ότι στον μαθητή αρέσουν οι φράουλες. Σκέφτηκε ότι ίσως δεν του αρέσουν τα μήλα οπότε  δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στο ερώτημα.

Ρώτησε ξανά με μεγάλη δόση ενθουσιασμού:

"Αν σου δώσω μια φράουλα, και μια φράουλα, και μια φράουλα, τότε πόσες φράουλες θα έχεις:"

Ο μαθητής έκανε πάλι τους υπολογισμούς χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά του. Ο δάσκαλος είχε μεγάλη αγωνία αφού έλπιζε ότι η νέα διατύπωση του ερωτήματος θα βοηθούσε τον μαθητή.

Ο μαθητής αυτή την φορά ρώτησε με δισταγμό:

"Τρεις;"

Ο δάσκαλος αναφώνησε με ενθουσιασμό:

"Μπράβο!".

Η νέα του προσέγγιση είχε πετύχει. Ήταν σίγουρος ότι ο μαθητής θα απαντούσε πια σωστά και στο αρχικό ερώτημα. Για άλλη μια φορά τον ρώτησε:

"Τώρα, αν σου δώσω ένα μήλο, και ένα μήλο, και ένα μήλο, πόσα μήλα θα έχεις;"

Αμέσως ο μαθητής απάντησε:

"Τέσσερα!".

Ο δάσκαλος κατσούφιασε. Ήταν πια βέβαιος ότι το παιδί υστερεί στα μαθηματικά. Θα έπρεπε να μιλήσει στους γονείς του.

"Γιατί; Γιατί τέσσερα;" ρώτησε όλο απορία και απογοήτευση.

Ο μαθητής απάντησε χαμηλόφωνα:

«Επειδή έχω ήδη ένα μήλο στην τσάντα μου."