Ιερά Πανήγυρις εξωκλησίου Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου (Παλαιογρατσάνου)

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Με τη συμμετοχή πολλών πιστών γιορτάστηκε η μνήμη του Γενεσίου του τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου (23 και 24-6-2014) στο παλαιό εξωκλήσι του Αη-Γιάννη Παλαιογρατσάνου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

Το απόγευμα της Δευτέρας (23-6-2014) έγινε (από τον γράφοντα) ο Εσπερινός, η Αρτοκλασία και το Τρισάγιο στη μνήμη των κτητόρων και των παλαιών επιτρόπων και έψαλαν στο Αναλόγιο ο Γιάννης Παπαγόρας και ο Κωνσταντίνος Γ. Καρδάκος και το πρωί της Τρίτης (24-6-2014) τελέστηκε η Θεία Λειτουργία από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη και ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως π. Αυγουστίνο Μύρο.

Το εξωκλήσι του Αη-Γιάννη βρίσκεται στη συνισταμένη των τριών χωριών Παλαιογρατσάνου, Βελβεντού και Πλατανορέματος με απόσταση από το καθένα από αυτά περίπου 6 έως 7 χιλιόμετρα. Η πρόσβαση γίνεται από χωματόδρομο και είναι χτισμένο πάνω σε λόφο. Θαυμάζεις κάτω τον όμορφο κάμπο της λίμνης του Αλιάκμονα-Πολυφύτου και τη μεγάλη γέφυρα των Σερβίων. Τον ήλιο που δύει. Το πράσινο. Είναι πολύ όμορφα.

Και η εξωτερική ομορφιά συνάπτεται με την εσωτερική αγαλλίαση που διαμορφώνει η παρουσία αυτού του ιστορικού εξωκλησιού σ’ αυτόν τον απομακρυσμένο τόπο, που ως ελκτικός μαγνήτης συντελεί στο πλησίασμα των ανθρώπινων υπάρξεων, στη νεύση για τη δυνατότητα ανάπτυξης σχέσεων (προσώπων και τοπικών κοινωνιών) στην απάλειψη των φαινομενικών και τεχνητών οιωνδήποτε εμποδίων.  

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως το εξωκλήσι είναι χτισμένο γύρω στα 1850. Στα χρόνια της Κατοχής και συγκεκριμένα μετά το ολοκαύτωμα του Παλαιογρατσάνου το Δεκέμβριο του 1943 από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής φιλοξένησε (το εξωκλήσι και οι γύρω από αυτό καλύβες) μέσα στον κρύο και παγερό χειμώνα πολλές καταδιωκόμενες οικογένειες, έγινε το κέντρο ελπίδας και προσευχής όλων αυτών των ανθρώπων που θρήνησαν αγαπημένα τους πρόσωπα, που κάηκαν τα σπίτια τους και έχασαν το βιος τους.

Σήμερα το εξωκλήσι του Αη-Γιάννη Παλαιογρατσάνου είναι λαμπρό μέσα στην απλότητά του. Είναι φροντισμένο από ανθρώπους που το σέβονται και το αγαπούν. Και όχι μόνο το κτίσμα. Αλλά και τον περιβάλλοντα χώρο με την περίφραξη, τα νέα φυτεμένα και κλαδεμένα δέντρα, την πέτρινη βρύση, τους πάγκους, το μικρό ανακατασκευασμένο παλαιό δωμάτιο με την ξύλινη επένδυση.

Όλα αυτά στο ορεινό τοπίο της περιοχής των Πιερίων, μας ανάγουν στην Ορεινή της Ιουδαίας, στη γενέτειρα Ιωάννου του Προδρόμου. Εκεί όπου η Παναγία μετά τον Eυαγγελισμό της ‘’επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ’’. (Λουκ. 1, 39-40).

Αξίζει (για την ιστορία) να αναφέρουμε τα ονόματα της πολυμελούς επιτροπής του εξωκλησιού από τους παλαιοτέρους μέχρι τους σημερινούς: Πέτρος Παπαγόρας, Παύλος Παπανώτας, Γεώργιος Κουτλιάμπας, Στέφανος Μυλωνάς, Γεώργιος Καρδάκος, Δημήτριος Παπαδημητρίου, Γεώργιος Θεοδοσίου, Αστέριος Θεοδοσίου, Αντώνιος Ζαρούχας, Ιωάννης Καρδάκος, Γεώργιος Στεφάνου, Πέτρος Καρδάκος, Δημήτριος Αντωνίου. 

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Προφήτα και Πρόδρομε, της παρουσίας Χριστού, αξίως ευφημήσαι σε, ουκ ευπορούμεν ημείς, οι πόθω τιμώντες σε, στείρωσις γαρ τεκούσης, και πατρός αφωνία. λέλυνται τη ενδόξω και σεπτή σου γεννήσει, και σάρκωσις Υιού του Θεού, κόσμω κηρύττεται.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

24-6-2014