Αναγνώστης του ai-vres μας έστειλε το παρακάτω κείμενο για τα Μπουχάρια ΜικροβάλτουΟύτε και ο πλέον αισιόδοξος θα μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη αυτή, όταν πριν περίπου τέσσερα περίπου χρόνια είχε ξεκινήσει η προσπάθεια ανάδειξης των γεωλογικών σχηματισμών των Μπουχαριών. Να όμως που το γεωπάρκο είναι πραγματικότητα, αφού πλέον βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο της κατασκευής του. Ήδη σχεδόν ολοκληρώθηκαν οι δυο βασικοί διάδρομοι περιήγησης και ο οικίσκος υποδοχής και υπολείπονται να συναρμολογηθούν τα δυο κιόσκια, να διευθετηθεί ο περιβάλλων χώρος του οικίσκου και να γίνει η περίφραξη της βόρειας πλευράς. Και για την τελειοποίηση του θα πρέπει να γίνουν συμπληρωματικά η διευθέτηση του χώρου parking, τα δίκτυα του νερού και του ηλεκτρικού ρεύματος καθώς και η σήμανση προς την περιοχή. Κυρίως όμως πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την προστασία των σχηματισμών από περαιτέρω διάβρωση. Υπάρχουν βέβαια και ενστάσεις, σχετικά με το μέγεθος της παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον από το έργο, που χαρακτηρίζεται υπερβολική και ενδεχόμενα δημιουργεί κινδύνους για τους γεωλογικούς σχηματισμούς. Φορέας υλοποίησης του έργου του γεωπάρκου είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης και ανάδοχος η ΕΡΓΟΜΑΝ ΑΤΕ, με τη σύμβαση που υπογράφηκε στις 11.1.2008. Ο προϋπολογισμός ανέρχεται στις 310.000 € και συγχρηματοδοτείται κατά 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και κατά 20% από Εθνικούς πόρους.
Σκοπός του έργου σύμφωνα με την περίληψη της διακήρυξης είναι «η διατήρηση, η αποκατάσταση και η ανάδειξη του τοπίου μιας περιοχής ιδιαίτερου οικολογικού ενδιαφέροντος, στα πλαίσια ορθολογιστικής διαχείρισης προκειμένου να καταστεί πόλος έλξης επισκεπτών με άμεσες θετικές επιπτώσεις για την τοπική κοινωνία, αφού θα συμβάλλει στη διευκόλυνση της συγκράτησης του πληθυσμού στις ορεινές αγροτικές ζώνες και στη διαφύλαξη-βελτίωση του περιβάλλοντος, του τοπίου και της φυσικής κληρονομιάς».
Ακόμη δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από το 2007 έχει ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος από το Μικρόβαλτο μέχρι τα Μπουχάρια, που ήταν ένα έργο προϋπολογισμού 500.000 €.
Θα θυμίσουμε ότι τα Μπουχάρια είναι φυσικές γεωμορφές που προήλθαν από τη διάβρωση του εδάφους σε διάστημα χιλιάδων χρόνων. Έχουν το σχήμα χωμάτινης κολόνας και αποτελείται από άμμους, κροκάλες, μάργες και αργίλους με πιθανή «συγκολλητική» ύλη οξείδια του σιδήρου και διοξείδιο του πυριτίου, ενώ την κορυφή τους καλύπτει σχιστολιθική πλάκα που «έπαιξε» το ρόλο της ομπρέλας στην εξέλιξη των σχηματισμών, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας Α. Κελεπερτζή. Τα Μπουχάρια πήραν την ονομασία αυτή από το σχήμα τους που μοιάζει με καμινάδα, καθότι «μπουχάρι» στην τοπική διάλεκτο σημαίνει καμινάδα. Βρίσκονται σε απόσταση 3 χλμ ΝΑ του Μικροβάλτου με εύκολη πρόσβαση αφού ο δρόμος -όπως προαναφέραμε- έχει ασφαλτοστρωθεί.
Παράλληλα στην ίδια περιοχή, που επεκτείνεται μέχρι τον ακατοίκητο οικισμό της Πάδης και κυρίως από την πλευρά των διοικητικών ορίων του Λιβαδερού, απαντώνται οι εντυπωσιακές κωνικές γεωμορφές των Νοχταριών, της ίδιας σύστασης και γενεσιουργού αιτίας με τα Μπουχάρια, χωρίς όμως το σχιστολιθικό «καπέλο». Τα Μπουχάρια και τα Νοχτάρια συνθέτουν ένα φυσικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και υψηλής αισθητικής που καθηλώνει τους επισκέπτες. Αυτό καθιστά επιτακτική την ανάγκη να δημιουργηθεί άμεσα, σ’ αυτή τη διαδρομή, περιπατητικό μονοπάτι, ώστε να «αποκαλυφθούν» η μοναδικότητα της μορφολογίας των σχηματισμών και η οικολογική αξία τους.
Πέρα βέβαια από την ικανοποίηση που δημιουργεί αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να πει κανείς ότι τώρα αρχίζουν τα «δύσκολα». Οι υποδομές φιλοξενίας σ’ ολόκληρη την περιοχή των Καμβουνίων είναι σχεδόν ανύπαρκτες και ασφαλώς παράγοντας ανασταλτικός για την προσέλευση και προσωρινή διαμονή των επισκεπτών. Η τοπική κοινωνία δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες και εμφανίζεται μάλλον απρόθυμη και διστακτική να αναλάβει επενδυτικές πρωτοβουλίες σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Η Δημοτική αρχή καλείται να διαχειριστεί ένα έργο που γεννά προσδοκίες για την ανάπτυξη της περιοχής, αλλά χρειάζεται να ενταχτεί σε ένα ευρύτερο στρατηγικό σχέδιο δράσεων και συνεργασιών για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Και αναφερόμαστε εν συντομία, για την ίδια περιοχή, στη δημιουργία περιπατητικών μονοπατιών και την ασφαλτόστρωση του δρόμου μέχρι το Λιβαδερό. Για την ευρύτερη περιοχή στη διεκδίκηση παράλληλων έργων με τη λίμνη του Ιλαρίωνα -πεζογέφυρα, υγροβιότοπος Αναβρυκών, οδικές υποδομές-, την ανάδειξη των θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων και την ανάδειξη του φυσικού πλούτου του δάσους της Ελάτης. Πάντα με την ορθολογιστική εκμετάλλευση του μαρμάρου και την επιτάχυνση των διαδικασιών αποκατάστασης των ΜΑΒΕ. Κυρίως όμως πρέπει να γίνει συνείδηση η διαδημοτική συνεργασία με τους όμορους δήμους -Σερβίων, Αιανής, Βελβενδού, Δεσκάτης, κοινότητα Λιβαδερού- ώστε το συνολικό προσφερόμενο τουριστικό «προϊόν» να είναι περισσότερο ελκυστικό, τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους υποψήφιους επενδυτές. Για να έχει αντίκρισμα η κατασκευή του γεωπάρκου.
Γεωργιος Μαστρογιαννόπουλος
Σκοπός του έργου σύμφωνα με την περίληψη της διακήρυξης είναι «η διατήρηση, η αποκατάσταση και η ανάδειξη του τοπίου μιας περιοχής ιδιαίτερου οικολογικού ενδιαφέροντος, στα πλαίσια ορθολογιστικής διαχείρισης προκειμένου να καταστεί πόλος έλξης επισκεπτών με άμεσες θετικές επιπτώσεις για την τοπική κοινωνία, αφού θα συμβάλλει στη διευκόλυνση της συγκράτησης του πληθυσμού στις ορεινές αγροτικές ζώνες και στη διαφύλαξη-βελτίωση του περιβάλλοντος, του τοπίου και της φυσικής κληρονομιάς».
Ακόμη δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι από το 2007 έχει ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος από το Μικρόβαλτο μέχρι τα Μπουχάρια, που ήταν ένα έργο προϋπολογισμού 500.000 €.
Θα θυμίσουμε ότι τα Μπουχάρια είναι φυσικές γεωμορφές που προήλθαν από τη διάβρωση του εδάφους σε διάστημα χιλιάδων χρόνων. Έχουν το σχήμα χωμάτινης κολόνας και αποτελείται από άμμους, κροκάλες, μάργες και αργίλους με πιθανή «συγκολλητική» ύλη οξείδια του σιδήρου και διοξείδιο του πυριτίου, ενώ την κορυφή τους καλύπτει σχιστολιθική πλάκα που «έπαιξε» το ρόλο της ομπρέλας στην εξέλιξη των σχηματισμών, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας Α. Κελεπερτζή. Τα Μπουχάρια πήραν την ονομασία αυτή από το σχήμα τους που μοιάζει με καμινάδα, καθότι «μπουχάρι» στην τοπική διάλεκτο σημαίνει καμινάδα. Βρίσκονται σε απόσταση 3 χλμ ΝΑ του Μικροβάλτου με εύκολη πρόσβαση αφού ο δρόμος -όπως προαναφέραμε- έχει ασφαλτοστρωθεί.
Παράλληλα στην ίδια περιοχή, που επεκτείνεται μέχρι τον ακατοίκητο οικισμό της Πάδης και κυρίως από την πλευρά των διοικητικών ορίων του Λιβαδερού, απαντώνται οι εντυπωσιακές κωνικές γεωμορφές των Νοχταριών, της ίδιας σύστασης και γενεσιουργού αιτίας με τα Μπουχάρια, χωρίς όμως το σχιστολιθικό «καπέλο». Τα Μπουχάρια και τα Νοχτάρια συνθέτουν ένα φυσικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και υψηλής αισθητικής που καθηλώνει τους επισκέπτες. Αυτό καθιστά επιτακτική την ανάγκη να δημιουργηθεί άμεσα, σ’ αυτή τη διαδρομή, περιπατητικό μονοπάτι, ώστε να «αποκαλυφθούν» η μοναδικότητα της μορφολογίας των σχηματισμών και η οικολογική αξία τους.
Πέρα βέβαια από την ικανοποίηση που δημιουργεί αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να πει κανείς ότι τώρα αρχίζουν τα «δύσκολα». Οι υποδομές φιλοξενίας σ’ ολόκληρη την περιοχή των Καμβουνίων είναι σχεδόν ανύπαρκτες και ασφαλώς παράγοντας ανασταλτικός για την προσέλευση και προσωρινή διαμονή των επισκεπτών. Η τοπική κοινωνία δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες και εμφανίζεται μάλλον απρόθυμη και διστακτική να αναλάβει επενδυτικές πρωτοβουλίες σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Η Δημοτική αρχή καλείται να διαχειριστεί ένα έργο που γεννά προσδοκίες για την ανάπτυξη της περιοχής, αλλά χρειάζεται να ενταχτεί σε ένα ευρύτερο στρατηγικό σχέδιο δράσεων και συνεργασιών για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Και αναφερόμαστε εν συντομία, για την ίδια περιοχή, στη δημιουργία περιπατητικών μονοπατιών και την ασφαλτόστρωση του δρόμου μέχρι το Λιβαδερό. Για την ευρύτερη περιοχή στη διεκδίκηση παράλληλων έργων με τη λίμνη του Ιλαρίωνα -πεζογέφυρα, υγροβιότοπος Αναβρυκών, οδικές υποδομές-, την ανάδειξη των θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων και την ανάδειξη του φυσικού πλούτου του δάσους της Ελάτης. Πάντα με την ορθολογιστική εκμετάλλευση του μαρμάρου και την επιτάχυνση των διαδικασιών αποκατάστασης των ΜΑΒΕ. Κυρίως όμως πρέπει να γίνει συνείδηση η διαδημοτική συνεργασία με τους όμορους δήμους -Σερβίων, Αιανής, Βελβενδού, Δεσκάτης, κοινότητα Λιβαδερού- ώστε το συνολικό προσφερόμενο τουριστικό «προϊόν» να είναι περισσότερο ελκυστικό, τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους υποψήφιους επενδυτές. Για να έχει αντίκρισμα η κατασκευή του γεωπάρκου.
Γεωργιος Μαστρογιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου