Πήγα στην παρουσίαση του βιβλίου του Τηλέμαχου Χυτήρη «Ημερολόγιο
μιας Επιστροφής», στη Θεσσαλονίκη, με την αίσθηση ότι μπορεί να βαρεθώ-
και μάλιστα κάθισα στο τέλος της αίθουσας για να μπορώ να φύγω, αν δεν
αντέξω. Δεν με γνώριζε εξ όψεως, εξάλλου, οπότε όπως και η παρουσία μου
έτσι και η απουσία θα περνούσε απαρατήρητη.
Με τον Τηλέμαχο Χυτήρη
δεν είχα συναντηθεί ούτε είχα μιλήσει ποτέ παρά το γεγονός ότι
διατέλεσε εκπρόσωπος Τύπου του Ανδρέα Παπανδρέου σε ταραχώδη πολιτικά
και δημοσιογραφικά χρόνια. Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα μακριά από τα
σημαντικά πολιτικά γεγονότα, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά και έτσι οι
δρόμοι μας δεν είχαν συναντηθεί. Παρά ταύτα έτρεφα μια εκτίμηση για το
πρόσωπό του έχοντας διαβάσει και κάποια από τα ποιήματά του, και ήταν
αυτός ο λόγος που με έφερε στην εκδήλωση, δεδομένου ότι εμείς οι
δημοσιογράφοι δεν ελκυόμαστε από «κουλτουριάρικα» θέματα.
Η
παρουσίαση από τον δημοσιογράφο Χρίστο Ζαφείρη, κυλούσε ενδιαφέρουσα και
δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς από την στιγμή που η ίδια η διαδρομή του
Κερκυραίου (τέως) πολιτικού παρουσίαζε μεγάλο ενδιαφέρον.
Η
αλήθεια είναι ότι δεν είχα διαβάσει το βιβλίο, αλλά όσο η ανάλυση του
συναδέλφου προχωρούσε τόσο η επιθυμία να αποχωρήσω ελαττωνόταν για να
εξαλειφθεί πλήρως όταν άρχισε να αναφέρεται στο κεφάλαιο «Ιάσονα…
Ιάσονα».
Εκεί ο Τηλέμαχος Χυτήρης
αφηγείται το δράμα μιας νεαρής
κοπέλας, η οποία στη δικτατορία επισκεπτόμενη τον πάτερα της στα
κρατητήρια της ΕΣΑ ερωτεύτηκε παράφορα τον δήμιο που τον βασάνιζε, τον
παντρεύτηκε τότε και έκανε μαζί του παιδί, δίχως να γνωρίζει τον
πραγματικό του ρόλο! Όταν η χούντα κατέρρευσε και τον είδε πρωτοσέλιδο
στις εφημερίδες με δηλώσεις πολιτικών κρατουμένων τους οποίους βασάνισε
άγρια, ο κόσμος κατέρρευσε για