Η Αρχαγγελίτισσα Ναστασούλα Πατσάη, που θρήνησε τον δικό της Τζίμη ραίνοντάς τον με το ανθόνερο
Έσπασε τον κλοιό, έτρεξε μόλις είδε το φέρετρο, φώναξε
«αθάνατος, Τζιμάκο μου…», έρανε με ανθόνερο τον αδελφό της καρδιάς της,
τον γιατρό που την έσωσε όταν ήταν στα 25 της κι εκείνος λίγο
μεγαλύτερος. «Θα είχα πεθάνει στα 25 μου, μου λέει, κι εκείνος μου
‘δωσε ζωή…».
Μπορεί ο Τζίμης Κρεμαστινός, λόγω μέτρων να μην είχε καν «μια κηδεία σαν
των πολλών ανθρώπων τις κηδείες», αλλά η Αρχαγγελίτισσα αυτή, εξέφρασε
τον σπαραγμό όλου του Αρχαγγέλου κι ολόκληρης της Ρόδου που δεν μπόρεσε
να είναι εκεί. Με το σεντονί στο κεφάλι, όπως λένε στο χωριό της το
άσπρο μαντήλι, με το χαρακτηριστικό φόρεμα και το μοιρολόι της, η
Ναστασούλα, ο πιο δικός του συναισθηματικά άνθρωπος στον Αρχάγγελο,
θρήνησε για όλους εκείνη τη στιγμή.


















