Στους πρόσφυγες μπροστά μην παραλύσουμε απ’ τα δεινά μας,
αφού εμείς έχουμε
τη χαρά της μυρωδιάς των χωμάτων μας,
τις φωνές στις αυλές των σχολείων,
τη θαλπωρή των κοντινών μας προσώπων.
Μη μείνουμε άφωνοι και στενοχωρημένοι
μπρος στις μητέρες που κουβαλούν το φορτίο των
σπλάχνων τους,
μπρος στα παιδιά που νανούρισμα τους έχουν
τ’ αγριεμένα κύματα και το λιοπύρι,