Του Κώστα Γκαραβέλα*
Σαν φτάνει η Γκόλφω στο μαντρί
προτού χαράξει η μέρα
ο Τάσος το κατάλαβε
την έκοψε από πέρα.
Κάτι έχεις περδικούλα μου
δεν με γελάς εμένα
τ’ αστραφτερά ματάκια σου
μου φαίνονται θλιμμένα.
Που να στα λέω Τάσο μου;
Ξέσπασε πανδημία
μου το ‘πε η Βαγγέλαινα
που τ’ άκουσε απ’ τ’ Θυμία.
Σαν φτάνει η Γκόλφω στο μαντρί
προτού χαράξει η μέρα
ο Τάσος το κατάλαβε
την έκοψε από πέρα.
Κάτι έχεις περδικούλα μου
δεν με γελάς εμένα
τ’ αστραφτερά ματάκια σου
μου φαίνονται θλιμμένα.
Που να στα λέω Τάσο μου;
Ξέσπασε πανδημία
μου το ‘πε η Βαγγέλαινα
που τ’ άκουσε απ’ τ’ Θυμία.